Τάματα

ΤΑΜΑΤΑ

του Τάκη Ευθυμίου

Το μοναστήρι της Παναγίας της Προυσιώτισσας που επισκέφτονται
πολύ συχνά οι κάτοικοι του Φθιωτικού Τυμφρηστού και κάνουν Τάματα

Ο άνθρωπος, ως αδύναμος από τη φύση του, μπροστά στις συμφορές που τον βρίσκουν επινόησε το τάμα προς την ανώτερη θεϊκή δύναμη, για εξευμενισμό και σωτηρία. Τα τάματα των Χριστιανών είναι βαθιά ριζωμένα στη συνείδηση τους. Σε κάθε αδυναμία οι χωριανοί μας έταζαν και εξακολουθούν να τάζουν στην Παναγιά και στους αγίους, λαμπάδες στο μπόι τους, λάδι, εικόνες, χρυσά και ασημένια αφιερώματα, χρήματα καθώς και το συνηθισμένο ζώσιμο της εκκλησίας, ανάλογα με την περίπτωση.

Με το τάμα ελπίζουν ότι ο άγιος ευχαριστιέται από την προσφορά και μεσολαβεί στον Επουράνιο για να εκπληρωθεί στο ακέραιο η επιθυμία τους που συνήθως αναφέρεται στη θεραπεία κάποιας σοβαρής ασθένειας.

Ένα συνηθισμένο τάξιμο των γυναικών είναι το ζώσιμο του ναού και κυρίως των εξωκλησιών με κερωμένο κουβάρι σχοινιού. Με το κουβάρι αυτό που κατασκευάζουν οι ίδιες, ζώνουν το ναό τρεις φορές ψιθυρίζοντας την επιθυμία τους και στη συνέχεια αφιερώνουν το κουβάρι στο ναό.

Οι χωριανοί μας διατηρούσαν πάντοτε ιδιαίτερη αδυναμία και αγάπη για τη Παναγία την Προυσιώτισσα. Κάθε Αύγουστο τον καιρό που ο δρόμος σταματούσε στο Δερματόρεμα, δεκάδες Αγιωργίτες προσκυνητές επισκέπτονταν το μοναστήρι. Πολλοί έταζαν στη Παναγία, για θέματα υγείας, να περπατήσουν ξυπόλητοι από το Δερματόρεμα, όπου έφταναν με αυτοκίνητα, μέχρι το μοναστήρι της. Τάμα που τηρούσαν με αυστηρότητα και με ακράδαντη την πεποίθηση ότι η θαυματουργή Παναγία η Προυσιώτισσα, σα στοργική και πονετική μάνα, θα τους απάλλασσε από κάθε βάσανο τους. Ακόμη της έταζαν λαμπάδες στο μπόι τους και δοχεία με λάδι.

Το τάμα εμπεριέχει το στοιχείο της άσβεστης ελπίδας που δικαιούται να διατηρεί κάθε πονεμένος άνθρωπος και συχνά δρα θαυματουργικά.