Συνεργάτες

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Απολιθώματα Όθρης & Οίτης

Τα Απολιθώματα της  Όθρης &  της Οίτης
& ο απολιθωμένος δράκοντας(όφις)


Οι σχηματισμοί των οροσειρών της Όθρης & Οίτης, που περικλείουν την κοιλάδα του Σπερχειού, ήταν αποτέλεσμα τρομερών γεωλογικών ανακατατάξεων του φλοιού της γης πριν από εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με γεωλογικές διαπιστώσεις.
Έτσι, ο πυθμένας των θαλασσών ανυψώθηκε και σχηματίστηκαν αυτές οι οροσειρές. Οι θαλάσσιοι οργανισμοί ύστερα από τις αφόρητες πιέσεις που δέχθηκαν  μετατράπηκαν σε απολιθώματα, τα οποία συναντώνται άφθονα τόσο στην Όθρυ, όσο και στην Οίτη.
Τα απολιθώματα είναι είτε λείψανα (υπολείμματα) φυτικών ή ζωικών οργανισμών που έζησαν πριν από τη σημερινή γεωλογική εποχή και κλείσθηκαν σε στρώματα γης (ιζήματα), δηλαδή σε αποθέσεις, είτε ακόμη και ίχνη (ενδείξεις) ύπαρξης ζωής στο παρελθόν Τα απολιθώματα αποτελούν αντικείμενο της επιστήμης της παλαιοντολογίας.
Οι αρχαίοι απέδωσαν τη δημιουργία των απολιθωμάτων της Όθρης και Οίτης στην Τιτανομαχία που διαδραματίσθηκε στα βουνά αυτά, δεδομένου ότι μερικά απολιθώματα μοιάζουν με τεράστια ανθρώπινα μέλη.
«Ἂφησε θύματα μάχη τν θεν… γ ταρακουνήθηκε συθέμελα, φωτι ξεπήδησε κα κατέκαψε, βρασε κεανς, νυψώθηκε· κα τ βαρι βήματα τν θεν φησαν σημάδια στν φράτη γ…»

Για τα απολιθώματα της Όθρης έγιναν κάποιες έρευνες και μελέτες, ενώ αντίθετα αυτά της Οίτης παραμένουν άγνωστα και ανεξερεύνητα από την επίσημη επιστήμη. Από τη μελέτη των απολιθωμάτων και των σχηματισμών που τα εγκλείουν μπορούν να ληφθούν πληροφορίες για την ιστορία της εξέλιξης της Γης. Για το λόγο αυτό η σπουδαιότητα των απολιθωμάτων είναι μεγάλη.
Σχετικά με απολιθωμένους περίεργους σχηματισμούς που ανακαλύφθηκαν στην   Οίτη,  αλιεύσαμε από την ιστοσελίδα http://visaltis.wordpress.com τρεις επιστολές που αναφέρονται σε απολιθωμένους οδόντες και απολιθωμένο Δράκοντα (όφις)  της Όθρης και λόγω του εξαιρετικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζουν τις δημοσιεύουμε παρακάτω:

Αθήνα, αρ. φύλ. 1902, 28.08.1852 
«κ Λαμίας μς γράφουν, τι Νομάρχης νεκάλυψε τερατώδεις δόντας, πολελιθωμένους, ες τν κορυφν ψηλο τινος ρους, ρθρυς νομαζομένου. Ο δόντες οτοι μετακομισθέντες ες τ Νομαρχικν κατάστημα δη, νήκουσι, κατ τν μολογίαν το Νομάρχου, ες ρχαα θηρία, τ ποα ο γεωλόγοι νομάζουσι παλαιοθηρία μαστόδοντα, ς κ το σχήματος το κρου τν δόντων. Ες ξ ατν τν δόντων πρέπει ν ζυγίζ πλέον τν τεσσάρων κάδων (σημ. πάνω π 11 κιλ ), πομένως γκος τς κεφαλς κα το σώματος τν θηρίων τούτων, τ ποα ζων ες Φθιώτιδα πρ το κατακλυσμο το Δευκαλίωνος, θ το, τίς οδε, πόσον μέγας. δο λη γεωλογικς ρεύνης, ξία τς σπουδς τν φυσικοϊστορικν».

«ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Περ
νακαλύψεως πολιθωμένου Δράκοντος.
πισκεφθες κατ τν πιστροφήν μου κ το χωρίου Γλύφας τ ρχαον κυκλωπικν φρούριον τς Κρεμαστς Λαρίσσης, περ κατ τν γνώμην τν ρχαίων ποιητν κα στοριογράφων τον δρα τς πικρατείας το χιλλέως, νεκάλυψα μεταξ τν πεπτωκότων λίθων το σύλου το φρουρίου, δράκοντα πολιθωμένον, τοι φιν κ το γένους τν (Βόας Costrutor) τν Ερωπαίων.
φις οτος πελιθώθη, καθόσον δύναμαι ν συμπεράνω ες μεταγενέστερον κατακλυσμν το τν Παλαιοθηρίων, καθότι, κτς τς κεφαλς κα τν δύο τρίτων το μήκους το αυτό σώματος διετηρήθη τ κυλινδροειδς σχμά του.
πάρχουσι δ ντς τς δεξις παρεις τς κοιλίας το πελωρίου τούτου φεως ργανά τινα συμπεφυμένα πιμήκη κα σηριγγώδη, τ ποα εναι μέρος το πεπτικο σωλνος, τ αματοφόρα γγεα το φεως, τ τελευταον συμπέρασμα μο φαίνεται πιθανώτερον, ς κ τς νατομικς χώρας τν ργάνων κα τς διατηρήσεως ατν.
Επον νωτέρω, τι φις οτος πελιθώθη ες κατακλυσμν μεταγενέστερον το τν παλαιοθηρίων. γνώμη ατη ποστηρίζεται κ το, τι πασα ξωτερικ πιφάνεια το φεως πάρχει περικεκαλυμμένη π σταλακτίτας, δεικνύοντας τι, τε τ δατα κάλυψαν τ ρη κα τ πεδία τς Θεσσαλίας, φις ερίσκετο ντς σπηλαίου, τ ποον το τ καταφύγιον ατο, που πνιγες κ τς πλημμύρας καλύφθη π τν σταλακτιτν το σπηλαίου, ποσυρθέντων τν δάτων. Τοτο δεικνύει κα ψωσις τς κεφαλς το φεως, στις πνιγόμενος, προσπάθει ν σωθ ψώνων πρς τ νω τν κεφαλήν.… […]…
Παρακαλ λοιπν κα αθις τ πουργεον, ν διατάξ τν δημοσίευσιν μφοτέρων τν νακαλύψεων δι τς γαλλιστ κδιδομένης ν θήναις φημερίδος, θηναϊκς Παρατηρητής, δι ν λάβωσι γνσιν ατν ο γεωλόγοι τς Ερώπης ες ος νήκει ν κρίνωσι περ ατν.
ν Λαμί τ 6 Οκτωβρίου 1852.
Νομάρχης Φθιωτιδοφωκίδος, Ζυγομαλς».

Αθήνα, αρ. φύλ. 1928, 21.11.1852

«
σόβιος Γραμματες τς Γαλλικς καδημίας τν ραίων τεχνν Κ. Ραολ Ροσιτ νήγγειλεν ες μίαν τν τελευταίων συνεδριάσεων τς καδημίας τν πιστημν τς ν Φθιώτιδι γενομένας γεωλογικς νακαλύψεις το Κ. Α. Ζυγομαλ. οσιώδης ατη νακάλυψις το πρώην Νομάρχου Φθιώτιδος διήγειρεν π τοσοτον τν προσοχν τς καδημίας, στε ατη μέσως διώρισεν εδικν πιτροπήν, πως νασχοληθ π τν νακαλύψεων τούτων, περ τν ποίων μελλε ν διαλάβ κα ες τ βδομαδιαα πρακτικ τς συνεδριάσεως».

Η συνέχεια άγνωστη. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι… ευπρόσδεκτα!

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου




1 σχόλιο:

  1. Εξαιρετική η ανάρτησή σου φίλε Τάκη.
    Το ιστολόγιο αποτελεί μια ιδιαίτερα επιμορφωτική εγκυκλοπαίδεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή