Συνεργάτες

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ



ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ
[του Μπάμπη Μώκου]

Βιάννος, Κοντομαρί, Υπάτη, Καλάβρυτα, Δίστομο. Τόποι ευλογημένοι, χαρομαυρισμένοι, απ' τη μανία ποιών άλλων. Των Γερμανών  ...που οι θρασύδειλοι εκτόνωσαν την μανία τους σε άμαχους, γυναικόπαιδα, υπερήλικες και δεν άφησαν πέτρα στην πέτρα. Έκαψαν, λεηλέτησαν, ασέλγησαν. Τι να ξεχωρίσεις και πού να αναφερθείς;
Τι να υποθέσεις, τι να πεις για το απάνθρωπο γερμανικό κατακτητικό μένος. Για αυτά τα ανθρωπάρια των SS, που στο πέρασμά τους δεν σεβάστηκαν τίποτα και κανένα. Κι αφού αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν "τακτικούς μάχιμους", τα έβαλαν με  τους ανυπεράσπιστους, τους άμαχους, τους απλούς ανθρώπους.

10 Ιουνίου 1944. Δίστομο, Στείρι, Λιβαδάκι. Ύστερα από μάχη με τμήμα του ΕΛΑΣ οι κατακτητές   αφήνουν 40 νεκρούς. Κι αντί να υπακούσουν  σε "κώδικα πολέμου"- να αντιμετωπίσουν σαν ίσος προς ίσο ανταρτικές ομάδες καταφεύγουν  σε σφαγή των ανυπεράσπιστων.  Διακόσιοι είκοσι οκτώ  (228) νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά κατασφάζονται ανυπεράσπιστοι. Έτσι λέει η
ιστορία. Άλλοι μιλούν για παραπάνω από 550 νεκρούς και από τα γύρω Βοιωτικά χωριά. Ποιός ξέρει;
10 Ιουνίου 2013. Οι Διστομίτες θυμούνται. Πάντα θα θυμούνται. Η πολιτεία όμως;
Σαράντα χρόνια τώρα παλεύουν οι απόγονοι των θυμάτων για ηθική αναγνώριση της σφαγής και η πολιτεία  καθυστερεί, αναβάλλει, παλινωδεί, μυστικοσυμβουλεύεται, αμφιβάλλει κι όταν έρχονται στο τραπέζι οι "περιβόητες πολεμικές αποζημιώσεις" μαζεύεται με δουλοπρέπεια. Μην θίξουμε τους "εταίρους μας". Μην θίξουμε αυτούς που ποτέ δεν μας σεβάστηκαν σαν έθνος, σαν λαό.
Αυτούς που συνέβαλαν να πέσει ακόμη και η Πόλη. Αυτούς που σήμερα παριστάνουν  πανευρωπαϊκά τους περιούσιους, τους προστάτες.
Έτσι είναι, έτσι ήταν πάντα οι Γερμανοί και η Γερμανία. Έφθασαν σήμερα για το Δίστομο να μιλούν ακόμα και για ιστορική αναλήθεια. Το σόι λαός είναι αυτός;
Δεν ξέρουν όμως από Έλληνες. Δεν ξέρουν με ποιους έχουν "μπλέξει". Ο Μακρυγιάννης  κάποια στιγμή το είπε και το έγραψε: "πέσαν απάνω μας σαν τα άγρια θηρία να μάς φάνε. Τρώνε, τρώνε όμως μένει και... μαγιά!!!.
Καλά θα κάνουν ακόμα και σήμερα οι Γερμανοί αυτό να το καταλάβουν. Και να το καταλάβουν καλά...


1 σχόλιο:

  1. Το αίμα των χιλιάδων συμπατριωτών μας που σφαγιάστηκαν από το ναζισμό πότισε το δέντρο της λευτεριάς. Οφείλουμε να μην ξεχνάμε, συγχαρητήρια για αυτή την τόσο σημαντική στάση μνήμης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή