Ο χρυσικός Κυρ-Παναγιώτης Νίκου στο Δραχμάνιον-Νυμφαίον

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΔΡΑΧΜΑΝΙΟΝ - ΝΥΜΦΑΙΟΝ

Το Οδολόγιον τού Χρυσικού Κυρ-Παναγιώτη Νίκου (Δοκίμιο προς διόρθωση)

Του Παναγιώτης Δημάκη, υπεύθυνου ιστορικού αρχείου

Δήμου Αμφικλείας-Ελατείας

 Φωτο 1. Ο Κυρ-Παναγιώτης Κ. Νικόπουλος σε ώριμη ηλικία φρακοφορεμένος

σε πορτραίτο αγνώστου φωτογράφου

Ο κυρ- Παναγιώτης Κ. Νίκου, φωτο 1, από τήν μεγάλη οικογένεια τού Νυμφαίου Νίκου, άριστος χρυσικός-τεχνίτης και ικανός έμπορος, εφοδιασμένος, με τα σύνεργα τού επαγγέλματός του, στο κασελάκι, διατρέχει βουνά και λαγκάδια, ακολουθώντας τήν αρχαία Βασιλική Οδό, Βορρά-Νότου, Θερμοπυλών-Ελατείας-Θηβών, στο τελευταίο τέταρτο τού 19ου αι και εγκαθίσταται στο Δραχμάνιον. Κατά τήν μακρά και κοπιώδη διαδρομή του, σε μικρά και μεγάλα, εμπορικά και βιοτεχνικά κέντρα, τής ενδοχώρας, είδε και άκουσε πολλά, αλλά σαν συνετός και μετρημένος βουνίσιος, φρόντισε να ασφαλίζει, τα κέρδη του, με προσεκτική διαχείριση. Έτσι μ ένα καλό κομπόδεμα, εγκαταστάθηκε στο Δραχμάνιον, πού παρουσίαζε σημαντική τότε, οικονομική πρόοδο, τα δε είδη τής τέχνης του, τα λεγόμενα " βλαχομαλάματα ", λόγω τής συστάσεως των, με χαμηλή αναλογία αργύρου λεγόμενα και " φαρμακερά " ήσαν τα φθηνά και απαραίτητα γιορτινά κυρίως, αλλά και καθημερινά, στολίδια κοινωνικής καταξίωσης για τούς έχοντες. Οι εργασίες προόδευαν, ο Κυρ-Παναγιώτης αγόρασε οικόπεδο και έκτισε σπίτι, πέτρινο, διώροφο (Οντά), πού σώζεται ακόμη, αλλοιωμένο όμως, έκαμε κουμπαριές με τούς γείτονες Καλαμποκαίους, συνάφειες, σχέσεις με τούς ντόπιους και εντάχθηκε με τούς άλλους Μακεδόνες και Ηπειρώτες, χρυσορράφους, τσαρ'χάδες, βαιναδες, καποτάδες, κτίστες αλλά και χρυσικούς, στον δυναμικό πυρήνα, πού ώθησε τότε, το Δραχμάνιον, πρωτεύουσα τού Δήμου Ελατείας, να διακριθεί, όχι μόνο στήν οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στον πολιτισμό, με τήν ίδρυση συλλόγων, κοινωνικών εκδηλώσεων κ.λ.π. Ο ίδιος φαίνεται να αγαπούσε, τήν Μουσική και τα Γράμματα και να έχει δημιουργήσει, μία μικρή πνευματική ελίτ, τηρουμένων τών αναλογιών, με τήν περίφημη δασκάλα τής Ελατείας, τήν κυρία Μαριγώ πού φιλοξενούσε, πολλά χρόνια, στο σπιτικό του, ενώ και αρκετοί, καθηγητές, δάσκαλοι, δικαστικοί και διοικητικοί υπάλληλοι, όπως και έμποροι και βιοτέχνες, μετείχαν στά κοινωνικά δρώμενα αυτής, τής δύσκολης και προβληματικής εποχής, με τούς διαφορετικούς στόχους και προβλήματα, από δικά μας. Απεβίωσε και ετάφη εν Ελατεία, εν δόξει και τιμή, τήν 25η Μαρτίου 1909, αφήνοντας αγαθή ανάμνηση και τήν παρακαταθήκη στον μοναχογιό του, να επιτελεί κοινωνικό έργο, πού το τήρησε ο Κων/νος Π. Νικόπουλος, φιλοξενώντας επί έτη, δύο κοριτσάκια, πού γλύτωσαν, από τήν ναζιστική θηριωδία, τής Σφαγής τού Διστόμου. (Βλέπε 2 σχετικές παλαιότερες αναρτήσεις).

Φωτο 2. μια φωτογραφική δημιουργία, αγνώστου φωτογράφου. Αυτή η υπέροχη απεικόνιση, της αγέρωχης και αυστηρής αυτής γυναίκας του Δραχμανίου, που ντυμένη με τα σεμνοπρεπή ενδύματα της Χηρείας ανεβάζει, την τέχνη της φωτογραφίας σε υψηλά επίπεδα. Η Βασιλική Ηλιοπούλου, ήδη εν χηρεία, με δύναμη και θέληση, διευθύνει τα του οίκου της, και προλαβαίνει να δει, το μονάκριβο τέκνο της να παίρνει το πτυχίο της Ιατρικής, που άσκησε ανελλιπώς και με συνέπεια στην πατρίδα του

Φωτο 3. Ο τόμος της Κοινότητας Νυμφαίου περιέχει την φωτό 3 καθώς και πληροφορίες για την μεγάλη οικογένεια Νίκου

Φωτο 4. Η φωτογραφία αυτή του Κ. Τσίπη απεικονίζει τον Κυρ-Παναγιώτη Νικόπουλο, με τον γιο του Κων/νο, φρακοφορεμένους, να τους συμπαραστέκει ένας λεβέντης φουστανελοφόρος Δραχμαναίος, μάλλον συγγενής από τους Ηλιοπουλαίους

φωτό 5.Παρόμοια, αλλά φθαρμένη και κομμένη, δεξιά αυτή η φωτό, είναι επικολλημένη σε φωτογραφικό, καλλιτεχνικό καρτόνι, με το όνομα Σωτ. Παπαγιανόπουλος. Είναι φανερό, ότι οι φωτογράφοι της εποχής, αναζητούσαν την πελατεία τους και εκτός Κέντρου, σε πόλεις και κωμοπόλεις, των οδικών αξόνων, σε πανηγύρια και μεγάλες κοινωνικές συγκεντρώσεις. Φαίνεται κάτι παρόμοιο και εδώ, ίσως κάποια σχολική βράβευση, η επιτυχία από τον μελετηρό νεαρό Νικόπουλο που έχει αμειφθεί και με το αργυρό εγκόλπιο με τον σταυρό και αλυσίδα το μοναδικό δείγμα, από τα τέχνεργα του, που είναι γνωστά μέχρι σήμερα

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου