Μεγαλοκαψιώτικα ανέκδοτα
3. Ο πιο νόστιμος, πρωτοψημένος μεζές
[Του
Νίκου Παπαδιονυσίου]
Στα πανηγύρια του χωριού μου της
Μεγάλης Κάψης, έψηναν στη σούβλα αρνιά μεγάλα και παχιά. Τα σούβλιζαν με
ελατάκια ξεκλαρισμένα και ξεφλουδισμένα και τα έβαζαν στη φωτιά από
καρβουνιασμένα ξύλα, γυρίζοντάς τα κατά διαστήματα και όχι συνεχώς, χωρίς να τα
καίνε. Ο ψήστης άρπαζε αμέσως τον πιο νόστιμο και πρωτοψημένο λόγω της
εγγύτητάς του στα κάρβουνα μεζέ, τα τεράστια «εμπρέτια» ή «αμελέτητα»..
Κάποιες άσχετες κυρίες, καλοκαιρινές παραθερίστριες από τις πόλεις, σύζυγοι Μεγαλοκαψιωτών και όχι, τα θεωρούσαν υπό τα κουτοπόνηρα βλέμματα των παρισταμένων ντόπιων ότι είναι τα… βυζιά προβατίνας, κάνοντας τον ψήστη χασκογελώντας να στρίβει τα μουστάκια του, προσπαθώντας να συγκρατήσει τη γλώσσα του.
(Αυτόπτης μάρτυρας σε παιδική ηλικία)
Κάποιες άσχετες κυρίες, καλοκαιρινές παραθερίστριες από τις πόλεις, σύζυγοι Μεγαλοκαψιωτών και όχι, τα θεωρούσαν υπό τα κουτοπόνηρα βλέμματα των παρισταμένων ντόπιων ότι είναι τα… βυζιά προβατίνας, κάνοντας τον ψήστη χασκογελώντας να στρίβει τα μουστάκια του, προσπαθώντας να συγκρατήσει τη γλώσσα του.
(Αυτόπτης μάρτυρας σε παιδική ηλικία)
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου