Μύθοι & Παραδόσεις του γάμου στη Δυτική Φθιώτιδα

 

Μύθοι και Παραδόσεις του γάμου στη Δυτική Φθιώτιδα

Του Τάκη Ευθυμίου

Της νύφ’ς του Κουτρών’: Είναι τοπωνυμία κοντά στη Βίτωλη. Η παράδοση αναφέρει πως κάποτε ήταν μια άστοργη και κακιά θυγατέρα η οποία κακομοιρώθηκε από τις τρεις Μοίρες γι’ αυτή της τη συμπεριφορά, το βράδυ της γέννησής της. Την ημέρα του γάμου της, από-χωρώντας από το πατρικό της σπίτι, δεν αποχαιρέτησε τα γονικά της κι έδωσε εντολή να πάρουν όλα τα υπάρχοντα ακόμα και τη στάχτη από την παραστιά! Αυτή η απληστία «μαύρισε» τα σωθικά της μάνας, η οποία και την καταράστηκε να μην ανταμώσει με τον άντρα της και το συμπεθερικό να μαρμαρώσει επί τόπου. Πράγμα το οποίο και έγινε αμέσως, γιατί η κατάρα της μάνας είναι βαριά και «στρέχει».

Το Συμπεθερικό: Στο Βελούχι υπάρχει μια χαράδρα με την ονομασία συμπεθερικό. Είναι μια συνεχόμενη γραμμή από πέτρες που τέμνουν κάθετα τη βουνοπλαγιά. Κατά την παράδοση, την εποχή της Τουρκοκρατίας ένα συμπεθερικό με νύφη από κοντινή περιοχή διάβαινε το Βελούχι να πάει στον τόπο του γαμπρού. Σ’ αυτή την τοποθεσία, η νύφη θυμήθηκε ότι ξέχασε να πάρει μαζί της σαν προικιό και μια κλώσα, τη μοναδική που απόμεινε στο πατρικό της σπίτι. Οπότε κάποιοι συνοδοί της επέστρεψαν και πήραν την κλώσα. Κατά την ώρα που την παρέδωσαν στη νύφη, η ίδια και όλο το συμπεθεριό πέτρωσαν επειδή τους καταράστηκε η μάνα της νύφης για την πλεονεξία και την αχαριστία της. Από τότε τη θέση αυτή με τη φυσική σειρά που εμφανίζονται οι πέτρες, ο λαός μας την έκανε παραμύθι και την ονόμασε Συμπεθερικό.

Σαράντινα (Η Σαράνταινα): Ένα τμήμα της κορυφογραμμής Οξυάς ονομάζεται Σαράνταινα. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση χρωστάει τ’ όνομά της στο δράμα μιας γαμήλιας πομπής που αποτελούνταν από σαράντα άτομα, τα οποία καθώς διάβαιναν ολόραχα το βουνό, πριν από πολλά χρόνια, έπεσαν ξαφνικά πάνω σε φοβερή χιονοθύελλα και εκεί έτυχαν φοβερό θάνατο, αφού θάφτηκαν ζωντανοί κάτω από τα χιόνια. Από τον άδικο και ανεπάντεχο χαμό τους,  το χωριό που τους θρήνησε  ονομάστηκε Κλαψί.