Με το φακό του Κώστα Μπαλάφα

ΜΕ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΑΚΟ

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΛΑΦΑ

Επιμέλεια: Τάκης Ευθυμίου

      Ο φωτογράφος  Κώστας  Μπαλάφας  κατά  καιρούς  περπάτησε  όλη  σχεδόν  την Ελλάδα και την απέδωσε με τον δικό του τρόπο σε φωτογραφική εικόνα. Επειδή οι φωτογραφίες του αποπνέουν ένα έντονα λυρικά και λαογραφικά στοιχεία, θεώρησα σκόπιμο να αναρτηθεί ένα μέρος από το φωτογραφικό του έργο στο παρόν ιστολόγιο για να έχουν την ευκαιρία οι επισκέπτες να χαίρονται την διαχρονική τέχνη του και να καλογνωρίζουν ιστορικές στιγμές της πατρίδας μας όπως υπέροχα και αψεγάδιαστα τις αποδίδουν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του. Ας τις αφήσουμε, λοιπόν, να μιλήσουν από μόνες τους.

Πριν, όμως, ας προσέξουμε τι ακριβώς είπε ο ίδιος για τη δουλειά του που αποτελεί παρακαταθήκη για τη νεότερη γενιά:

«Εμένα, σε όλη μου τη δουλειά, κεντρικός άξονας της θεματολογίας μου είναι ο άνθρωπος και οι αντιδράσεις του στη ζωή, ο αγώνας του για επιβίωση, και περισσότερο οι άνθρωποι του πόνου, γιατί έχουμε σχηματίσει κακή ιδέα για τον πόνο. Ο πόνος είναι σύμμαχός μας, είναι ο φίλος μας, μας ειδοποιεί πως αν το χέρι μας πονάει, κάτι συμβαίνει εκεί πέρα, και πρέπει να το δούμε. Έπειτα και στην ίδια τη ζωή, ο άξονας της ζωής κινείται μεταξύ πόνου και ανίας. Ή θα πονάς ή θα ανιάς στη ζωή. Επειδή ακριβώς σ’ αυτή την ψυχολογία των ανθρώπων ήθελα πάντοτε να μπαίνω, στο πετσί τους δηλαδή, και να βγάζω κάτι εσωτερικό δικό τους, το ίδιο θέλησα να κάνω κι εδώ, στο Όρος. Ότι θέλω να φωτογραφίσω, γίνεται στη φαντασία μου πρώτα και μετά το παίρνω· δεν παίρνω στην τύχη φωτογραφίες, τακ, τακ, τακ, ετούτο, το άλλο. Παίρνω ορισμένες λειτουργικές ενότητες που με εντυπωσιάζουν, αλλά που έχουν και κάποιο βαθύτερο νόημα. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να πω, ξέρεις, θα κάνω αυτό και αυτό και γι αυτόν το λόγο. Εφόσον βρεθώ στο χώρο όπου το θέμα με συγκινεί, τότε σχηματίζω εικόνες στο μυαλό. Και αυτές τις εικόνες καραδοκώ τη στιγμή και τη θέση που θα τις πάρω. Αγαπάω τον κόσμο και τον κόσμο φωτογραφίζω».