ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΥΠΑΤΗΣ
της Γεωργίας Κ. Μπούκαλη, αρχαιολόγου της 24ης ΕΒΑ Λαμίας
(Πηγή: Φθιωτικός Λόγος, τ. 25ος)
Το Μουσείο Υπάτης αποτελεί πράγματι μια αξιόλογη εστία πολιτισμού. Βρίσκεται προς το δυτικό μέρος της Υπάτης και υπήρξε αποτέλεσμα μακράς συνεργασίας της Διεύθυνσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων, της Διεύθυνσης Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων και της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Η λειτουργία του Μουσείου ανήκει στην ευθύνη της "24ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων".
Το κτίριο του είναι ένα επίμηκες ορθογωνικό οικοδόμημα της εποχής του Καποδίστρια. Αρχικά αποτέλεσε κτίριο στρατωνισμού και αργότερα, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970, στέγαζε το Γυμνάσιο και το Λύκειο της Υπάτης.
Το κτίριο αυτό παραχωρήθηκε από το Δήμο Υπάτης στο Υπουργείο Πολιτισμού και με την κατάλληλη εσωτερική και εξωτερική αναπαλαίωση και την ανάλογη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου στεγάζει τώρα το Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας. Πρόκειται για ένα μεγαλεπίβολο κτίριο (διώροφο με υπόγειο), το οποίο κατά το ΝΑ μέρος του σκιάζεται από τις κορυφές της Οίτης και προς το βόρειο μέρος αγναντεύει την κοιλάδα του Σπερχειού, με φόντο αντίκρυ μεγάλο μέρος της κορυφογραμμής της Όρθρης.
Ο λόγος βέβαια της ιδρύσεως του Βυζαντινού Μουσείου στην Υπάτη δεν είναι μόνο η ύπαρξη και διάθεση του κτιρίου αυτού στο Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά, κυρίως, η μεγάλη ιστορία της Υπάτης και η ακμή αυτής κατά τη Ρωμαϊκή, την Παλαιοχριστιανική και τη μετέπειτα Βυζαντινή περίοδο και η ύπαρξη και ανεύρεση στην περιοχή αυτής και σε όλη τη Φθιώτιδα πολλών μνημείων της Παλαιοχριστιανικής Περιόδου. Τα μνημεία αυτά (ψηφιδωτά, και άλλα μέρη ναών) εκτίθενται στο εν λόγω Βυζαντινό Μουσείο.
Τα εκθέματα του Μουσείου είναι οργανωμένα σε τρεις θεματικές ενότητες: Η πρώτη απ' αυτές περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης, λαογραφικής βέβαια σημασίας, η δεύτερη, και η πιο σημαντική, αρχιτεκτονικά μέλη ναών, θωράκια, ψηφιδωτά δάπεδα, τράπεζες προσφορών παλαιοχριστιανικών χρόνων, και η τρίτη περιλαμβάνει τμήματα μαρμάρινων τέμπλων, υπέρθυρα ναών κ.ά., όλα μνημεία των βυζαντινών χρόνων.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε «ότι τον 8ον αι. ολοκληρώνεται η διαδικασία αλληλεπίδρασης του παλαιού με το νέο και αποκρυσταλλώνεται η σύνθεση της κλασικής παράδοσης με τη χριστιανική κοσμοθεωρία, σύμφωνα με τα πρότυπα των Πατέρων της Εκκλησίας μας»
Η Φθιώτιδα, μια και μιλούμε για τα παλαιοχριστιανικά ψηφιδωτά σ' αυτή, η ερίβολος Φθία των Αρχαίων, φαίνεται να είναι ως προς αυτά ιδιαίτερα προικισμένη. Άλλωστε δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κατά την εποχή αυτή αλλά και την προ αυτής Ελληνορωμαϊκή δεν είχε μόνο έντονη θρησκευτική και χριστιανική κίνηση, αλλά ήταν και διαμετακομιστικό κέντρο ανθρώπων, ιδεών και υλικών αγαθών (Ι. Βορτσέλα, Φθιώτις, σελ. 223,224,225). Με βάση όλους αυτούς τους λόγους μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός της σημαντικής προσφοράς της Φθιώτιδας σ' όλη τη βυζαντινή περίοδο αλλά και τις κατοπινές φάσεις της ιστορίας μας».
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το έντυπο του Υπουργείου Πολιτισμού με θέμα: "Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας - Υπάτη" |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου