Ρούμελη

ΡΟΥΜΕΛΗ
[Από το βιβλίο του Patrick Leigh Fermor "Ρούμελη"]

 

Σε ένα πολύ ωραίο κείμενό του οι τόποι της Ελλάδας συσχετίζονται με ...ήχους: «…Οι ελαιώνες της Άμφισσας, οι πεζούλες με το καλαμπόκι και τα αμπέλια είναι οι νότες της σύριγγας, η Πίνδος είναι ένας παράτονος ήχος από κυπροκούδουνα και η μοναχική φλογέρα του βοσκού. Η Αρκαδία είναι το διπλό σουραύλι, η Αράχωβα το ντιντίνισμα από τις μπαγκέτες πάνω στις χορδές του σαντουριού, η Ρούμελη ένα κλέφτικο τραγούδι που το διακόπτουν σκυλιά και διαπεραστικά σφυρίγματα, η Ήπειρος το βαρύ πάτημα των ελεφάντων, το ποδοβολητό των στρατιών του Πύρρου, η φτέρνα που χτυπάει στον τσάμικο, ο στεναγμός των δωδωναίων δρυών, οι βροντές κι οι βροχές στα Ακροκεραύνια… Η Αιτωλία είναι το τρίξιμο των τζιτζικιών, τα Κράβαρα ένας ψίθυρος στα μπολιάρικα, η Ευρυτανία τρυπάνισμα των γρύλων, τα Γιάννενα είναι η κλαγγή των σπαθιών, οι μεταλλικοί κρότοι των αργυροχόων, η Παραμυθιά το βροντοκόπημα του χαλκά, το Σούλι ο αντίλαλος από τα καριοφίλια, το Ζάλογγο ο αχός των γυναικών που τραγουδάνε, πιο αδύναμος κάθε δευτερόλεπτο που περνάει… Το Μέτσοβο είναι ένα φλεγόμενο κουκουνάρι, η Σαμαρίνα μια φωνή στα βλάχικα, ο Γράμμος ο ανασασμός μιας αρκούδας σε χειμερινή νάρκη, τα Τζουμέρκα ούρλιασμα κάποιου λύκου. Ο Αμβρακικός είναι ένα καμπίσιο μοιρολόι με βρεκεκέξ! από την Πρέβεζα, κοάξ! από την Αμφιλοχία και άλλο ένα κοάξ! αποκριτικό, πάνω από τα βουνά, από το Μεσολόγγι…».

Πηγή: facebook.com/Ιχνηλατώντας-τις-ρίζες-της-ελληνικής-παράδοσης

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου