Λαογραφικό Μουσείο Ροβολιαρίου

Το Λαογραφικό Μουσείο του Ροβολιαρίου

[Πολιτιστικό, πολιτισμικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής]

του Παντελή Ρίζου από το βιβλίο του:

«Το Ροβολιάρι – αρχέγονο χωριό της Ρούμελης»

Το καλοκαίρι του 1981, η ταπεινότητα μου ξεκίνησε μια αξιοσέβαστη και αξιοπρόσεχτη προσπάθεια, μια δυναμική προσπάθεια έρευνας και περισυλλογής όλων των παραπεταμένων και αχρηστεμένων αντικειμέ­νων, των εργαλείων και γενικά όλων των ειδών λαϊκού πολιτισμού που χρησιμοποιούσαν οι προγονοί μας τα παλαιότερα χρόνια σε κάθε λει­τουργία της ατομικής ή της κοινωνικής τους ζωής.

Όλα τα αντικείμενα και τα πράγματα, που χρησιμοποιούσε η ροβολιαρίτικη κοινωνία, ή και ευρύτερα η ελληνική, κίνησαν το ενδιαφέρον και την προσοχή μας και δεν λογαριάσαμε κόπο, χρόνο - ακόμα και τα φιλοκατηγόρια κάποιων συγχωριανών μας - και προχωρήσαμε προσεχτικά στο ψάξιμο και στην περισυλλογή μέσα από κατώγια ή ερειπωμένα σπί­τια, προσκρούοντας πολλές φορές στη δυναμική άρνηση ή την καχυπο­ψία κάποιων που στην αρχή δεν μας έβλεπαν με καλό μάτι.

Βέβαια η αποφασιστικότητα μας, η βοήθεια απ’ τον αγαπητό συνά­δελφο Θ. Νέλλα, η βοήθεια απ’ το δικηγόρο Ν. Κριετσιώτη, που και ο ίδιος έχει κάμει δική του συλλογή ειδών λαϊκού πολιτισμού, καθώς και η αμέριστη συμπαράσταση του αδελφού μου Χ. Ρίζου, η άμετρη συμπαρά­σταση του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, των μελών του και πολλών άλλων συγχωριανών μας ευδόκησαν στο στέριωμα και τη δημιουργία ενός σεβαστού Λαογραφικού Μουσείου, στη συνοικία Αγ. Αποστόλων Ροβολιαρίου.

Εκατοντάδες επισκέπτες άρχισαν απ’ την πρώτη στιγμή να επισκέπτονται τούτον το χώρο, που στην αρχή ήταν κάπως προχειροφτιαγμένος στην Α' πτέρυγα του Δ. Σχολείου με κάποια επιγραφή που ‘φτιαξα στους τοίχους με γράμματα διαμορφωμένα από κορμό αγραμπελιάς, πούλεγαν:

Λαϊκός Πολιτισμός - οι  Ρίζες μας

Ο πιο κατάλληλος χώρος για να συγκεντρωθεί, να ταξινομηθεί και να διευθετηθεί όλος τούτος ο πλούτος των ειδών λαϊκού πολιτισμού, καθώς και ο πλούτος των Θρησκευτικών κειμηλίων, που βρέθηκαν παραπετα­μένα, εδώ κι εκεί, κρίθηκε και βρέθηκε, πολύ σωστά, το κοινοτικό κτίριο του Δημ. Σχολείου Αγ. Αποστόλων Ροβολιαρίου.

Με κάποια προσπάθεια για ανακαίνιση - αναπαλαίωση το κτίριο τούτο θα γινόταν ο ιδανικός χώρος για τη δημιουργία του Μουσείου.

Και πράγματι, όπως οραματισθήκαμε τα πράγματα έτσι και μας ήρθανε. Με τη συνδρομή και τη συμπαράσταση όλων των συγχωριανών μας με την προσωπική εργασία τους και με την στήριξη σε 3-4 χρόνια ολοκληρώθηκε η προσπάθεια μας και γεμίσαμε με εκθέματα τις 3 αίθουσες του Λαογραφικού μας Μουσείου.

Βέβαια θα ήταν παράλειψη μας να μην αναφέρουμε τις γενναίες επι­δοτήσεις του Υπουργείου Πολιτισμού προς το χωριό μας για το σκοπό αυτό, μέσω του κ. Θεοχάρη Προβατάκη, προϊσταμένου της Υπηρεσίας Λαϊκού Πολιτισμού, Λαϊκής Τέχνης & Ζωής του ως άνω Υπουργείου.

Ο κ. Προβατάκης, που επισκέφτηκε 2-3 φορές το χωριό μας βοήθησε πάρα-πολύ, στο να συστηματοποιήσουμε και να οργανώσουμε την όποια διεργασία συλλογής, συντήρησης και έκθεσης των λαογραφικών μας κειμηλίων.

Η συμπαράσταση πάλι του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, με πρόεδρο τον Κ. Παπαθεοδώρου, το δάσκαλο, καθώς και η συμπαράσταση από αρκετούς Ροβολιαρίτες, που δούλεψαν ακόμη και προσωπική εργασία για τούτο το σκοπό, καθώς και τα εμβάσματα από τους αγαπητούς ομογενείς Ροβολιαρίτες εξ Αμερικής, ήταν ικανοποιητική και πραγματο­ποιήθηκαν έτσι πολλά κοινωφελή έργα στο χωριό μας.

Ευχαριστούμε ολόψυχα όλους τους Ροβολιαρίτες, που αυθόρμητα πρόσφεραν το κάθε τι από τα οικογενειακά τους είδη και κειμήλια και φτιάχτηκε έτσι τούτο το σπουδαίο πολιτιστικό κέντρο του χωριού μας, που αναζωπύρωσε τις μνήμες μας και έφερε κοντά μας το λαϊκό πολιτι­σμό, τη ζωή και την τέχνη των προγόνων μας, δένοντας μας πιο πολύ με την βαρυσήμαντη λαϊκή μας παράδοση, όπως αυτή εξελίχτηκε μέσα απ’ τους αιώνες!

Ευχόμαστε πως τα παιδιά μας θα συνεχίσουν με μεγαλύτερο ζήλο το έργο μας.

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου