Μυρίκη Ευρυτανίας

Στους γενέθλιους τόπους: «Αποστολή» στη Μυρίκη Ευρυτανίας

Νίκος Δ. Παπαδιονυσίου 

Το Βελούχι από το δρόμο εισόδου στο χωριό. Αρ. το Καρπενήσι από ψηλά!...

Με στόχο να φωτογραφίσω ένα από τα πρώτα τέμπλα, ένα από τα 34 που κατασκεύασε στη Ρούμελη ο παππούς μου, πατέρας της μητέρας μου, Αγραφιώτης- Μεγαλοκαψιώτης Στέλιος Υφαντής, αλλά και να γνωρίσω μαζί με φίλους μου το υπέροχο χωριό, προγραμμάτισα εκδρομή για την Μυρίκη Ευρυτανίας.

Έτσι, στις 25 Απρίλη του 2015, αφού επισκεφτήκαμε κατά τα ειωθότα και το μικρό σύνηθες πρόγραμμά μου(Παναγιά, χοροστάσι Αγ. Τριάδας, Λιβαδάκι-Λελούδα)τον γενέθλιο τόπο μου, την Μ.Κάψη, ανηφορίσαμε τον δρόμο για Καρπενήσι και Μυρίκη που απέχει περίπου επτά km απ΄ αυτό, αφού περάσαμε πρώτα από τον Άγιο Νικόλαο (Λάσπη).

Η Χελιδόνα από την ίδια περιοχή

Η όμορφη Μυρίκη στα 1.100m, που υπάγεται σήμερα στο Δήμο Καρπενησίου, είχε σαν πρώτη ονομασία Μικρό Καστράκι. Αργότερα ονομάστηκε Μυρίση, πιθανά επειδή η περιοχή ευωδίαζε από τις πολλές μηλιές. Έτσι την αποκαλεί και ο Στέλιος Υφαντής στη χειρόγραφη κατάσταση έργων του που μας έχει παραδώσει, καθώς την ονομασία Μυρίκη της την έδωσαν το 1927, πολύ αργότερα από την χρονολογία που κατασκεύασε το τέμπλο της, το 1900. Τη νέα ονομασία πήρε για ν΄ αποφεύγεται η σύγχυση με το Μύρεσι των Αγράφων (Μάραθο).

Το χωριό ήταν πασίγνωστο για τα κτηνοτροφικά του προϊόντα και τις τοπικές του ενδυμασίες.

Ενδιαφέρουσα είναι η εκκλησιά του Αγίου Γεωργίου του 1898 «με το θαυμάσιο τέμπλο από ολοσκάλιστο ξύλο καρυδιάς, έργο του λαϊκού ξυλογλύπτη και λεπτουργού Στέλιου Υφαντή (1900)» (σύμφωνα με παραπομπή στο Internet). Το 1900 ο Υφαντής ήταν ..25 χρόνων.

Υπάρχουν επίσης τρία εξωκλήσια: Ο Αηλιάς, στην κορυφή του χωριού, ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Παρασκευή.

Τον Αύγουστο του 1823 το χωριό πυρπολήθηκε από τον Μουσταή πασά. Τον Αύγουστο του 1944, οι Γερμανοί έκαψαν ζωντανό κάτοικό του και σκότωσαν δυο άλλους.

Αστόχησα όμως στην αποστολή μου..

Στο χωριό δεν βρήκα κατοίκους λόγω εποχής, οι περισσότεροι έχουν από χρόνια εγκατασταθεί στον Προφήτη Ηλία (Ξηριά) και σε περιοχή του Αγρινίου. Έτσι δεν βρήκα και τον ..κλειδοκράτορα της εκκλησιάς.

Η έλλειψη παπά, η απροθυμία των δύσπιστων ή κάποιων κουτοπόνηρων για τις προθέσεις μου κλειδοκρατόρων που πιθανά πιστεύουν ότι θέλω να φωτογραφίσω ώστε να προσδιορίσω τίποτε αξίας στην εκκλησιά τους και να επανέλθω να τ΄ αφαιρέσω και αυτό παρά την επίδειξη από μέρους μου ή και συνοδών φίλων κάθε νόμιμου αποδεικτικού στοιχείου ή η έλλειψη κλειδοκρατόρων, με κάνουν συνήθως ν΄ αποτυγχάνω στην ανάλογη προσπάθειά μου. Θα συνεχίσω όμως όσο ακόμα μπορώ, για να μείνει γνωστό το έργο του παππού μου που από μετριοφροσύνη, κάνοντας λάθος, δεν υπόγραφε τα έργα του, σε κατιόντες και τρίτους.

Στην περίπτωση όμως της Μυρίκης υπήρξα τυχερός.

Ο αγαπητός μου φίλος, πρώην συσπουδαστής στο Ε.Μ.Π. και λαμπρός επιστήμονας, Παύλος Μαρίνος, ομότιμος καθηγητής του Ε.Μ.Π., λάτρης των περιοχών μας και συχνός επισκέπτης της Μυρίκης, γνωρίζοντας την προσπάθειά  μου, φρόντισε και μου έστειλε φωτογραφίες από το έργο του Υφαντή επιστρατεύοντας τον επίτροπο.

Τον ευχαριστώ!..

Είναι αυτές οι δυο από το πραγματικά υπέροχο τέμπλο που κοινοποιώ…

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου