Αγραφιώτικα πανηγύρια

ΑΓΡΑΦΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

[Του Ιωάννη Έλατου Μάκκα]

29 Αυγούστου, γιορτάζει ο Αη Γιάννης στο Παλαιοκάτουνο, παλιά μοναστήρι, ονομαστό στα χρόνια του Κατσαντώνη.

-"Και του χρόν' τα παγκύρια σ' (πανηγύρια σου). - Να βοηθήσ' ο Αη Γιάννης να ματάρθουμι". Το πανηγύρι συνεχίζονταν όλη νύχτα και τελείωνε το πρωί στις 29 Αυγούστου, μόλις καλημέριζε ο ήλιος!

Ο Αη Γιάννης στο Παλαιοκάτουνο, είναι ένα ιστορικό μοναστήρι, γνωστό ακόμα από τα χρόνια του Κατσαντώνη (1775-1808), ο οποίος εκκλησιαζόταν εκεί. 

Γράφει το 1928 ο ρουμελιώτης λαογράφος Δημ. Λουκόπουλος: "...αντίκρυα από του Πουλιού τη Βρύση, κατακεί που βασιλεύει ο ήλιος βλέποντας, έχεις μπρος σου, πέρα απ' το ποτάμι, ένα θεόπυκνο από δέντρους δάσος. Ανάμεσα στην πράσινη πύκνωσή του ασπρίζει σε κάποιο ψήλωμα ένα μικρό μοναστήρι, ο Αη Γιάννης. Πρώτο γύρισμα του Κατσαντώνη την εποχή εκείνη. Ως το μοναστήρι θέλεις καμιά ώρα δρόμο να πας μα πρέπει να διαβείς τον Αγραφιώτη ποταμό πρώτα. Χειμώνας αν τύχει και το ποτάμι είναι φουσκωμένο, περνάς με το καρέλι. Έτσι νοματίζουν ένα κασονάκι που σύρεται σε τεντωμένο συρματόσχοινο..."

(Στη φωτο το μοναστήρι του Αη Γιάννη με τα κελιά του, πριν καταστραφεί από το σεισμό του 1966)

Ο ΑΗ ΓΙΑΝΝΗΣ
"Ψηλά στο Παλιοκάτουνο, κοντά στον Αγραφιώτη,
      σαν κουρνιασμένο είναι πουλί το ξώκλησο τ' Αη Γιάννη
  και σήμερα πούχει γιορτή, πρωί απ' το πρωτοφώτι,
   πολλοί χωριάτες έρχονται, πολύ βλαχούρα φτάνει.

   Βωδιά το μοσχολίβανο, μυρίζει το θυμάρι,
   ίσκιο δίνει κάθε έλατος, νερό κάθε βελούχι
   και στο χορό που στήνεται, το γλήγορο ποδάρι
   άπαυστα γδέρνει σέρνοντας τη γη με το τσαρούχι"!

(Ευχαριστώ το Ρουμελιώτη φίλο μου ποιητή Γιάννη Σαντάρμη για το ποιηματάκι του αυτό, που μου έγραψε συμμεριζόμενος παιδικά βιώματα και νοσταλγίες μου και το δημοσίευσα το 1991 στο περιοδ. "Στερεά Ελλάδα")

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου