ΨΑΡΕΜΑ ΣΤΟ ΣΠΕΡΧΕΙΟ ΜΕ ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ
Ήταν
ο προσφορότερος τρόπος ψαρέματος, αφού αρκούσε μια βαριοπούλα με γερό
στυλιάρι και η ανάλογη μυϊκή δύναμη τού επίδοξου ψαρά, ο οποίος σφυροκοπούσε
τις πέτρες, μέσα στα νερά, όπου λόγω της θέσης τους έκρυβαν ψάρια.
Αυτά από το θόρυβο του χτυπήματος της πέτρας ζαλίζονταν, προφανώς έσπαζε η νηκτική
κύστη, και εμφανίζονταν στην επιφάνεια, όπου εύκολα ψαρεύονταν.
Όλοι τότε οι συνομήλικοί μου ψαρεύαμε με αυτόν
τον τρόπο στο Σπερχειό που κυλά τα νερά παράλληλα με την κατά μήκος διάταξη του χωριού μας Άγιο Γεώργιο Φθιώτιδας. Ο ίδιος υπήρξα μανιώδης ψαράς, μιας και το σπίτι μου βρισκόταν μια
ανάσα από το ποτάμι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά δυο περιπτώσεις ψαρέματος με βαριά.
Στη μία ψάρεψα σε μια πλακουδερή πέτρα στην άκρη ενός μπούιτα, με συνεχή
χτυπήματα, όπου φώλιαζαν κοπαδιαστά τα ψάρια, ενενήντα οχτώ (98) ψάρια διαφόρων
μεγεθών και ποικιλιών. Μάρτυς μου εδώ ο Βασίλης Γ. Καρκανόπουλος. Στην άλλη
ψαρέψαμε με τον Πάνο Νικ. Κουμαντάνο σε μια τεράστια πέτρα στον μπούιτα της
Καρκάνους ένα μουστακοφόρο γουλιανό γύρω στα ογδόντα (80) εκατοστά μήκος.
Επειδή διαφωνούσαμε στη μοιρασιά, ακολουθήσαμε τη «σολομώντεια» λύση, τον
κόψαμε στη μέση με την κλαδευτήρα, που κουβαλούσαμε πάντα μαζί μας για να
φτιάχνουμε πρόχειρα στυλιάρια όταν μας έσπαζε το κανονικό, και πήραμε από ένα
κομμάτι. Τη φωτογραφία μου την έστειλε ο Πάνος Κουμαντάνος, είναι ο ίδιος που
ψαρεύει, θυμίζοντάς μου και το περιστατικό.
Η αποθέωση όμως του ψαρέματος ήταν όταν με τον
ξάδερφό μου Πάνο Ηλ. Ευθυμίου ψαρέψαμε με ψαροντούφεκο επτά (7) καλοθρεμένες
πέστροφες (δίκιλες) σε μπούιτα στις λογγές μας στην Πατλιά, που προφανώς ρίξανε
οι δασικές υπηρεσίες για εμπλουτισμό. Το βράδυ τις ψήσαμε βουτυρωμένες στην
αυλή και μοσχομύρισε όλη η γειτονιά. Μάρτυρες όσοι συγγενείς και γείτονες
γεύτηκαν τη νοστιμιά τους!
Ο Σπερχειός για μας στα παιδικά μας χρόνια ήταν
η …ζωή μας!
Πηγή φωτο: Πάνος Νικ. Κουμαντάνος
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου