Το ξάγναντο

ΤΟ ΞΑΓΝΑΝΤΟ

του Γιάννη Σαντάρμη

            ‘Πο σένα, ράχη της Οξυάς, «Ταμπούρι του Σαφάκα»,

            θέλουν να ιδούν τα μάτια μου και να καραουλίσουν,

            να ιδούν της Γούρας τα βουνά, του Ζητουνιού τη λάκκα

            και ξέμακρα του Δομοκού τη λίμνη ν’ αντρανίσουν.

            Και προς τα εδώ κοιτάζοντας να ιδώ πως κουβεντιάζουν

            Βαρδούσια από τη μια μεριά, Βελούχι από την άλλη,

            να ιδώ κι αυτές τις λαγγαδιές που μέσα τους κουρνιάζουν

            Κραββαροχώρια σωριαστά, παλιά ζωή μεγάλη.

Γλωσσάρι

αντρανίζω = βλέπω.

Γούρα, η = το βουνό Όθρυς.

καραουλίζω = βλέπω από ψήλωμα.

Κραββαροχώρια = χωριά της Ναυπακτίας.

λίμνη Δομοκού = η λίμνη της Ξυνιάδας Δομοκού, σήμερα αποξηραμένη.

Ταμπούρι του Σαφάκα = ήταν κάστρο χτισμένο στη Οξυά, αντίκρυ στη Σιτίστα, του Ρουμελιώτη καπετάνιου του 1821 Ανδρίτσου Σαφάκα, απ’ όπου βλέπει κανείς ολόγυρα πολύ μακριά.