Ο Προφήτης Ηλίας Ζιώψης

Ο Προφήτης Ηλίας Ζιώψης

Το πετρόχτιστο παλιό ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, κουρνιασμένο 

στο ακρινότερο σύρραχο του Ασπρόκαμπου Ζιώψης, συντροφιά 

με τις αιωνόβιες βελανιδιές

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

                  Θα πάρω το λιβαδωτό τραχόνι το βουνίσιο

                  και θα ’ρθω στ’ άσπρο σπίτι σου, Άγιε μου Λια Προφήτη,

                  εγώ στον κάμπο σεργιανώ, δεν πάω σε δρόμον ίσιο,

                  μα εσύ σε ράχες αρετής πετάς, σαν τον πετρίτη.

                  Θα ’ρθω ν’ ανάψω ένα κερί και θα σου πω δυο λόγια,

                  τα λόγια που ’λεγες εσύ και που η ψυχή σου αγάπα,

                  κι άφησε κάτι και σ’  εμέ, καθώς στα ουράνια ανώγια

                  να πας, άφησες πίσω σου στον Ελισσαίο την κάπα.

Γλωσσάρι

τραχόνι, το= ανώμαλος ορεινός δρόμος.

Ποίηση: Γιάννης Αν. Σαντάρμης

Φωτο-Επιμέλεια: Τάκης Ευθυμίου