Το γεφύρι Μουτζουράκη

Στο γεφύρι «Μουτζουράκη» του Καψιώτη Σπερχειού

Νίκος Δ. Παπαδιονυσίου

Σε αρκετές αναρτήσεις και συγγραφές για τον Καψιώτη Σπερχειό είχα διαβάσει για το γεφύρι Μουτζουράκη αλλά φωτογραφία του και κείμενα δεν έβλεπα. Πιθανά να μην είχα επιλέξει ή τύχει κάτι επαρκές. Τελευταία μάλιστα διάβασα κάποια περιγραφή στην οποία ο συγγραφέας της, παρόλο τον περπάτησε όχθο- όχθο απ΄ ότι λέει, δεν μπόρεσε να βρει  το γεφύρι. Έγινε λοιπόν στόχος μου…

Και να!.. Πρωινό 1^ης Αυγούστου, την δεύτερη μέρα της εκδρομής μου στην ορεινή Φθιώτιδα κι΄ Ευρυτανία για να παραστώ κύρια στο πανηγύρι του χωριού μου, της Μεγάλης Κάψης, ξεκινήσαμε από τον ξενώνα «Λιόγερμα» της Μεσαίας Κάψης, με τον Καψιώτη φίλο Νίκο Παπαηρακλή, φιλόλογο και καλό γνώστη της περιοχής, για το γεφύρι Μουτζουράκη.

Το γεφύρι βρίσκεται στο «ρέμα της Παναγιάς», κύριο τροφοδότη του Καψιώτη Σπερχειού, μαζί με «του Κατή το ρέμα», δευτερεύοντα τροφοδότη. 

    

Σ΄ ένα σημείο της δημοσιάς για Καρπενήσι στη Πέρα Κάψη (Τυμφρηστό), στρίψαμε αριστερά σε χωματόδρομο βατό και από αυτοκίνητα χωρίς δυνατότητες 4Χ4, με αρκετές στροφές. Μετά περίπου 4,5 χιλιόμετρα διαδρομής σ΄ ένα υπέροχο δασικό τοπίο από ελάτια κύρια και αφού περάσαμε μια παμπάλαια βρύση με την αρχαία κούπα της, φθάσαμε μετά όχι πολύ στον ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής, ένα όμορφο εκκλησάκι, κτισμένο το 1935 σύμφωνα με εντοιχισμένη πλάκα του.

Ανάμεσα στη βρύση και την εκκλησιά αρχίζει το καθοδικό μονοπάτι για της Παναγιάς το Ρέμα και το γεφύρι Μουτζουράκη. Στο ίδιο σημείο υπήρχε παμπάλαιο χάνι, Καραβάν σεράι της Τουρκοκρατίας και αργότερα, μέχρι που το μονοπάτι και το γεφύρι έπαψαν να λειτουργούν και σχεδόν ξεχάστηκαν, εκτός από λίγους ορειβάτες, κυνηγούς και κτηνοτρόφους, καθώς 1880- 1885 κατασκευάστηκε ο χωματόδρομος από τον Άγιο Γεώργιο (Αγιώργη) μέχρι Καρπενήσι.

Μέχρι τότε, όσοι ταξίδευαν από τα καμποχώρια για Καρπενήσι και δεν έπαιρναν τα μονοπάτια της δεξιάς ανεβαίνοντας όχθης του Καψιώτη Σπερχειού αλλά της αριστερής, π.χ Πατρατζίκι (Υπάτη), Λευκάδα, λοιπά χωριά και οικισμούς, πρώην Κοινότητα Μουτζουράκη από την οποία και το όνομα του γεφυριού, περνούσαν από το γεφύρι Μουτζουράκη.

Το ανηφορικό αυτό μονοπάτι, περίπου 300 μέτρων μήκος, κατηφορικό για μας τώρα με την επίσκεψή μας, είναι αρκετά καλής βατότητας (ειδικά για νέους, σχετικά νέους και μεγαλύτερους σε καλή φυσική κατάσταση, μη ατυχηματίες), φαίνεται ήταν κατάλληλο γι΄ ανθρώπους και ζώα, όχι κάρα, λόγω μεγάλης κλίσης και στενότητας. Πιθανά από μεριάς πρώην κοινότητας Μουτζουράκη να είναι πλατύτερο και μικρότερης κλίσης. Ήταν λιθόστρωτο που διατηρείται σε καλή κατά τόπους ή όχι κατάσταση στα περισσότερα σημεία του. Σε πολλά του σημεία είναι τοποθετημένες ξύλινες κουπαστές σε καλή κατάσταση αλλά και κάποιες κατεστραμμένες. Το γεφύρι είναι πλέον πνιγμένο στα ψηλόκορμα πλατάνια και στα ελάτια..

Το γεφύρι λέγεται ότι κατασκευάστηκε τα χρόνια του Αλή Πασά κατ΄ εντολή του. Είναι λιθόκτιστο, μονότοξο, ελαφρά οξυκόρυφο με άνοιγμα τόξου 7, 50 μέτρα.

Με την εγκατάλειψη του μονοπατιού και του γεφυριού, άρχισαν να εγκαταλείπονται οι πριν το γεφύρι οικισμοί με αγροικίες, όπως από τις Γούβες και τη Βίγλα και η κοινότητα Μουτζουράκη. Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στην Πέρα Κάψη (Τυμφρηστό), όπου είχαν ήδη εγκατασταθεί κάτοικοι από τους πυρπολημένους Μεταξάδες από τον Λυμπεράκη Γερακάρη το 1695..