Φθινοπωρινή εξόρμηση στη Μεγάλη Κάψη

Μια φθινοπωρινή εξόρμηση

Νίκος Δ. Παπαδιονυσίου

Τέλη Νοέμβρη 2009, σε μονοήμερη εξόρμησή μας χωριό μου, στη Μεγάλη Κάψη της ορεινής Φθιώτιδας, ανεβήκαμε πρώτα στο χωριό, όπου καθώς έβρεχε φωτογράφισα τη γνωστή μας στροφή.

Η καταχνιά ήταν διάχυτη και στα ψηλά.

Άφαντος ο κάτω μαχαλάς, βουλιαγμένος σε μια λίμνη από πηχτή αντάρα, όπως τον φωτογράφισα δίπλα απ΄ τη γνωστή παλιά κουτσουπιά με το καμπανάκι.

Καθώς στεκόμασταν έξω απ΄ το Υφαντέικο, μεσ΄ την ερημιά, μου λείψανε Μαρίκα και Γιώργος Ξαγάρας, οι απελθόντες συγχωριανοί μαγαζάτορες, και το καυτό πόντσι, χωρίς μέλι, έστω με ζάχαρη, όπως το έφτιαχνε κάποτε η Μαρίκα, ίσως κι΄ ένα τσίπουρο ακόμα με σκέτα στραγάλια για μεζέ. Μαζί και το κουβεντολόι με τον ξερόλα και μόνιμα αραχτό σε δυο μέχρι τέσσερις καρέκλες Ξαγάρα ή κι΄ άλλους παλιούς συγχωριανούς, φευγάτους πια, γύρω στο θερμοσίφωνο- ξυλόσομπα.

Όσο και να φαίνεται παράξενο, κάποτε είδα τον Γιώργο τον Ξαγάρα καθιστό να πιάνει τέσσερις καρέκλες!. Στη μια καθόταν, στην δεύτερη είχε τα πόδια, τρίτη και τέταρτη από ένα χέρι..

Μετά μια σύντομη βόλτα με τ΄ αυτοκίνητο στο ερημικό χωριό μέχρι το Λιβαδάκι και Λελούδα, κατεβήκαμε στην Παναγιά για την απόδοση των απαραιτήτων προς στους απελθόντες, «δικαία, νόμιμα και όσια»..

Παρά τη βροχούλα, την υγρασία, υπέροχη ήταν η αίσθηση του τοπίου, βρεγμένοι, με το πούσι να διαπερνά και τα πανωφόρια μας, καθώς εγώ ειδικά γνώριζα ότι με περιμένει μια καυτή φασολάδα στο χάνι του Πανέτσου, μαζί Αγιωργίτικο λουκάνικο και κόκκινο κρασάκι με το τζάκι αναμμένο!.

Πανέμορφος κι΄ ο δικός μας Καψιώτης Σπερχειός απ΄ το μπαλκόνι του χανιού. Τα πλατάνια του ψιλόκορμα και ψηλόκορμα, παλεύουν αδιάκοπα να βρουν τον ήλιο.

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου