Βράβευση ποίησης Μπάμπη Τσέλου

Πολυβραβεύτηκε  το 2015 η ποίηση

του Μπάμπη Γ. Τσέλου 

Μετά τις βραβεύσεις σε  πανελλήνιους λογοτεχνικούς το 2013 και το 2014 η ποίηση του  Μπάμπη Τσέλου βραβεύτηκε :

Β΄Βραβείο ποίησης στον 6ο παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό Ελληνισμού Κυπρίων (ΕΠΟΚ) 2015 για το ποίημά του :”Στην Κύπρο” με το ψευδώνυμο “Φοίβος Βραχινός”.

Γ'  Βραβείο ποίησης στον Δ΄ Παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό  “ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ” με το ποίημα “Αληθινό παραμύθι” και το ψευδώνυμο “Βραχινός”.

Έπαινο ποίησης στον 5ο λογοτεχνικό διαγωνισμό ποίησης “ΒΡΑΥΡΩΝΙΑ 2015” , που διοργανώθηκε από τον Οργανισμό Παιδείας Πολιτισμού και Περιβάλλοντος “ΞΕΝΟΦΩΝ” των Δήμων Ανατ. Αττικής και την Ομοσπονδία Συλλόγων Αρτέμιδος Σπάτων για το ποίημά του “Το μεγάλο μάτι” και το ψευδώνυμο “Βραχινός” .

Έπαινο ποίησης  Α’ Πανελληνίου Διαγωνισμού  που προκήρυξαν οι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΚΥΠΡΟΥ.

Επίσης το ποίημά του “ψυχή του λίθου” προκρίθηκε να απαγγελθεί στους Λ΄ Δελφικούς Αγώνες ποίησης που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στις 7-6-2015 στους Δελφούς. Ο Μπάμπης Τσέλος δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην εκδήλωση.

                               Στην Κύπρο

Κύπρο μου πελαγίσια μου, νησί της Αφροδίτης.

Μες στα γαλάζια μάτια σου μ' ένα πανί αρμενίζω.

Το δάκρυ σου με σάλπαρε, το κύμα του με πήρε.

Ήρθα με την “Κερύνεια”, ένα παλιό καράβι

που ήταν γεμάτο αμφορείς, μυλόπετρες κι αμπάρια.

Περπάτησα  στο όνειρο που ήτανε δικό σου

μα με προλάβαν όνειρα, που ακολουθούσαν άλλοι.

Είδα χαλκά τα χώματα βαμμένα τα βουνά σου

απ' τα νωπά τα αίματα, απ' τα πολλά τα δάκρυα.

Είδα ξερά τα ρέματα  κι αλμύρα στα  ποτάμια.

Νέφη  στο Ριζοκάρπασο,  τον Πενταδάχτυλό σου

κύματα στην Αμμόχωστο και στον λεμονανθό σου.

Κι εσύ το δάκρυ το κυλάς μονάχα στην καρδιά σου

και δεν κυλάς σταγόνα του στα μόρφομαγουλά σου.

Μα είδα ψηλά στον Τρόοδο λευκά τα περιστέρια

κατέβαιναν προς τις πλαγιές να φτάσουν  ακρογιάλια.

Περπάτησε κι ο δρόμος μας ποτέ δεν τελειώνει

κι όσο το επιτρέπουμε εμείς κι εμείς νησί μου

θα είμαστε πάντοτε μαζί σε τούτο το ταξίδι.

Ήθελα τούτο να σου πω και τούτο να σου γράψω.  

Αργά βαδίζει η νύχτα σου,  ο ήλιος σου κρυμμένος

κι αν τον κλωσήσεις με το φως, αυτός θα ξανανάψει.

Το μεγάλο μάτι

Ο καλπασμός ακούστηκε μες  στα βουνά στους κάμπους.

Σήκωσε το κεφάλι του το παινεμένο άτι

και το μεγάλο μάτι του ίσιασε στο δικό μου.

Διαμάντια πέτρες τρίβονται χαλίκια είναι τα λόγια

κι όλα του κόσμου τα πνευστά στην φυσαρμόνικά μου.

Στουρνάρι ίσκα πριόβολος κι άμα δε ναυαγήσω

δε θα το βρω το δρόμο μου ποτέ για την Ιθάκη.

Αθόρυβη παλίρροια πως έφτασες δεν είδα

σ' ένοιωσα στις πατούσες μου κει που κινείται η άμμος

κι η αλισάχνη ορατή στα βράχια της ακτής σου.

Μάταια περιμέναμε δράκους βασιλοπούλες

ροδόχρωμες ανατολές γοργόνες σ' άσπρο κύμα.

Μάταια περιμέναμε αγγέλους κι αρχαγγέλους.

Το τέλος του παραμυθιού την τελευταία φράση.

Πέντε  από τα Χαϊκού 

Μη ψάχνεις γύρω

οι αρετές του κόσμου

μέσα σου μόνο.

Άμα δεν κλάψεις

τα δάκρυα λιμνάζουν

μες στην καρδιά σου.

Δάκρυ στο μάτι

το κεφάλι σηκώνω

ο χρόνος τρέχει.

Πρωί και βράδυ

τα πουλιά τραγουδάνε

κάτι θα ξέρουν.

Σβήνω και γράφω

“τελειωμένους” στίχους

μέχρι θανάτου.   

…………………………

Σημείωση Τάκη Ευθυμίου: Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και τιμή για μας η αναφερόμενη πολυβράβευση του αγαπητού συναδέλφου και αδερφικού φίλου Μπάμπη Τσέλου. Παντού και πάντα ψηλότερα στα πνευματικά σκαλοπάτια!