"Οι μαθητές να εξέλθουν της αιθούσης"

«Οι μαθητές να εξέλθουν της αιθούσης»

Παιδικά κι απερίσκεφτα

[Του Τάκη Ευθυμίου]

Ο κινηματογραφιστής Ηλίας Μυλωνάς

Στο χωριό μας από εκείνες τις δεκαετίες οι φιλοπρόοδοι Αφοι Μυλωνά λειτουργούσαν κινηματογράφο, που ήταν ένα σπουδαίο μέσο ψυχαγωγίας αλλά και μόρφωσης. Συχνά επέλεγαν ιστορικές ταινίες και μας τις πρόβαλλαν στο Γυμνάσιο με μια φορητή κινηματογραφική μηχανή τη sinemanica. Για τις άλλες όμως προβολές που γίνονταν σε κλειστή αίθουσα ή στον υπέροχο υπαίθριο χώρο με πρασινάδα και λουλούδια υπήρχε αυστηρή απαγόρευση από τους καθηγητές να μην τις παρακολουθούμε, γιατί θεωρούνταν ακατάλληλες για τους μαθητές.

Επειδή όμως ότι απαγορεύεται είναι και πιο ελκυστικό, τολμούσαμε αρκετές φορές και παραβιάζαμε την απαγόρευση.

Κάποια βραδιά παρακολουθούσαμε, στη ζούλα, ένα έργο Γουέστερν στην κλειστή αίθουσα. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και ξεπροβάλλει ο Γυμνασιάρχης. Κόκκαλο εμείς! Ρίχνει μερικές ματιές για να βεβαιωθεί στο μισοσκόταδο ότι υπάρχουν στην αίθουσα και μαθητές και φωνάζει:

-Οι μαθητές να εξέλθουν της αιθούσης!

Πάνω στον πανικό που ακολούθησε ένας μαθητής της Α΄ Γυμνασίου, εξωχίτης, άρχισε να τρέχει αλαφιασμένος μέσα στην αίθουσα και μη γνωρίζοντας τι να κάνει ρώταγε με αγωνία:

-Τι πάει να πει να εξέλθουμε ρε; Και δως του ξανά τρέξιμο.

Τότε το λεξιλόγιό μας ήταν πενιχρότατο και η απλή καθαρεύουσα άγνωστη και γολγοθάς η χρήση της στον προφορικό και γραπτό μας λόγο!