TREILER

Το παρόν Ιστολόγιο έχει σκοπό να περισώσει & να προβάλλει τη ρουμελιώτικη ιστοριολαογραφία -

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018

Δρακοκάρκαρος

 


Δρακοκάρκαρος
[Του αείμνηστου λαογράφου Ζάχου Ξηροτύρη]
  Εκεί ψηλά στον Παρνασσό κοντά στο καταφύγιο υπάρχει ένας φοβερός Κάρκαρος που το όνομά του είναι Δρακοκάρκαρος. Εκεί έβγαινε το θεριό αυτό με μορφή κριαριού και άλλοτε τράγου.
 Αυτό το δαιμονικό ο Ντεβέτσικας παρουσιάζεται συνήθως το καταμεσήμερο, αλλά και σε άλλες ώρες με μορφή κριαριού ή τράγου και βατεύει το κοπάδι είτε προβατοκόπαδο είτε γιδοπρόβατο είναι.
Έχει δε και μια ειδική προτίμηση, προτιμάει να βατεύει το ίδιο κοπάδι και με το πάτημά του το γιδοπρόβατο παρουσιάζει ένα μελάνιασμα στη γέννα του, αιμορραγεί και σε μια δυο μέρες ψοφάει.
Για αντίδοτο οι τσοπάνηδες βρήκαν τούτο το αντίδοτο. Πριν εγκαταλείψουν τα χειμαδιά παίρνουν τον παπά και κάνουν μια διάβαση - αγιασμό και έπειτα κάπνιζαν το κοπάδι τους με βασιλικό της γιορτής του Σταυρού, αλλά και με μαύρο μπαρούτι και τότε ο Ντεβέτσικας δεν πλησιάζει το κοπάδι.
Τελικά το σωτήριο φάρμακο το βρήκε ένας τσοπάνης και να τι ήταν, εκεί στον Κάρκαρο που πετούσαν τα βατεμένα πρόβατα που ψοφούσαν, να πετάξουν κι ένα ζωντανό πρόβατο. Έτσι κι έγινε και από τότε δεν ξαναφάνηκε Ντεβέτσικας.
Πηγή: «Νυκτιπλανή Πνεύματα», βιβλίο του Ζάχου Ν. Ξηροτύρη
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: