Το Αγραφιώτικο Σαλιβάρι

ΤΟ ΑΓΡΑΦΙΩΤΙΚΟ ΣΑΛΙΒΑΡΙ

[Του Ευρυτάνα Γιάννη Μάκκα]

Όταν έρθει καιρός να αποκόψει ο τσοπάνης τα κατσίκια του, να μην ξαναβυζάξουν τις γιδομάνες τους γιατί πρέπει να φάει κι αυτός γάλα, να φτιάσει τυρί, βούτυρο, χρησιμοποιεί το σαλιβάρι ή καψάλι. Το σαλιβάρι είναι ξύλο 8-10 πόντους, που στις 2 άκρες του κάνει κωνικές μύτες και το πελεκάει και στο μέσον απ' εδώ κι απ' εκεί, αφήνοντας συμμετρικά μια μικρή κοιλίτσα που αρχίζει από τη μέση και χάνεται προς τις άκρες. Το καλοπελεκημένο αυτό ξυλαράκι το δένει με μια κλωστή απ'εδώ κι απ' εκεί, που καταλήγει σε σχήμα τριγώνου. Πιάνει το στοματάκι από το κατσίκι και περνάει ανάμεσα στις δυο του μασέλες το σαλιβάρι και το δένει με την κλωστή από τα κερατάκια του. Ύστερα το απολάει. Όταν αυτό πηγαίνει να βυζάξει οι μυτερές άκρες του σαλιβαριού κεντούν τη γίδα κι αυτή φεύγει, δεν το βυζαίνει. Το καλό είναι ότι δε χωρίζει το κατσικάκι από τη μάνα και δεν το εμποδίζει να τρώει χορταράκια, βλαστάρια, φυλλαράκια κ.α. !!!

(φωτο: το συλλεκτικό σαλιβάρι μου το έφτιαξε αγραφιωτομπάρμπας μου πριν 20 χρόνια)

Πηγή:  Facebook Ioannis Elatos Makkas

Επιλογή-Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου