TREILER

Το παρόν Ιστολόγιο έχει σκοπό να περισώσει & να προβάλλει τη ρουμελιώτικη ιστοριολαογραφία -

Τρίτη 20 Απριλίου 2021

Ο επικήδειος του Γ. Αινιάν στην κηδεία του Γ. Καραϊσκάκη

Ο επικήδειος λόγος του Γεωργίου Αινιάν στην Κηδεία του Γ. Καραϊσκάκη

[Του Γιώργου Καλλιώρα (olykos)]

Πηγή φωτο: «Karditsa press»

λληνες!

Τί εναι ατ σκυθρωπότης που εναι ζωγραφισμένη ες τ πρόσωπά σας; τί σημαίνουν ατο ο διακεκομμένοι χοι τς βαρυφθόγγου καμπάνας κα ατα α μελανα κα πένθιμοι στολα ες τος δρόμους; τί τρέχουν τεθορυβημένοι νδρες, γυνακες κα μικρ παιδιά; Καραϊσκάκης πέθανε. Τοτο ταν θλίψις τν νδρν, τοτο δυρμς τν γυναικν, τοτο στεναγμς τν μικρν παιδίων, τοτο τ κοινν πένθος τν λλήνων.

Δίκαιον χει λας ν κάμ ν ντηχ ες τν πόλιν τς Σαλαμνος θρνος κα κλαυθμς κα δυρμς πολύς• δίκαιον εναι ν κλαί λλς ς λλη Ραχλ τ τέκνον της, τν γνήσιον υόν της, πειδή, δν χει πολλος τούτους κάρρονας.

ξιοθαύμαστος οτος νρ—ποσιωπμεν τς πρ τς νάρξεως το ερο μν γνος πισήμους νδραγαθίας του—, μόλις εδεν νεωγμένον τς λληνικς λευθερίας τ στάδιον, κα δο παρουσιάζεται ς πτόητος κα καταγώνιστος θλητς δι ν πιθέσ νέας δάφνας ες τν νδοξον κεφαλήν του• μαρτυροσι τ στρατεύματα τς Ατωλίας κα καρνανίας, ο συναγωνισταί του, μαρτυροσιν α πεδιάδες, ραντιζόμεναι π τ αμα του, τς μφιλοχίας, μαρτυρε τ σμα του σκεπασμένον π νδόξους πληγς τν περθαύμαστον νδρείαν του.

λλ τί εναι ατά, κα σα πέρυσιν γωνίσατο ξωθεν τς κλεινς πόλεως το Μεσολογγίου πετν ς ταχύπτερος ετς πότε ες τν Ατωλίαν κα πότε ες τν καρνανίαν, συγκρινόμενα μ σα νήκουστος ετολμία του, κροτάτη μπειρία κα κούραστος φιλοπονία του κατόρθωσαν τοτο τ τος ες λην τν Στερεν λλάδα κα ες τ πέριξ τν θηνν;

πεσε τ Μεσολόγγι, κα μετ τν δυνηρν ατν πτσιν πεσεν λη Στερε λλάς, κα χθρς παρερχόμενος κατήντησεν τελευταον ες τ ερν δαφος τς κλεινς κα νδόξου πόλεως τν θηνν• λα τ στρατεύματα γυμνωμένα κα π σχάτην πορίαν ταλαιπωρούμενα στέναζον ες τς δος το Ναυπλίου, κα δν εχον λλην λπίδα, εμ τν θάνατον.

Γενναοι ρωες, σοι τν κολουθήσατε ες τν πρώτην π Ναυπλίου κστρατείαν του• με σς κατέβαλε τ πρτα θεμέλια τς συστάσεως το μεγαλοπρεπος τούτου στρατοπέδου, τ ποον παπειλε σήμερον τν βάρβαρον χθρόν μας, κα πόσχεται βεβαίως τν σωτηρίαν τς κροπόλεως.

νδρες ξιοι το κλέους τς λλάδος κα τν λπίδων τς πατρίδος, πεσχέθησαν ν διατηρήσωσιν ς κόρην φθαλμο τ ερν κειμήλιον τς πατρίδος, τν σεβαστν κρόπολιν, κα μεγαλοπράγμων ρχηγς πετ ς ταχύπτερος ετς ες τν Στερεν λλάδα συντρίβει φάλαγγας τρομερς βαρβάρων, διασπείρει πανταχο τν φρίκην κα τν τρόμον, γείρει πύργους π κρανία, λευθερώνει τν Στερεν λλάδα κα τν καθιστ τρομεράν ες τος χθρος κα τέλος πιστρέφει ν πισφραγίσ τν δόξαν μ τν μάραντον στέφανον τς πολυτρώσεως τς περιφανος κροπόλεως τν θηνν.

λλ' ν μέσ τν λαμπρν γώνων, ν κατεδαπάνα νύκτα κα μέραν ες διάταξιν πάντων τν συντελούντων ες τν πόλεμον διδε πρτος τς νδρείας κα ετολμίας τ παράδειγμα, καταφρονν τν θάνατον, κα πηδν πάνω ες τ χαρακώματα τν χθρν επεν: ς σταθ μίαν στιγμήν, κα ς φήσω ν τρέξουν ποταμηδν τ δάκρυα τν λλήνων.

θάνατε Καραϊσκάκη! Σ μεταβαίνεις νδόξως ες μίαν λλην εδαιμονεστέραν ζων δι ν στεφανωθς δι' σα θα πλάσματα διέσωσες π τς χερας το χθρο• α ψυχα τν ποθανόντων λλήλων θέλει σ ποδεχθον ες τν πόλιν τς δμ μ λαμπροτέραν ποδοχν π ,τι σήμερον κάμουσι ες τν Σαλαμνα ο ζντες λληνες. Μεγάλοι νδρες, περίφημοι ες τ σοφ θνη τς Ερώπης, μάρτυρες ατόπται τν ρωικν καμάτων γώνων σου θέλει πληροφορήσουν τν κόσμον λον, τι χύθη νδόξως τ αμα σου πάνω ες κενο τ ερν δαφος, τ ποον βάφη ξ μνημονεύτων χρόνων μ τόσων ρώων αματα.

λλ' μες πς ν παρηγορήσωμεν τν στέρησίν σου; πς ν λησμονήσωμεν τν νδρείαν σου, τν δραστηριότητά σου; τν οκνίαν σου, κα τν κραν σου φιλοτιμίαν ες το φρουρίου τν πολύτρωσιν; Λυπηρ στέρησις, δυνηρς χωρισμς.

Μ' λον τοτο δν πελπιζόμεθα λληνες, δν πρέπει ν ποδειλιάσωμεν. Κα ψυχ το θανάτου τούτου ρωος, ταν μάθ ες τν λλον κόσμον, τι δν θελήσαμεν ν τν μιμηθμεν ες τν καρτερίαν κα γενναιότητα, θέλει λυπηθ, θέλει μς νειδίσει πικρς, ἐὰν δν σταθμεν κανο ν κτελέσωμεν κενο τ μέγα πιχείρημα πο πιχειρίσθηκε.

χομεν μεγάλους νδρας που μς δηγον ες τς κινήσεις, μς συμβουλεύουν ες τ πιχειρήματα, κα πρόθυμοι συναγωνιστα ες τν νδοξόν μας γνα, θέλει πιμένουν μετ γενναιότητος κρας πως δσι τν τελείαν καταστροφν τν βαρβάρων τυράννων μας, κα μες ν τοσοτ εγνώμονες ες τος γενναίους πρ πατρίδος γωνιζόμένους, καθς καθιερώσαμεν κα λλοτε τν μνήμην τοσούτων γωνιστν τς λευθερίας, ς πισφραγίσωμεν κα το νδόξως δη ποθανόντος ρωος τ πιτάφιον μ τν κ βάθους καρδίας εχήν:

Αωνία σου μνήμη ξιοσέβαστε ρχηγέ!

Γεώργιος Αινιάν

[Σημείωση Γ. Καλλιώρα: Απόσπασμα από την εργασία μου: "Η ανάπτυξη του γενεαλογικού δέντρου της πνευματικής οικογένειας των Αινιάνων"]

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: