Ο ξέρακας

Ο ΞΕΡΑΚΑΣ

του Γιάννη Σαντάρμη

        Βρέχει κι αστράφτει και βροντά, βροντά, αστράφτει και βρέχει,

        και στέκ’ ο γέρο-έλατος μες στου βουνού το πλάι,

        τον πέτυχε αστραπόβολος, ξαπλωταριά τον έχει,

        τον πήρε αστροποσφόντυλο, τον βάρεσε και πάει.

        Τώρα απομένει ξέρακας· στον κούφιο τον κορμό του

        αράχνη ήρθε και φώλιασε κι ένα μελισσολόι,

        η αράχνη πως υφαίνει λες το μαύρο σάβανό του

        και το μελίσσι τραγουδά θανάτου μοιρολόι.

Γλωσσάρι

αστραπόβολο, το = βώλος σε σχήμα αυγού περιστεριού ή σφοντυλιού, χρώματος μαύρου ή καφέ, και πάρα πολύ βαρύς για τον όγκο του, που σχηματίζεται στη γη από μεταφερόμενες σ’ αυτή μεταλλικές ύλες κατά την πτώση κεραυνού, αστραποσφόντυλο.