TREILER

Το παρόν Ιστολόγιο έχει σκοπό να περισώσει & να προβάλλει τη ρουμελιώτικη ιστοριολαογραφία -

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Το Σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843

Η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 για την κατάκτηση του Συντάγματος με τη ματιά του στρατηγού Γιάννη Μακρυγιάννη
[Επετειακό]
Σχετικά με την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 για την απόκτηση του πρώτου Συντάγματος του ελεύθερου ελληνικού κράτους από τη Βασιλεία του Όθωνα, γράφει, με την ανυπέρβλητη γλώσσα του, ο  στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης:
1. «Έρχεται η τρίτη Σεπτεμβρίου. Την νύχτα οπού μας είχαν τρογυρισμένα όλα τα στρατέματα, και εγώ χωρίς δύναμην, και την αυγή θα μ’ έβαιναν εις την τζελατίνα (εις τ’ άλλο στορικόν ξηγώμαι πώς έτρεξε), τότε περικαλιώμαι τον Θεόν και την χάρη της να μας προφτάσουνε, και όντως έκαμεν νεκρανάστασην σε μας και μας έσωσε… Τις ημέρες εκείνες της τρίτης Σεπτεβρίου, εις τις έξι, εις τις εφτά μέρες εκείνου του μηνός, βλέπει ένας γερο-σεβάσμιος αγωνιστής, κάτοικος έξω εις τα χωριά, την νύχτα οπού χαζιρεύεταν να κοιμηθεί και πήγε εις τα εικονίσματά του να κάμει την προσευκή του, βλέπει ένα σύγνεφον και του λέγει: Γνωρίζεις τον Μακρυγιάννη; Αυτός τον πήρε ο φόβος. Μην φοβάσαι; τον γνωρίζεις; του λέγει. Λέγει και αυτός ο δυστυχής: Τον γνωρίζω. Να πας να του ειπείς, δι’ αυτό οπού εργάστη, θα τον κιντυνέψουν πολύ και αυτόν, και αυτός μην φοβηθεί. Ας έχετε τις ελπίδες εις τον Θεόν και θα σας σώσει…

Όταν θα βαρούσαμεν τουφέκι, την τρίτη Σεπτεβρίου, βλέπει ένας άλλος αγωνιστής, χριστιανός καλός, τις δύο του μηνός ξημερώνοντας, ότι βρέθη εις το περιβόλι μου, αυτός και ένας λαμπροφορεμένος ως δεσπότης, και παρουσιάστηκα και εγώ. Του λέγει αυτεινού του αγωνιστή ο δεσπότης: Αυτόν οπού βλέπεις, και θα τον σώσω από τον κίντυνον (καί παρουσιάζεται και μια στέρνα με μαγαρισές) και θα τον βγάλω από αυτείνη την μαγαρισά. Και σταύρωσε και έλαψε ο τόπος…».
2. Σε μια δύσκολη στιγμή της επανάστασης για να δοθεί το Σύνταγμα, όταν ο Μακρυγιάννης περικυκλώθηκε από τα βασιλικά στρατεύματα, πήγε στις εικόνες και έκανε την προσευχή του: «Κύριε, βλέπεις σε τι κατάστασιν έφτασα. Ο μόνος σωτήρας είναι η παντοδυναμία σου και η εσπλαχνία σου σ’ εμάς οπού κιντυνεύομεν και εις την ματοκυλισμένη μας πατρίδα». Και στην συνέχεια διηγείται ο Μακρυγιάννης: «Τότε η άπειρη εσπλαχνία του Θεού και η αγαθότης του μούδωσε φώτισιν και θάρρος. Πιάνω και φκειάνω μίαν σημαία και γράφω: «Εθνική συνέλεψη, Σύνταμα». Λέγω: «Εις το όνομα του Θεού και της βασιλείας του, σηκώνεται η σημαία της πατρίδος!». Και την είχα έτοιμη. Τελειώνοντας αυτό, έφκειασα την διαθήκην μου… Τότε ησύχασε η ψυχή μου και το σώμα μου έλαβε άλλη ψύχωσιν…».
«Ιδού, αδελφοί, ο Θεός πάλε έκαμεν το έλεός του και μας έφερε μόνος του το αγαθό του δώρο και μας προστάτεψε κ’ εμάς και τον Βασιλέα μας, ούτε αυτός ν’ αγαναχτήση αναντίον μας, ούτε εμείς εις τον Βασιλέα μας. Και φώτισε και τα δυο μέρη εις το εξής, θα ζήσωμεν με την ευλογίαν του Θεού ως πατέρας με τα παιδιά. Διώχνομεν αύριον και τους Μπαυαρέζους… να μην θυμηθή κανένας πάθος από ‘μάς, να πειράξη κανέναν… όσο να πάνε στην ευκή του Θεού… Αυτά είχα να σας ειπώ, αδελφοί». «Φέραμε και πλοία και μπαρκαρίσαμεν όλους τους Μπαυαρέζους…».
3. Η θρησκεία για τον Μακρυγιάννη είχε μεγάλη σημασία, όπως το βλέπουμε σε όλα τα κείμενά του, αλλά και το Σύνταγμα, που κατοχυρώνει τις ελευθερίες του λαού, θεωρείται από αυτόν ως ευαγγέλιο. Γράφει κάπου:
«Δεν πέρασε δύο τρεις ημέρες, ήρθαν και με ‘ρέθιζαν και μόταζαν να μπω σε ξένες φατρίες και εις κόμματα. Τους είπα: Όποιον κόμμα είναι της πατρίδος μου και θρησκείας μου, με εκείνο είμαι, και με το Σύνταμα, το ευαγγέλιο του Θεού».
Η περίπτωση του Μακρυγιάννη, αν και ξεχωριστή, σηματοδοτεί το ήθος των αγωνιστών της Επαναστάσεως του 1821.
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: