Ανέκδοτα του Σπύρου Ματσούκα

Ανέκδοτα του ποιητή

ΣΠΥΡΟΥ  ΜΑΤΣΟΥΚΑ

(του Τάκη Λάππα)

Ο εθνικός ποιητής Σπύρος Ματσούκας, καταγόμενος από την Υπάτη Φθιώτιδας, με την τόση πατριωτική του δράση έχει κι αρκετά χαριτωμένα ανέκδοτα που μερικά είναι και σε στίχους.

Σπούδαζε νομικά και με χίλια Βάσανα κατάφερε να πάρει το δί­πλωμα του, γιατί καμιά συμπάθεια δεν είχε στην επιστήμη του. Αυτός νοιαζόταν για την ποίηση! Τηλεγράφησε λοιπόν στη μητέρα του όταν πήρε το δίπλωμα της νομικής: «Ευαγγελικήν Ματσούκα Υπάτη. Κατήντησα... δικηγόρος!...».

Αλλά δεν επαγγελόταν τον δικηγόρο.

***

Κάποιος πατριώτης του εις την Υπάτη, του ζήτησε να αναλάβει το διαζύγιο του.

—Αδύνατο, φίλε μου, του λέει ο Ματσούκας, έχω νομικό κώ­λυμα!

—Γιατί;

—Γιατί έχω πάρει κι Εγώ διαζύγιο με τη... Δικαιοσύνη.

Αποφάσισε τότε επίσημα ν’ αποχαιρετήσει τη δικηγορική. Έκα­νε το πιο κάτω ποίημα και το έστειλε στη μάνα του:

«Και πήρα ένα δίπλωμα και τώβαλα στο ράφι

κι ούτε ελπίδα το κρατώ

η Μοίρα μου το γράφει.

Όποιος θελήσει να με δη αδέρφια δικηγόρο θα χάσει την υπόθεση πληρώνοντας και φόρο.

Κι απ’ όλ’ αυτά μ’ έκέρδισε

για δικηγόρο εκείνη

η Ελλάδα, η Πατρίδα μας

η σκλάβα Ρωμιοσύνη.

Κι είμαι, το λέγω, δυνατός, και με θαυμάζουν όλοι,

όσοι μ’ ακούνε να μιλώ

για Σμύρνη και για Πόλη.

***

Σαν τελείωσε ο άτυχος πόλεμος του 1897, τα στρατοδικεία άρχι­σαν να τιμωρούν τους λιποτάκτες. Ανάμεσα στους κατηγορουμένους ήταν κι ένας υποδεκανέας από κάποιο χωριό της Υπάτης με τ’ όνομα Τραγόμαλλος. Ο Ματσούκας πήγε να υπερασπιστεί τον πατριώτη του.

Όταν ήρθε η σειρά του, σα συνήγορος να μιλήσει άρχισε μ’ αυ­τούς τους στίχους.

«Δικάζουν τον Τραγόμαλλο, τον υποδεκανέα

κι  αφήνουνε αδίκαστη

όλη του την παρέα».

Αγριεμένοι οι στρατοδίκες ρίξανε πίσω του τα μάτια τους. Γιατί οι στίχοι του κρύβανε υπονοούμενα!... Ο Ματσούκας αδιάφορος εξακολούθησε:

«Δικάζουν τον Τραγόμαλλο οι φοβεροί σοφτάδες

και αφήνουνε αδίκαστους τους τόσους μας φυγάδες».

—Συνήγορε, σου αφαιρώ το λόγο, ακούγεται άγρια η φωνή του προέδρου του στρατοδικείου.

Ο Ματσούκας αναγκάστηκε ν’ αποτραβηχτεί αμίλητος, μα με τα δυο του τετράστιχα πόσα δεν είχε πει!... Ζεματισμένοι απόμειναν οι στρατοδίκες...

***

Αποκαλυπτήρια προτομής Σπύρου Ματσούκα

Ο Ματσούκας λέγεται ότι έκανε και τη σατυρική παραλλαγή του πιο κάτω δίστιχου:

«Του Έλληνος ο τράχηλος, ζυγόν δεν υποφέρει...

μόν’ υποφέρει τις σβερκιές νύχτα κα μεσημέρι!...».

***

Κάποιος που θέλησε να κάνει τον έξυπνο στο διαβολεμένο ποιη­τή, του λέει:

—Καϋμένε Σπύρο, όλο καρδιά είσαι!

—Έχω και λίγο μυαλό για να μην λέω κουταμάρες!... του αποκρί­νεται ο Ματσούκας.

***

Ο Ρουμελιώτης λογοτέχνης Ζαχαρίας Παπαντωνίου, διηγείτο αυ­τό το περιστατικό για το Ματσούκα.

Στον πόλεμο του 1897 ό Παπαντωνίου ήταν εθελοντής.

—Δεκανέα, γιατί δεν πυροβολείς; του λέει αυστηρά ο λοχαγός.

—Δε με διατάζατε, κύριε Λοχαγέ.

—Δεν άκουσες που έδωσα το παράγγελμα: «Πυρ ομαδόν».

—Έπρεπε, κύριε Λοχαγέ, να πεις: «Σ. πυρ  ομαδόν!».

***

Να ακόμα μια απόδειξη για τα πατριωτικά αισθήματα του Μα­τσούκα.

Πήγε να επισκεφθεί ένα γέροντα στρατηγό που ζούσε με τη μικρή του σύνταξη. Στον πόλεμο, είχε χάσει και δυο παιδιά του. Μα ξεχάστη­κε κι υπόφερε οικονομικά.

Τον επισκέφθηκε  μια μέρα ο ποιητής Ματσούκας. Του άφησε δέκα χιλιόδραχμα στο τραπέζι λέγοντάς του.

—Στρατηγέ μου, σου έφερα δέκα φύλλα δάφνης! Κι έφυγε.

Ο στρατηγός, βλέποντας τον να φεύγει, με δάκρυα στα μάτια, μονολόγησε:

—Σπύρο, συ μονάχα είσαι η πατρίδα;...

Πηγή: Περιοδικό «Υπάτη»

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου