Κούρεμα ...γουλί

Κούρεμα  …γουλί

Παιδικά κι απερίσκεφτα

[Του Τάκη Ευθυμίου]

  

Ένα βραχνά που αντιμετωπίζαμε εμείς τ’ αγόρια στο Γυμνάσιο ήταν το μήκος του μαλλιού. Το μακρύ απαγορεύονταν αυστηρά και καταδικάζονταν με τον νόμο περί «τεντιμποϊσμού» ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες που δεν λειτουργούσε το σχολείο. Τότε, που αν και απουσίαζαν οι καθηγητές το ρόλο του καθοδηγητή αναλάμβανε ο χωροφύλακας και δόξα τω θεώ στον Άη Γιώργη λειτουργούσε Σταθμός Χωροφυλακής.

Αλλά και το κοντό μαλλί ήταν σχετικό. Ο έλεγχος γινόταν στα κουτουρού με τα δάχτυλα και όλα επαφίονταν στη διάθεση του καθηγητή. Μια φορά ο γυμνασιάρχης σε πρωινό έλεγχο που πραγματοποίησε απροειδοποίητα έστειλε για κούρεμα τους μισούς σχεδόν μαθητές. Ένας ήταν τότε στο χωριό ο επαγγελματίας κουρέας στην κεντρική συνοικία και  κάνα δυο ερασιτέχνες στις άλλες συνοικίες όπου έτρεξαν οι μαθητές για κούρεμα.

Όμως την επόμενη μέρα πάλι ο γυμνασιάρχης δεν έμεινε ευχαριστημένος και ξαναστέλνει αρκετούς δεύτερη φορά για κούρεμα. Κι ενώ είχαν συγκεντρωθεί οι περισσότεροι στον κεντρικότερο κουρέα, δυσαρεστημένοι για την ταλαιπωρία και τα δεύτερα έξοδα κουρέματος, ένας Τυμφρηστιώτης μαθητής πετάει μια ιδέα. Να κουρευτούν όλοι γουλί για διαμαρτυρία και «σπάσιμο» στο γυμνασιάρχη. Όσοι δεν συμφωνούσαν έπρεπε να καταβάλλουν το αντίτιμο του κουρέματος για τους άλλους. Πράγματι έτσι κι έγινε.

Την άλλη μέρα το πρωί οι κουρεμένοι γουλί ξεχώριζαν από μακριά, αφού τα κεφάλια τους έφεγγαν σαν τεράστιοι γλόμποι.

Μόλις τους παίρνει είδηση ο γυμνασιάρχης στις γραμμές το θεώρησε μεγάλη προσβολή και η ταρίφα για όλους ήταν από δύο ημέρες αποβολή.

Τέτοια  ήταν τα σχολικά ήθη εκείνης της αλησμόνητης εποχής!