Ο κινηματογράφος του χωριού

Ο κινηματογράφος του χωριού

Του Γιάννη Παπαχαραλάμπους-δασκάλου από το βιβλίο του

           «Άη Γιώργης Φθιώτιδας - Ένα χωριό και χίλιες αναμνήσεις»

Ο κινηματογραφιστής Ηλίας Μυλωνάς

Η δεκαετία του '60, η χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, είναι και η χρυσή εποχή για τον κινηματογράφο του χωριού και ειδικά για το δικό μας χωριό, τον πανέμορφο Αϊ Γιώργη μας.

Δυο προοδευτικοί συγχωριανοί μας, δυο αδέρφια, ο Κώστας και ο Ηλίας Μυλωνάς έκαναν το άλμα, αγόρασαν μια φορητή κινηματογραφική μηχανή και έστησαν τον πρώτο κινηματογράφο στο χωριό μας και όχι μόνο. Ήταν ο πρώτος κινηματογράφος στον ορεινό όγκο της Δυτικής Φθιώτιδας απ' τη Μακρακώμη και προς Δυσμάς. Πρωτοφανές γεγονός για τα χωριά της Δυτικής Φθιώτιδας, γιατί κινηματογράφους είχαν μόνο οι πόλεις.

Την ημέρα της προβολής, το χωριό είχε γιορτή. Γενικός ξεσηκωμός! "Συν γυναιξί και τέκνοις" έτρεχαν οι άνθρωποι για να απολαύσουν τις ταινίες, οι οποίες
ήταν πάντα ελληνικές, κωμωδίες ή μελοδραματικές και πολλές φορές σ' αυτές τις ταινίες έπεφτε το δάκρυ κορόμηλο! Αγαπημένος ηθοποιός ο Ξανθόπουλος για τα δραματικά έργα, ο Κούρκουλος, οι Φωτόπουλος, Χατζηχρήστος, Αυλωνίτης, οι μεγάλοι κωμικοί που γέμιζαν την αίθουσα με ασυγκράτητα γέλια.

Οι πιτσιρικάδες στα μικρά χωριά, όταν άκουγαν τα τραγούδια απ' το μεγάφωνο του αυτοκινήτου, έτρεχαν στην πλατεία του χωριού φωνάζοντας "έρχεται, έρχεται..." και μόλις έφτανε το συνεργείο με την κινηματογραφική μηχανή, το περικύκλωναν, ρωτούσαν για το έργο, κοίταζαν το ταμπλώ με τις φωτογραφίες και περίμεναν ανυπόμονα την ώρα της προβολής. Πολλά μικρά, τα έβαζαν μέσα χωρίς εισιτήριο, άλλα έφερναν αυγά ή κάστανα, προπαντός στα ορεινά χωριά, αντί για εισιτήριο. Ο κινηματογράφος αυτός, προσέφερε πάρα πολλά στους κατοίκους των χωριών. Πολύ γέλιο, πολλή χαρά, αλλά και πολλά διδάγματα για τη ζωή των ανθρώπων. Ποιος δε θυμάται το έργο "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο" με τις συμβουλές του Κατράκη στα δυο παιδιά του!

Γι' αυτό, αξίζουν συγχαρητήρια στον Κώστα και Ηλία Μυλωνά για το μεγάλο κοινωνικό έργο που προσέφεραν στους κατοίκους των χωριών και φυσικά με το
αζημίωτο. Όμως, όταν αρχίζει κάτι, κάποτε τελειώνει. Είναι φυσικός νόμος αυτό. Έτσι και για τον κινηματογράφο του χωριού, ήρθε, ύστερα από πολλά χρόνια, το τέλος του.

Τη χαριστική βολή την έδωσε η εμφάνιση της τηλεόρασης.

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου