Το γουρουνοτόμαρο

ΤΟ  ΓΟΥΡΟΥΝΟΤΟΜΑΡΟ

Παλιά, το γουρουνουτόμαρο ήταν χρήσιμο, επειδή μ’ αυτό κατασκεύαζαν τα γουρνοτσάρουχα, που ήταν  πρόχειρα παπούτσια για αγροτικές δουλειές, αλλά και για σεργιάνισμα στους δρόμους. Εδώ, το γδάρσιμο του γουρουνιού γίνεται στο χωριό μου Άγιο Γεώργιο Φθιώτιδας από το Σωκράτη Ευθυμίου (αριστερά), τον Λάμπρο Κυριακάκη (δεξιά), με τη βοήθεια του Παναγιώτη Ευθυμίου και του πατέρα του Ηλία, κάπου στη δεκαετία του 1980.

  

ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΟΤΟΜΑΡΟ 

              Αφέντη μ’ το γουρούνι σου το ’γδαρες ως το στόμα,

              έβγαλες λίπα, πασπαλά και τσιγαρίθρες φέτο,

              ρίξε αλάτι κι αλάτιστ’ το, πάρε καλάμια ακόμα

              κι απ’ άκρη σ’ άκρη ολόβολο, να ισιώσει, τέντωσέ το.

              Ταιριάζει αυτό να φορεθεί μ’ όμορφα γιορτορούχια,

              τ’ έχει την τρίχα του τρανή κι έχει παχύ το γιόμο,

              κάτσε και φκιάσε αργότερα ζευγάρια δυο τσαρούχια,

              το ’να για τα οργώματα και τ’  άλλο για το δρόμο.

Γλωσσάρι

λίπα, η = λίπος.

πασπαλάς, ο =κομμάτι βρασμένου χοιρινού κρέατος διατ5ηρημένο σε λίπος.

τσιγαρήθρα, η = ξεροψημένο μικρό κομμάτι από χοιρινό ψαχνό κρέας.

Ποίηση: Γιάννης Σαντάρμης

Φωτο-Επιμέλεια: Τάκης Ευθυμίου