ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΙ ΑΠΕΡΙΣΚΕΦΤΑ

ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΒΕΝΤΑ

ΩΣ  ΤΕΡΨΙΛΑΡΥΓΓΙΚΑ  ΛΑΦΥΡΑ

[Περιστατικά από τα αθώα παιδικά μας χρόνια δεκαετίας ’50-70]

Του Τάκη Ευθυμίου

 

Ο καρνάβαλος του Προβόγιαννου

Στη δεκαετία του ’60 το δρομολόγιο από Παλιόκαστρο-Δίκαστρο έως Λαμία και αντίστροφα εκτελούσε ο Προβόγιαννος (Προβόπουλος Γιάννης) με τον καρνάβαλό του από τον παλιό χωματόδρομο που περνούσε πάνω από την πέρα γειτονιά του χωριού μας, ανηφόριζε ανάμεσα από τα ξωκλήσια του Αη-Γιάννη και των Αγίων Αποστόλων και κατηφόριζε για Δίκαστρο και Παλιόκαστρο. Κάθε πρωί ο καρνάβαλος περνούσε από το χωριό μας Άη Γιώργη με προορισμό τη Λαμία. Κατά την επιστροφή γύρω στις 4.00΄ το απόγευμα περνούσε ξανά από το χωριό μας.

Ο καρνάβαλος ήταν ένα αργό φορτοεπιβατηγό όχημα. Μπροστά στριμώχνονταν οι επιβάτες και μερικές φορές, όταν δεν χωρούσαν,  στα παραπέτια. Πίσω στο χώρισμα στοιβάζονταν τα κάθε είδους ψώνια καθώς και μερικά ζώα όπως κότες, αρνοκάτσικα, κουνέλια και γουρούνια!

Ο χωματόδρομος ήταν στενός και οι στροφές κλειστές. Στην πιο απότομη στροφή που βρισκόταν πάνω από τα Διπόταμα ο οδηγός Προβόγιαννος πραγματοποιούσε κάνα δυο μανούβρες για να την παρακάμψει.

Στο σημείο εκείνο, πάνω από τον όχθο της στροφής, κάποιο απόγευμα βοσκούσαν τις γίδες δυο περαμαχαλιώτες φίλοι, ο Χρήστος και ο Γιώργος. Μόλις έφτασε ο καρνάβαλος και πραγματοποιούσε την αργόσυρτη καθιερωμένη μανούβρα, ο Χρήστος δίχως να το καλοσκεφθεί δίνει μια και σκαρφαλώνει στην καρότσα. Εκεί αντικρίζοντας μπροστά του ένα καρπούζι και μια προβέντα τα αρπάζει και τα πετά στο φίλο του Γιώργο. Ο ίδιος, δίχως να γίνει αντιληπτός μ’ ένα πήδημα βρέθηκε κοντά στο φίλο του. Ενθουσιασμένοι από τα ανεπάντεχα λάφυρα που απόκτησαν επιδόθηκαν σ’ ένα ρεσιτάλ τερψιλαρυγγίας.

Ύστερα από χρόνια, όταν ο Προβόγιαννος έζησε τα γηρατειά του στο χωριό μας, τον συνάντησε ο Χρήστος και τον ρώτησε εάν θυμάται να έχασε κάποτε πράγματα κατά την διέλευσή του από το χωριό μας. Ο μπαρμπα-Γιάννης σκέφτηκε και του απάντησε:

-  Θυμάμαι, σαν τώρα δα, μια φορά που φθάσαμε στο Παλιόκαστρο και ξεφορτώναμε τα ψώνια οι γυναίκες αλληλοκατηγορούμενες, επειδή δεν έβρισκαν μια προβέντα, ξεμαλλιάστηκαν!!!

Άφωνος ο κατεργάρης!