Υπερκατανάλωση πορτοκαλάδων & γλυκών

Υπερκατανάλωση πορτοκαλάδων και γλυκών

Παιδικά κι απερίσκεφτα

[Του Τάκη Ευθυμίου]

 Περαμαχαλιώτες μαθητές Γυμνασίου Αγίου Γεωργίου

Στα στερημένα γυμνασιακά μας χρόνια ελάχιστοι διέθεταν χρήματα για χαρτζιλίκι. Έτσι, τα αναψυκτικά και τα γλυκά τα γευόμασταν σπάνια. Μερικοί σοφίστηκαν ένα τέχνασμα για να τα χορτάσουν.

Ο συμμαθητής μας Κώστας από το Παλιόκαστρο καυχιόταν πως μπορούσε να πιει μονοκοπανιά πέντε πορτοκαλάδες! αρκεί να πληρώναμε εμείς. Μια και δυο δε χάνουμε καιρό συγκεντρώνουμε ρεφενέ το απαραίτητο τίμημα και τρέχουμε όλη η παρέα για το ψιλικατζίδικο του Αντωνολιά. Ψωνίζουμε τις πέντε πορτοκαλάδες και ο Κώστας ανεβάσταγος τις αρπάζει και βγήκαμε στο δρόμο να τις πιει μπροστά στα περίεργα βλέμματά μας.

Πίνει μονορούφι την πρώτη, πίνει τη δεύτερη, πίνει με τα χίλια ζόρια την τρίτη και ξαφνικά γυρίζει και μας παρακαλάει:

-Παιδιά περιμένετε μια στιγμούλα, έχω λίγη δουλίτσα στο σπίτι (ήταν κοντά στα γέφυρα στο Κουτσομύλι) θα πεταχτώ και θα γυρίσω να πιώ και τις υπόλοιπες.

Κάνει κάνα δυο βήματα και τότε αρχίζει να ξερνάει τις πορτοκαλάδες σαν σιντριβάνι. Γέμισε κιτρινίλα ο δρόμος. Εμείς ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια από το πάθημά του!

Μια άλλη φορά, άλλος φίλος μεγαλύτερης ηλικίας στοιχημάτισε ότι θα φάει τέσσερις σπανιόλες, που ήταν γλυκό προφιτερόλ σε μεγάλο κεσεδάκι, στο Ζαχαροπλαστείο που λειτουργούσε τότε στο κέντρο του χωριού στα Γεωργαντέικα, δίπλα από το Ταχυδρομείο.

Έφαγε την πρώτη, έφαγε τη δεύτερη και στην τρίτη έτρεμε το χέρι του και βογκούσε σα θηρίο, αφού κόντευε να σκάσει. Έτρεξε τότε ο αδερφός του τρομαγμένος στη θεία του, που έμενε στο φούρνο να τον γλιτώσει. Διαδόθηκε ότι του κάνανε πλύση στομάχου.

Αθώα αστεία για την παιδική μας αφέλεια, που όμως μπορούσαν ν’ αποβούν μοιραία…