Το Αμφικτυονικό Συνέδριο Πυλαίας Δήμητρας
και η διάκριση Λαμιέων Δικαστών
(Του Ευθύμιου Χριστόπουλου από το
βιβλίο του «Αμφικτυονίες»)
Στα Αμφικτυονικά Συνέδρια έλαμπε και επικρατούσε το Δίκαιο, που ήταν
αποτέλεσμα ανεπηρέαστης αντικειμενικότητας.
Στη διευθέτηση των πάσης φύσεως
διαφορών και υποθέσεων, σε όλη τη μακρά διάρκεια της τέλεσης των Αμφικτυονικών
Συνεδρίων,
όπως καταφαίνεται, διακεκριμένη και εξέχουσα θέση κατείχαν
Λαμιείς Δικαστές (Ιερομνήμονες), αφού ξεχώριζαν για την ευθυκρισία τους.
Στους Λαμιείς Δικαστές τα Αμφικτυονικά
Συνέδρια ανέθεταν τις δυσκολότερες των υποθέσεων αναμένοντας τις
δικαιότερες λύσεις.
Έτσι, πολλοί ήταν οι Λαμιείς εκείνοι Δικαστές που
κατά καιρούς τιμήθηκαν με χρυσά βραβεία για τις ορθές και απόλυτα παραδεκτές
από τους αντιδίκους προτάσεις και λύσεις που παρουσίαζαν.
Και διακρίνονταν για την
υπεραναπτυγμένη ευθυκρισία τους, αφού οι θρησκευτικές τους δοξασίες και τα
πιστεύω τους ήταν καθαρότατα ανθρώπινα, γιατί ζυμώνονταν μέσα σε ομογνωμία,
ομόνοια, ειλικρίνεια, αντικειμενικότητα και ανθρωπιά.
Η λατρεία στη Λαμία του Μεταγείτνιου Απόλλωνα και της Δήμητρας, (ιεροί Ναοί των οποίων
υπήρχαν, της Δήμητρας περί το βορειοδυτικό τμήμα του
τετραγώνου που περικλείεται από τους δρόμους Καραγιαννοπούλου -
Βύρωνος - Χατζοπούλου - Διάκου μέσα στη Λαμία και του Μεταγείτνιου Απόλλωνα
περί την
περιοχή της αρχαίας Αγοράς όπου
σήμερα η «Πινακοθήκη Κοντόπουλου», όπως αναφέρει ο Ι. Βορτσέλας στο βιβλίο του «ΦΘΙΩΤΙΣ»),
είχε αναπτύξει στο έπακρο την προστασία
και εφαρμογή των καλών σχέσεων
μεταξύ των ανθρώπων.
Αυτός ήταν και ο λόγος που είχε οδηγήσει τους
Λαμιείς στην
επιλογή της περιόδου των αρχών του Φθινοπώρου, τότε που τιμούνταν
ξεχωριστά τόσο η Δήμητρα, όσο και ο Μεταγείτνιος Απόλλων, να
τιμούν και αυτοί ιδιαίτερα και με μεγαλοπρέπεια τις καλές σχέσεις και τη Φιλοξενία.
Για τούτο ακριβώς, είχαν ονομάσει Πάναμον τη χρονική εκείνη περίοδο που αντιστοιχεί σήμερα από τα
μέσα Αυγούστου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου και τελούνταν και το Αμφικτυονικό
Συνέδριο στο Ναό της Πυλαίας Δήμητρας. Η ονομασία Πάναμος, προέρχεται από τη
σύνθεση των λέξεων παν που
σήμαινε όλος και αμός, δωρικός
τύπος της αντωνυμίας εμός, που σήμαινε ημέτερος, δικός μου, όλος δικός μου.
Η περίοδος αυτή της παγκαρπίας στη
Φύση, ανήκε σε όλους τους ανθρώπους και
ξεχωριστά σε κανένα, γι' αυτό όλοι από κοινού είχαν συμμετοχή στον
εορτασμό της, με φιλικές σχέσεις μεταξύ τους, οι οποίες είχαν ακριβώς το
Αμφικτυονικό πνεύμα.
Οι γιορταστικές εκδηλώσεις που τελούνταν την περίοδο αυτή στη Λαμία,
τελείωναν με δημοτελή γεύματα, που
παρέθετε δωρεάν ο Δήμος Λαμιέων για όλους τους πολίτες στην κεντρική Αγορά
(σημερινή υπόγεια αίθουσα Τέχνης της «Πινακοθήκης Κοντόπουλου»).
Υπείκοντες πιστά, λοιπόν, οι Λαμιείς Δικαστές και γαλουχημένοι από το πνεύμα
αυτό, ήταν αδύνατον να μην έφταναν ανεπηρέαστοι στην έκδοση ιδανικών αποφάσεων
στις οποιεσδήποτε διερευνήσεις υποθέσεων, με χαρακτηριστικότατο ζωντανό
παράδειγμα την ειρηνική και απόλυτα αντικειμενική διευθέτηση μιας σοβαρότατης
αντιδικίας μεταξύ Αθηναίων και Θηβαίων,
απόφαση που δέχτηκαν οι αντίδικοι με μεγάλη προθυμία και απεφεύχθη έτσι
η επί θύραις έτοιμη να ξεσπάσει σύρραξη με ολέθρια αποτελέσματα. Γι' αυτό και
τιμήθηκαν οι Λαμιείς Δικαστές με χρυσό βραβείο.
Όπως καταφανέστατα διαφαίνεται, όλες οι ενέργειες στην
περιοχή της Φθίας κινούνταν σε κυκλική αλληλεξάρτησης διάταξη, γι' αυτό ακριβώς
και δεν παρατηρήθηκαν καθαρά τοπικές καταστρεπτικές συρράξεις, όπως και «δεν
φαίνεται» να δρα ιδιαίτερα ιστορικά η Λαμία, αφού οι κάτοικοι της δεν υπήρξαν φιλοπόλεμοι αλλά φιλήσυχοι και φιλειρηνικοί, αφοσιωμένοι
στις ασχολίες τους και στη θρησκευτική τους λατρεία που απέδιδαν στον Ποσειδώνα, στον Απόλλωνα, στη Δήμητρα, στο Διόνυσο,
τιμώντας τους με μεγάλες εορταστικές εκδηλώσεις και αγώνες εσωτερικούς, στους
οποίους μπορούσαν να συμμετάσχουν και άλλοι.
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης
Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου