«Μεταμφυλιακές Μεγαλοκαψιώτικες εύθυμες στιγμές»

 

«Μεταμφυλιακές Μεγαλοκαψιώτικες εύθυμες στιγμές»

[Συγγραφέας: Νίκος Δημ. Παπαδιονυσίου]

Ακολουθώντας πιστά τη ρήση του θυμόσοφου λαού μας: «Απ’ τα περασμένα κρατάμε τα ευχάριστα και πορευόμαστε παραπέρα», ο αγαπητός Νίκος Δ. Παπαδιονυσίου συνέγραψε το νέο του πόνημα με τον παραπάνω τίτλο, συνεπικουρούμενος από την αλάνθαστη φωτογραφική μνήμη του και τα ζωηρά βιώματά του στη γενέτειρά του Μεγάλη Κάψη Φθιώτιδας.

Ο ίδιος, ως κοντοχωριανός, αλλά και ως τελευταίος δάσκαλος του Σχολείου της Μεγάλης Κάψης, γνώρισα μερικά πρόσωπα, τοποθεσίες και περιστατικά που αναφέρονται στο βαρύτιμο σύγγραμμα  και για το λόγο αυτό αισθάνομαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος που το μελέτησα. Εξάλλου, ως κάτοικος της Δυτικής Φθιώτιδας, παρόμοια βιώματα, πάνω-κάτω, κουβαλάω κι εγώ.

Τα περιεχόμενα πλούσια, ακολουθούν την εξής σειρά ανά κεφάλαιο: Η Ανασυγκρότηση - Η κοινωνική ζωή – Η Φύση στο χωριό – Με το παλιό Υφαντέικο – Οι Ι.Ν. της Μεγάλης Κάψης – Από τα τότε ζωντανά Κάψια & Από τις πρώτες μεταμφυλιακές φωτογραφίες μου.

Ευχάριστο και διασκεδαστικό αποβαίνει το διάβασμα με τις εύθυμες ιστορίες που αραδιάζει με μαεστρικό κι εκλαϊκευμένο τρόπο στην τοπική ρουμελιώτικη διάλεκτο ο συγγραφέας.

Το πλούσιο κι απόλυτα εναρμονισμένο με τα γραφόμενα, φωτογραφικό υλικό, προσδίδει ζωντάνια, αξιοσύνη και αξιοπιστία στο όλο συγγραφικό εγχείρημα.

Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι ο συγγραφέας κατορθώνει αριστοτεχνικά να μπολιάσει τις εύθυμες ιστορίες του, εντελώς φυσικά κι αβίαστα, με λαογραφικά, πατριδολατρικά και φυσιογνωστικά στοιχεία του χωριού του.

Μακάρι ο κάθε ιδιαίτερος τόπος της πατρίδας μας να είχε το δικό του Νικόλα. Τότε η τοπική ιστοριολαογραφία θα είχε αποτυπωθεί ακέραια ως ιερή παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γενιές.

Ο πολυγραφότατος Νικόλας με το παρόν δημιούργημά του πραγματοποίησε ένα χρέος κι ένα ανάδρομο πατριδολατρικό προσκύνημα προς το γενέθλιο τόπο και την προγονική γενιά του, για το λόγο αυτό του αξίζουν άπειρα παινέματα και συγχαρητήρια!

Παρέλαβε πλούτο προγονικό και παραδίδει πνευματικό θησαυρό στους επιλεγόμενους.

Εύγε φίλτατε Νικόλα από καρδιάς!

Με εκτίμηση

Τάκης Ευθυμίου - Δάσκαλος-Συγγραφέας

……………………..

Υ.Γ. : Επέτρεψέ μου αγαπητέ Νικόλα, ως επιστέγασμα, να καταθέσω κι εγώ μια εύθυμη ιστορία του χωριού σου:

Στη δεκαετία του ’60 ο Μεγαλοκαψιώτης υπουργός Καλαντζής Ευάγγελος επισκέφθηκε ένα γειτονικό του χωριό και χαιρέτησε με χειραψία μια γριούλα, θεωρώντας ότι θα τον γνώριζε, δεδομένου ότι ήταν γνωστός στο πανελλήνιο επειδή διατέλεσε τρεις φορές υπουργός στην Κυβέρνηση Μεταξά, Παπάγου και Καραμανλή.

Γεύτηκε όμως την πρώτη κρυάδα από τη γιαγιά, αφού τον ρώτησε:

-Ποιος είσαι συ πιδάκι μ’;

-Ο Καλαντζής! της απαντάει αυτός ελπίζοντας να καταλάβει ότι πρόκειται για τον υπουργό κοντοχωριανό της. Και τότε εισπράττει τη δεύτερη και φαρμακερότερη κρυάδα:

-Με αβγά γανώνεις πιδάκι μ';

Σύξυλος ο υπουργός…