TREILER

Το παρόν Ιστολόγιο έχει σκοπό να περισώσει & να προβάλλει τη ρουμελιώτικη ιστοριολαογραφία -

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2021

Το τέμπλο του ξυλογλύπτη Στέλιου Υφαντή στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου στο Ραπτόπουλο Ευρυτανίας

Το τέμπλο του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ραπτόπουλο Ευρυτανίας του Στέλιου Υφαντή

Νίκος Δημητρίου Παπαδιονυσίου

Όψη του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγιάς) Ραφτόπουλου 

2000, ημέρες μετά το Πάσχα, που να φανταστώ περνώντας έξω από το Κάτω Ραπτόπουλο, κατεβαίνοντας τον δρόμο από Ρογκιά του Νομού Καρδίτσας, Ασπροποταμίτης, και μπαίνοντας στην Ευρυτανία από τα δυτικά σύνορα των δύο νομών περνώντας τα Κέδρα,  Μεταξάδες, Πρασιά, Φουσιανά, Ραπτόπουλο, Λιθοχώρι μετά για ξεκούραση και φαγητό στην ιστορική Γρανίτσα, αφήγηση της 2ήμερης εκδρομής μου με φίλους: «Εκδρομή Μεγάλη Κάψη-Άγραφα»,

https://fthiotikos-tymfristos.blogspot.com/2015/09/blog-post_29.html?fbclid=IwAR3GzYJp-DZtyC5VHDSS2Nifta4LcxTwDZ7UQnfjE8-D-3CjVBWjXJ1iyok

πόσο θα προβληματιζόμουν από τις δυσκολίες που συνάντησα εφέτος, 21 χρόνια μετά. Δυσκολίες που μου προέκυψαν στην αναζήτηση του τέμπλεου που ο παππούς μου Στέλιος Υφαντής περιέγραψε πολύ απλά ως:

στο ιδιόχειρο σημείωμά έργων του στη Ρούμελη που μας έδωσε στο Κάψη την πρώτη 5ετία του ΄60.

Δυσκολίες στην τηλεφωνική επικοινωνία με το Ραπτόπουλο όπου άλλος είχε φραγή σε εισερχόμενες κλήσεις ώστε η επικοινωνία να είναι αδύνατη μαζί του, παρά τις εντολές της Μητρόπολης και τον αριθμό για κλήση του που μου έδωσε για εξυπηρέτησή μου ή από άρνηση άλλου ότι στο χωριό υπάρχει καρυδένιο, έστω ξύλινο τέμπλο. Έτσι ναυάγησε η επίσκεψή μου στο χωριό για να φωτογραφήσω τον Ιούλιο του 2021, παρόλο βρισκόμουν στα Κάψια, με αποτέλεσμα να μην τελειώσω εφέτος το έργο μου καθώς το τέμπλο στο Ραφτόπουλο ήταν το τελευταίο που είχε απομείνει, μετά χρόνων δουλειά, κόπο κι έξοδα και θα υποχρεωνόμουν να συνεχίσω του χρόνου, παρόλο «ουκέτι καιρός» ηλικιακά και η οδήγηση στους δρόμους μας της Ευρυτανίας έχει γίνει δύσκολη πλέον για μένα.

Το εξωτερικό της κόγχης και κατάδειξη της χρονολογίας κτήσης της εκκλησίας

Η όλη κατάσταση με στενοχώρησε υπερβολικά.

Να όμως και το «θαύμα έγινε» όπως λέει και το γνωστό τραγούδι γι΄ άλλη μια φορά:

Ο αγαπητός φίλος Μεσαιοκαψιώτης Νίκος Παπαηρακλής, καθηγητής φιλόλογος και πρώην επιθεωρητής, ιεροψάλτης βυζαντινής μουσικής και με αξία παρακολουθώντας σχολή βυζαντινής μουσικής, ένας άνθρωπος απ΄ αυτούς τους ολίγους που μ΄ έχουν ενθαρρύνει στο έργο μου αυτό με τρόπους και συμπεριφορά, κινήθηκε δραστήρια όταν του είπα γνωρίζοντας τις γνωριμίες του στον εκκλησιαστικό κύκλο Φθιώτιδας- Ευρυτανίας:

-      Νίκο, μήπως γνωρίζεις κάποιον μόνιμο κάτοικο Ραπτόπουλου, άνθρωπο εμπιστοσύνης, να τον ρωτήσουμε αν υπάρχει και πού καρύδινο τέμπλο στο χωριό και να μας στείλει κάποιες φωτογραφίες του και της εκκλησιάς;

Δεν πέρασε δίμηνο και στα χέρια μου περιήλθαν φωτογραφίες, έστω όχι ποιοτικές, ικανοποιητικές όμως, όπως και πληροφορίες για τον παππού μου Στέλιο Υφαντή στη διάρκεια της εργασίας του στο Κάτω Ραπτόπουλο.

Φωτογραφίες και πληροφορίες προέρχονται από τον κ. Αζούκη Γεώργιο, κηροποιό, μόνιμο κάτοικο Ραπτόπουλου ο οποίος φέρνει κεριά και στη Σπερχειάδα όπου μένει ο Νίκος οικογενειακά. Έσπευσα να τον ευχαριστήσω έχοντας μεγάλη τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του και νέες πληροφορίες, όπως ότι ο Υφαντής μένοντας και στο σπίτι των παππούδων του ήταν ένας ήρεμος, απόλυτα καταδεκτικός άνθρωπος. Επίσης ότι άκουσε πως ήταν από την… Άρτα.(!)

Πληροφορίες επίσης έλαβα από το διαδίκτυο αφού τροφοδοτήθηκα την ονομασίας της εκκλησιάς όπου το τέμπλο του παππού μου και αναγνώρισα το έργο του σύμφωνα με την τεχνοτροπία του παρόλο έχουν γίνει παρεμβάσεις είτε από την αντίληψη του πως θα άρεσε περισσότερο το τέμπλο στα μέλη εκκλησιαστικού Συμβουλίου ή ιερέων είτε αναγκαστικά από παρεμβάσεις μετά καθαρισμό από σκώρο.

Έτσι βλέπει κανείς τις περιστερές βαμμένες λευκές και χρωματισμούς διάφορους κατά τόπους.

Στο Κάτω Ραπτοπούλο, σε πανέμορφο τοπίο στη θέση Πλάτανος, στο γεφυράκι, στο κάτω μέρος του χωριού, υπάρχει ο Ενοριακός Ι. Ν. της «Παναγίας» ή Παναγιάς, Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που έδωσε το όνομά του στον οικισμό. Μέχρι τη 10ετία του ’60 ήταν το  παλιό νεκροταφείο του χωριού

Παλιά στο Ραπτόπουλο υπήρχαν δώδεκα εκκλησίες! Αυτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, είναι η παλιότερη. Κτίστηκε όπως λέγεται σε χώρο όπου προϋπήρχαν ναοί.

Ο κ. Αζούκης με πληροφόρησε επίσης ότι σύμφωνα με χωριανό γεννηθέντα το 1930, τον κ. Κώστα Αζακά, έμαθε ότι ο τελευταίος πληροφορήθηκε από τον πατέρα του ότι ο Υφαντής εργαζόταν σε σπίτι του χωριού για το τέμπλο μέρα–νύχτα  φωτιζόμενος από λάμπα. Τελειώνοντας το συναρμολόγησε στην εκκλησιά.

Φωτογραφίες του τέμπλου του Ι.Ν Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ραφτόπουλου του Στυλιανού Υφαντή ληφθείσες παρά του κ. Αζούκη Γεωργίου

Νίκος Δημητρίου Παπαδιονυσίου 19.12.2021

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: