ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΑ 1924
ΤΟΥ ΣΥΝΙΔΙΟΚΤΗΤΟΥ “ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΟΥ-ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ”
[Του Περικλή Φύκα από το βιβλίο του: «Ο Τυμφρηστός που αγαπήσαμε»]
Ο Τυμφρηστιώτης ιστοριοδίφης Περικλής Φύκας σε περιήγησή του στο τοξωτό γεφύρι Μουτζουρακίου προτού κριθεί διατηρητέο και ανακαινισθεί
Η Ελλάδα της Μελούνας και του Αμβρακικού κόλπου, ως αποτέλεσμα της προσάρτησης της Θεσσαλίας και της Άρτας (το 1881), δεν έλυσε κανένα πρόβλημα στην ύπαιθρο, αφού το καθεστώς της μεγάλης ιδιοκτησίας της γης διατηρήθηκε, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία διέξοδος στο ανθρώπινο αυτό δυναμικό.
Την ίδια εποχή, το ΠΕΡΑ ΚΑΨΙ και σημερινός ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΣ, η ιδιαίτερή μας πατρίδα, αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα και δεν ήταν δυνατόν να είναι διαφορετική η πορεία του και η τύχη του ανθρώπινου δυναμικού του. Πέρα από το ΚΑΨΙΩΤΙΚΟ ΡΕΜΑ, εκτείνεται το Κοντογιανναίϊκο Τσιφλίκι, όπου το πάλαι-ποτέ προεπαναστατικό χωριό ΜΟΥΤΖΟΥΡΑΚΙ, από τη ΡΑΧΗ ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΥ ίσαμε το χωριό Λευκάδα εκτεινόταν τα εδάφη του.
Η λιγοστή καλλιεργήσιμη γη, περιμετρικά του χωριού, αδυνατεί να θρέψει τον πληθυσμό του, που έχει στο μεταξύ υπερτριπλασιασθεί.
Η υπάρχουσα λιγοστή κτηνοτροφία είναι αδύνατον να επεκταθεί και πολλαπλασιασθεί, αφού το χωριό διαθέτει ελάχιστες υπερκείμενες χορτολιβαδικές εκτάσεις.
Ένα μέρος των κατοίκων καλλιεργεί αροτριαίες εκτάσεις του χωριού Μουτζουράκι με κολληγικά δικαιώματα, τριτάρικα. Δηλαδή τα δύο τρίτα της συγκομιδής ελάμβαναν οι καλλιεργητές-κολλήγοι, με δικά τους όλα τα έξοδα και το εν τρίτον ο Τιμαριούχος καθαρό. Η διανομή και η επιμέτρηση της παραγωγής γινότανε στο τέλος της καλλιεργητικής περιόδου στα Αλώνια της Άνω Γούβας. Ακόμα και εδώ οι αγροφύλακες του Κοντογιάννη, διαιώνιζαν τις πρακτικές των αφεντικών τους και ταλαιπωρούσαν τους κολίγους με υπερβολικές αξιώσεις και παραλογισμούς.
Ο Ευάγγελος Καλατζής, ένας από τους συντηρητικότερους πολιτευτές, Βουλευτής και Υπουργός της μεταπολεμικής Ελλάδας, γέννημα-θρέμμα της Μεγάλης Κάψης και με καταγωγή της μητέρας του το Πέρα Κάψι (Τυμφρηστός), το γένος Ανδρέα Μπλατσούκα, γράφει χαρακτηριστικά:
«Το Κράτος γι' αυτούς ήταν άγνωστο. Εμφανιζόταν στα ορεινά με τη στολή του χωροφύλακα ο οποίος με εντάλματα κυνηγούσε τους ξυπόλυτους για φόρους. Τόσο, που οι χωριανοί μου είχαν εναλλασσόμενους «παρατηρητάς» για να προειδοποιούν τους άλλους ότι πλησιάζει χωροφύλακας. Με την εμφάνισί του έφευγαν όλοι πανικόβλητοι. Κρύβονταν στα δάση και επέστρεφαν όταν έφευγαν οι διώκτες των. Μια μέρα του 1924 βρέθηκα στο δίπλα χωριό Τυμφρηστό. Έπεφταν πυκνοί πυροβολισμοί. Οι ιδιώτες φύλακες του κτήματος Κοντογιάννη, το οποίο ως δάσος έζωνε κυριολεκτικά το χωριό και δεν άφηνε να πάρει αναπνοή κανένας, ντουφέκιζαν τους χωρικούς που επιχειρούσαν να κόψουν ξύλα. Τότε αισθάνθηκα βαθύτατα ότι ο κόσμος αυτός είχε ανάγκη από προστασία. Επαναστάτησε η συνείδησή μου κι έγραψα το πρώτο άρθρο μου με τον τίτλο «Οι κυνηγοί των περδίκων και των νησσών». Εξέφραζα μ’ αυτό την εύλογη αγανάκτηση των χωρικώνκατά των μεγαλοτσιφλικάδων, οι οποίοι ησχολούντο μέρα και νύχτα με το κυνήγι της πέρδικας και της πάπιας και ταυτόχρονα κατείχαν όλη την έκταση, μη επιτρέποντας στους ατυχείς χωρικούς ούτε να περπατήσουν.
Κάτι ανάλογο συνέβαινε στον πεδινό χώρο όπου υπήρχαν τα μεγάλα τσιφλίκια των Σκουμπουρδήδων, Ζουλούμηδων, Χατζίσκων κλπ., οι δε γεωργοί ήσαν κολλήγοι στ’ αφεντικά. Έκτοτε μια βαθύτατη εσωτερική δύναμη πρόσταζε τη συνείδησή μου να αφιερωθώ στην υπηρεσία του τόπου που μ’ εγέννησε.
Από τις πρώτες κρούσεις κι επαφές με τους «κρατούντας» πολιτικούς κύκλους, τους «ελέγχοντας» τη δημόσια ζωή της περιφερείας, διεπίστωσα ότι ο κόσμος αυτός μ’ έβλεπε σαν «ξένο σώμα», που δεν έπρεπε να μπει στα τσιφλίκια του. Διαισθάνθηκα τις προθέσεις τους. Ήθελαν να με συνθλίψουν κάτω απ’ τους τροχούς των «αμαξιών» των. Βρέθηκα στο δίλημμα: Ή να χτυπήσω την πόρτα του αρχοντικού των, ή ν' ανοίξω μόνος το δρόμο για να προχωρήσω. Διάλεξα τη δεύτερη λύση. Γι’ αυτό κάθισα και έγραψε επιστολή-άρθρο προς τις πολλές εφημερίδες της Αθήνας1».
Η Επιστολή-Άρθρο εστάλη στην συντηρητική εφημερίδα της Αθήνας “Η ΒΡΑΔΥΝΗ” πανελλαδικής εμβέλειας. Η οποία δεν εδημοσιοποίησε αυτούσιο το Άρθρο αλλά το νόημα αυτού, δεόντως παραποιημένο και τροποποιημένο. Η εφημερίδα εστίασε, περισσότερο, στην εφαρμογή του Νόμου περί αποκατάστασης τον Προσφύγων και των ακτημόνων εν γένει, παροτρύνοντας τον Υπουργό της Γεωργίας να επικεντρωθεί στην πιστή εφαρμογή του Νόμου.
Έγραφε το άρθρο εκείνο:
ΤΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ
«Μία επιστολή εκ Φθιώτιδος μας πληροφορεί ότι οι κάτοικοι του χωρίου Μεγάλη Κάψη οπλισθέντες κατέλαβον συν γυναιξί και τέκνοις το κτήμα «Μουντζουράκι», διότι ο ιδιοκτήτης αυτού ηρνείτο να λάβη το ενοίκιον εις χρήμα. Το γεγονός αυτό, ενδεικτικόν του επιπολαίου, διά να μη είπωμεν μεροληπτικού
1. Ευάγγελος Καλατζής, «Σαράντα Χρόνια Αναμνήσεις», (1920-1961), Μια ζωή αφιερωμένη στην Πατρίδα, Αθήνα 1969.
Τρόπου, καθ’ ων η Κυβέρνησις εννοεί να εφαρμόσει τον Αγροτικόν νόμον. Εν τούτοις η καταβολή κάποιας περισσοτέρας προσοχής εκ μέρους του κ. υπουργού της Γεωργίας θα συνέτεινεν εις την πρόληψιν παρομείων μπολσεβικικών κρουσμάτων, τα οποία πιθανώς να έχουν και λυπηράς συνεπείας».
Εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ” 28-09-1924.
Επίσης είναι πασίδηλη εδώ η σύγχυση που επέφεραν, πολλάκις και στους μη γνωρίζοντες τον χώρο, τα ονόματα Μεγάλη - Μεσαία και Πέρα Κάψη. Για εμάς τους επαΐοντες, η επιστολή εστάλη από την Μεγάλη Κάψη, χωριό του Ευάγγελου Καλαντζή και αναφερόταν στους κατοίκους του Πέρα Κάψι (Τυμφρηστός) που γειτνιάζουν με το Μουτζουράκι.
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΕΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝ ΤΙΣ ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Ήτανε η εποχή που το Κράτος, εκ των πραγμάτων, ήταν υποχρεωμένο να λάβει μέτρα και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, την γεωργική αποκατάσταση των Μικρασιατών και των Ποντίων Ελλήνων προσφύγων. Τότε ήτανε που ευεργετήθηκαν και οι εντόπιοι ακτήμονες, αλλά και οι έχοντες ελάχιστο κλήρο και οι Κολίγοι. Ήτανε η συγκυρία που ώθησε τους εκ Τυμφρηστού (Πέρα Κάψι) κολίγους του Κοντογιάννη, να αντιδράσουν δυναμικά και να αρθούνε στο ύψος των περιστάσεων.
Ένας παραλογισμός του Γαιοκτήμονα, μία βαθιά ριζωμένη αντίληψη πως ο Νόμος και το Κράτος είμαι εγώ, είναι που εδρομολόγησαν τις εξελίξεις. Η χρονιά του 1924 ήταν πολύ κακή και το κολιγικό δικαίωμα δεν θα αρκούσε να καλύψει τις επισιτιστικές ανάγκες της χρονιάς. Ζήτησαν, λοιπόν, από τους αγροφύλακες και τους μπράβους του Κοντογιάννη να λάβουν και το μερίδιο του Κοντογιάννη, καταβάλλοντας χρήματα. Το αίτημά τους απερρίφθη με τα γνωστά αποτελέσματα. Αφού κινητοποιήθηκε όλο το χωριό και όλα τα γυναικόπαιδα μετέβησαν στα Αλώνια της Άνω Γούβας, όπου και κατασκήνωσαν, ο Κοντογιάννης εζήτησε, γι’ άλλη μία φορά και κατά τα ειωθότα, από το Κράτος να επέμβει και να προστατεύσει το έννομο συμφέρον και τη συνοχή της κοινωνίας, χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες αυτές Μπολσεβίκικες.
Η εφημερίδα της Αθήνας “Ριζοσπάστης” εκάλυψε τα γεγονότα με αποτέλεσμα να γνωρίζουμε σήμερα τα διατρέξαντα. Τότε είναι και κάποια στιγμή στη συνέχεια, που μία κραυγή ανακούφισης πλημμύρισε το χωριό: πήραμε το Κτήμα.
Ας αφήσουμε όμως, και πάλι, τα γραπτά ντοκουμέντα και τα δικαιοπρακτικά έγγραφα να μιλήσουν από μόνα τους.
ΚΑΨΙ - ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΟΙ ΚΟΛΛΙΓΟΙ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΙΒΟΗΤΟΣ ΤΣΙΦΛΙΚΑΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΠΩΣ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΑ ΤΣΙΦΛΙΚΙΑ ΤΟΥ
Πώς απέκτησαν τα τσιφλίκια οι κοπτόμενοι κατά της απαλλοτριώσεως. -
Ο τσιφλικάς Κοντογιάννης τρομοκρατεί τα γυναικόπαιδα των κολίγων. -
H επέμβασις των στρατιωτικών αρχών.
ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ. Κάψη Σεπτέμβριος (Του ανταποκριτή μας).
Η λευκή τρομοκρατία που μαστίζει τον τόπο ξεπερνάει και την τσαρική, αν κρίνει κανείς από τα προχθεσινά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο χωριό Κάψι της Φθιώτιδος. Οι κάτοικοι του χωριού είναι αναστατωμένοι, κολίγοι του περιβόητου, μέσα στην ιστορία των τσιφλικάδων, τρομοκράτη τσιφλικά Κοντογιάννη. Το τσιφλίκι αυτό του κυρίου Κοντογιάννη, όπως όλοι οι τσιφλικούχοι, οι Κοντογιανναίοι το πήραν με το έτσι θέλω από τους χωρικούς μετά το 1821. Είναι απέραντο. Που και που μέσα σ’ αυτό υπάρχουν και ιδιωτικά κτήματα εκείνων που είχαν αντισταθεί μέχρι τέλους στα αρπακτικά σχέδια του Κοντογιάννη και των ληστών του με τους οποίους τρομοκρατούσε τους χωρικούς.
Αργότερα πολλά κτήματα τα επωλούσε διά να τα διαρπάξει από τους ίδιους χωρικούς με τους ληστές του, όπως μαρτυρούν τα συμβόλαια που οι νυν κολίγοι κατέχουν ως αποδεικτικούς τίτλους της ιδιοκτησίας των. Και προ μιας ακόμα δεκαετίας ένα μέρος του τσιφλικιού του το εμίσθωσε διά τρία έτη από τους χωρικούς. Μετά την παρέλευσιν δε των τριών ετών ισχυρίζετο ότι το ηγόρασε από τους χωρικούς, οι οποίοι άρπαξαν τα όπλα και τον πέταξαν έξω από το κτήμα των προς εκδίκησήν των. Όταν ωρίμασαν όμως τα σπαρτά των χωρικών όπλισε τα όργανά του και πήγε να τα κάψει. Ευτυχώς που οι χωρικοί πληροφορηθέντες εγκαίρως συνέλαβον τους περισσότερους οπαδούς του και αφού τους αφόπλισαν τους ελυντσάρισαν για καλά. Ο Κοντογιάννης πρόλαβε να δραπετεύσει, τα όπλα ακόμη βρίσκονται στην αποθήκη του δικαστηρίου Λαμίας και μαρτυρούν τα αίσχη του.
Έτσι απέκτησαν τσιφλίκια οι κύριοι που κόπτονται κατά της δωρεάν απαλλοτριώσεως υπέρ των ακτημόνων. Έτσι και ο υιός, γέννημα και θρέμμα Κοντογιάννης, εξουσιάζει σήμερα το μεγαλύτερο από τα τσιφλίκια της περιοχής και μέρος του οποίου καλλιεργούν οι Καψιώτες χρόνια τώρα με το τρίτο, κάτω από τις χειρότερες συνθήκες και τη βάναυσον συμπεριφορά του ανάλγητου τούτου αφέντη. Μπροστά από λίγες ημέρες θέλησε να τρομοκρατήσει τους σκλάβους του γιατί αυτοί είχαν την παράλογη αξίωση εφέτος, επειδή δεν είχαν εσοδεία καλή, να πληρώσουν εις χρήμα το αναλογούν τρίτον του αραβοσίτου και όχι εις είδος. Και επέτυχε να τρομοκρατήσει τα γυναικόπαιδα κατά τον πιο άτιμο τρόπον. Έθεσεν εις εφαρμογήν την πατρικήν μέθοδον. Όπλισε πάνω από δέκα αγνώστους μέχρις οδόντων με στρατιωτικό εξοπλισμό και προς το βράδυ επιτέθηκε κατά των γυναικόπαιδων που ευρίσκοντο στα Αλώνια και τσάκισε τα πρόσωπα των Ιωάννου Λιασκώνη και Δ. Α. Λιασκώνη υβρίζων, κτυπών και απειλών ότι θα τους σφάξει όλους. Οι οδυρμοί, αι φωναί των γυναικοπαίδων αναστάτωσαν το χωριό που με την καμπάνα του καλούσε τους άνδρας να αμυνθούν κατά του κινδύνου. Όλοι οι άνδρες πάνω από διακόσιοι εξαγριωμένοι έσπευσαν αμέσως προς τα Αλώνια με ρόπαλα. Και θα καταξέσχιζαν τον Κοντογιάννη με τους οπαδούς του εάν ο γενναίος αυτός φασίστας δεν ετρέπετο σε άτακτη φυγή με τους αρματωμένους αστακούς του. Την επομένην ο Κοντογιάννης τηλεγραφούσε προς την Κυβέρνηση.
«Οι κάτοικοι Κάψης και κολίγοι μου επαναστάτησαν και έφερον μπολσεβικισμό. Στείλατέ μου βοήθεια».
Και η βοήθεια δεν άργησε να καταφθάσει. Η εξουσία έφτασε αμέσως, πενήντα χωροφύλακες, αρκετοί ιππείς από λόχους στρατού κατέφθασαν διά να καταπνίξουν το κίνημα… Κίνημα όμως δεν είδαν. Ο Κοντογιάννης μόνον τους έδιδε την εντολήν, βέβαια διά του τηλεγραφείου, να κατάσχουν τον αραβόσιτο και να δένουν εκείνον που αντιστέκεται.
Τα όργανα της εξουσίας των τσιφλικάδων, αφού τρομοκράτησαν με τη σειράν των και παραβίασαν το άσυλον της κατοικίας των χωρικών, εξετέλεσαν τυφλά τις εντολές του Κοντογιάννη προς δόξαν της Λευκής Τρομοκρατίας.
Έτσι κατεστάλη ο… Μπολσεβικισμός της Κάψης. Αλλά ο Κοντογιάννης δεν πατάει πια στο χωριό. Οι Καψιώτες τώρα που έμαθαν τι θα πει μπολσεβικισμός αποφάσισαν να πεθάνουν όλοι για το κομμουνιστικό κόμμα. Στο σύνθημα «ή δωρεάν απαλλοτρίωση ή θάνατος» τώρα προσθέτουν «Εργατοαγροτική Κυβέρνησις ή θάνατος». Από τα πράγματα το διδάχθησαν. Οι κολίγοι είχαν να κάμουν με τον Κοντογιάννη που με αγνώστους οπλισμένους ήλθε να τους τρομοκρατήσει και βρήκε αντιμέτωπο το Κράτος που προστατεύει τον Κοντογιάννη, αντί να τον ρίξει στη φυλακή.
Εφημερίδα “Ριζοσπάστης”, Αρ. Φυλ. 2.573 (1063), 2-10-1924, Αθήνα.
Τελικά το Τσιφλίκι του Κοντογιάννη δεν απαλλοτριώθηκε, βρέθηκε όμως η μέση οδός, με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας επετράπη η κατάτμησή του και η αγοραπωλησία και η αποκατάσταση των κατοίκων Πέρα-Κάψης δι’ εξαγοράς (εκουσία). Όλες οι ενέργειες που ακολούθησαν είναι αποτυπωμένες σε μία σειρά από Δικαιοπρακτικά Έγγραφα, τα οποία και παραθέτουμε.
Η ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ
ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΟΣ
1ον
Προσύμφωνο Αγοραπωλησίας
Αριθμός 3765
Εν Λαμία και εν τω γραφείω του Νικολάου Γεωργίου Καρφή, κειμένω εις θέσιν Αλώνια ανατολικώς της μεγάλης οικίας του αυτού Νικολάου Γεωργίου Καρφή της χρησιμευούσης ως Ξενοδοχείον ύπνου υπό την ονομασίαν «Η Ευρυτανία» της ενορίας Αγίου Νικολάου, εν ή προς σύνταξιν του παρόντος κληθείς μετέβην σήμερον την τετάρτην (4) του μηνός Νοεμβρίου του χιλιοστού εννεακοσιοστού εικοστού τετάρτου (1924) έτους, ημέραν Τρίτην και μετά μεσημβρίαν, ενώπιον εμού του συμβολαιογράφου και κατοίκου Λαμίας Νικολάου Αθ. Καρδάκου εδρεύοντος εν Λαμία, παρουσία και των μαρτύρων Κωνσταντίνου Βασιλείου Παπαδοπούλου δικηγόρου και Ευθυμίου Χρήστου Τσιλιοπούλου δικαστικού κλητήρος, κατοίκων Λαμίας ενηλίκων γνωστών μοι πολιτών Ελλήνων και μη εξαιρετέων, ενεφανίσθησαν οι γνωστοί μοι και μη εξαιρούμενοι κ.κ. αφ’ ενός η Βικτωρία σύζυγος Νικολάου Γεωργίου Βελέντζα οικοδέσποινα κάτοικος Λαμίας, Νικόλαος Γεωργίου Βελέντζας δικηγόρος, ενεργών εν προκειμένω κατ’ εντολήν και για λογαριασμόν της Αναστασίας συζύγου Νικολάου Ξηρού το γένος Νικολάου Κοντογιάννη, οικοδεσποίνης άνευ ειδικού επαγγέλματος κατοίκου Αθηνών, και Ευάγγελος Νικολάου Κοντογιάννης δικηγόρος κάτοικος Αθηνών και διαμένων προσωρινώς εν Λαμία, ενεργών εν προκειμένω δι’ εαυτών και για λογαριασμόν της Ελένης, θυγατρός Νικολάου Κοντογιάννη και Ευφροσύνης χήρας Νικολάου Κοντογιάννη, αμφοτέρων εις τα γυναικεία έργα ασχολουμένων, κατοίκων Αθηνών και αφετέρου οι 1) Ηρακλής Γεωργίου Φύκας 2) Αθανάσιος Κωνσταντίνου Ευθυμίου 3) Ανδρέας Ιωάννου Ευθυμίου 4) Ιωάννης Κωνσταντίνου Ευθυμίου 5) Κωνσταντίνος Γρηγορίου Υφαντής 6) Κωνσταντίνος Δημητρίου Ρήγας 7) Ιωάννης Κωνσταντίνου Ευθυμίου 8) Ναούμ Ευαγγέλου Ευαγγελίου 9) Κωνσταντίνος Ιωάννου Λιασκώνης 10) Δημήτριος Νικολάου Υφαντής 11) Ιωάννης Χρήστου Λιασκώνης 12) Κωνσταντίνος Γεωργίου Ευθυμίου 13) Κωνσταντίνος Χαράλαμπου Πανέτσος 14) Ιωάννης Δημητρίου Μπακογιάννης 15) Κώνστας Ευαγγέλου Πανέτσος 16) Ιωάννης Νικολάου Υφαντής 17) Σωτήριος Ανδρέου Μπλατσούκας 18) Νικόλαος Γεωργίου Τσιγκρέλης 19) Αθανάσιος Γεωργίου Τσιγκρέλης 20) Κωνσταντίνος Γεωργίου Μπλατσούκας 21) Νικόλαος Ευαγγέλου Χριστόπουλος 22) Σωτήριος Γεωργίου Ρήγας 23) Φώτιος Γεωργίου Μαραντιανός 24) Ιωάννης Γεωργίου Φύκας 25) Παναγιώτης Σπυρίδωνος Φύκας 26) Κωνσταντίνος Παναγιώτου Χριστόπουλος 27) Ευάγγελος Δημητρίου Ρήγας 28) Σεραφείμ Κωνσταντίνου Χριστόπουλος 29) Παναγιώτης Κωνσταντίνου Χριστόπουλος 30) Δημήτριος Αθανασίου Λιασκώνης 31) Στέφανος Ιωάννου Λιασκώνης 32) Κωνσταντούλα χήρα Νικολάου Σεϊντή, γεωργοί πάντες και κολίγοι του κάτωθεν του παρόντος ακριβώς περιγραφομένου κτήματος υπό την ονομασία «Μουτζουράκι» 33) Νικόλαος Γεωργίου Καρφής ξυλέμπορος 34) Βάγιας Ευαγγέλου Υφαντής επίσης ξυλέμπορος 35) Παναγιώτης Λαζάρου Κουτσονίκας 36) Χρήστος Αθανασίου Παπαρούπας 37) Περικλής Γεωργίου Φύκας 38) Κωνσταντίνος Γεωργίου Παπαρούπας 39) Γεώργιος Κωνσταντίνου Υφαντής και 40) Νικόλαος Ιωάννου Μπλατσούκας, άπαντες γεωργοί και κάτοικοι του χωρίου Πέρα Κάψης του τέως Δήμου Τυμφρηστού διατρίβοντες σήμερα ενταύθα, πλην τον Νικολάου Γεωργίου Καρφή και Βάγια Ευαγγέλου Υφαντή διαμενόντων εν Λαμία και συνωμολόγησαν και παρεδέχθησαν τα εξής.
Ήτοι οι πρώτοι των συμβαλλομένων όντες συγκύριοι και συννομοίς κοινώς και αδιαιρέτως, οι μεν πρώτοι τούτων Βικτωρία σύζυγος Νικολάου Γεωργίου Βελέντζα κατά το ήμισυ εξ αδιαιρέτου περιελθόντος αυτή εκ πατρικής κληρονομίας του κατά το έτος χίλια εννεακόσια ένα (1901) αποβιώσαντος πατρός της Δημητρίου ή Μήτσου Κοντογιάννη, οι δε Ευάγγελος Νικολάου Κοντογιάννης, Ελένη θυγάτηρ Νικολάου Κοντογιάννη και Αναστασίας σύζυγος Νικολάου Ξηρού κατά τα τρία δέκατα (3/10) εξ αδιαιρέτου περιελθόντα αυτοίς εκ πατρικής κληρονομίας εξ αδιαιρέτου του εν έτει χίλια εννεακόσια δεκατρία (1913) και κατά μήνα Μάρτιον αποβιώσαντος πατρός των Νικολάου Κοντογιάννη, κατά τα δύο δέκατα (2/10) εξ αδιαιρέτου περιελθόντα αυτή εξ’ αγοράς δυνάμει του υπ’ αριθμόν ένδεκα χιλιάδες διακόσια πεντήκοντα πέντε (11.255) της εικοστής τετάρτης (24) του μηνός Ιανουαρίου του χιλιοστού εννεακοσιοστού εικοστού (1920) έτους αγοραπωλησίας συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Δημητρίου Γεωργίου Μερίκα, νομίμως μεταγραφέντος και του υπ’ αριθμόν εβδομήκοντα εν (71) της εικοστής του μηνός Ιουνίου του χιλιοστού εννεακοσιοστού εικοστού (1920) έτους αγοραπωλησίας συμβολαίου του τότε συμβολαιογράφου Αθηνών Δημητρίου Ε. Δημολούλια, νομίμως και τούτου μετεγραφέντος εις τα βιβλία των μεταγραφών του Δήμου Τυμφρηστού, ενός τμήματος (τεμαχίου) εκ του όλου κτήματος υπό την γνωστήν ονομασία «Μουτζουράκι» κειμένω εις την περιφέρειαν του τέως Δήμου Τυμφρηστού και συνισταμένου εκ καλλιεργησίμων γαιών και μη τοιούτων και εκ δασώδους εκτάσεως, εν η ενεργείται και υλοτομία και εκ βοσκήσιμων γαιών. Το τμήμα (τεμάχιον) του όλου κτήματος Μουτζουράκι οριοθετείτε ως εξής. Άρχεται συνορευόμενον με όρια κτήματος Ασπροχόρτι και παίρνει την ράχιν Βουβαλοκέρατο και κατ΄ευθείαν τον δρόμον Καρπενησίου εις θέσιν Αλογόκαστρο και κατ’ ευθείαν εις Άγιον Νικόλαον και τον δρόμον μέχρι Καμάρας, και παίρνει το ρεύμα της Παναγιάς και φθάνει μέχρι της κορυφής Παναγιάς και εκείθεν ανακέφαλα του καλλιεργησίμου συμφώνως με τα γνωστά όρια του Λειβαδίου Παλαιοχώρι εφθάνη μέχρι την θέσιν Μαμούρι και παίρνει τον δρόμο προς το Ρέμα της Παπαδιάς, μέχρι της θέσεως Βαρκό και κατ’ ευθείαν πέφτει στο ρέμα το μεγάλο και παίρνει το ποτάμι μέχρι των ορίων περιφερείας Πέρα Κάψης όπου και κλείει.
Το τεμάχιον τούτο ως ανωτέρω περιεγράφει εκ του όλου, του κοινού και αδιαιρέτου κτήματος Μουτζουράκι εκτάσεως περίπου επτά χιλιάδων (7000) στρεμμάτων ή όσης εκτάσεως κι αν είναι τούτο, οι πρώτοι των συμβαλλομένων συνεφώνησαν όπως πωλήσωσιν εις τους δευτέρους συμβαλλομένους ακριβώς ανωτέρω αναφερόμενον μεθ’ όλων των δικαιωμάτων αυτών ανηκόντων ως το ως άνω αναφερόμενον και περιγραφόμενον ακριβώς πωλούμενον τεμάχιον, ελεύθερον παντός χρέους, βάρους, υποθήκης, προσημειώσεως, κατασχέσεως και προικώου δικαίου και τρίτου εκνικήσεως υπό τους εξής όρους και συμφωνίας 1) ολικόν τίμημα του άνω πωλουμένου τεμαχίου συνεφωνήθει το ποσόν του ενός εκατομμυρίου (αριθμός 1.000.000) 2) λόγω αρραβώνος οι αγορασταί θέλουσιν καταβάλλη τους πωλητές εντός ενός μηνός από σήμερον το ποσόν των δραχμών εκατό χιλιάδων (100.000). Εν περιπτώσει δε και καθ’ ην εντός της μηνιαίας ταύτης προθεσμίας δεν καταβληθεί παρά των αγοραστών ο αρραβών των εκατόν χιλιάδων δραχμών (100.000) το παρόν προσύμφωνον θέλει θεωρείται άκυρον και ως μηδέποτε γενόμενον, ο δε αρραβών ούτος θέλει συνυπολογισθεί και συμψηφισθεί εις το ολικόν τίμημα εκτός εάν μεταμεληθώσιν οι αγορασταί και δεν προσέλθουσιν προς υπογραφήν του οριστικού συμβολαίου και τότε καταπίπτει προς όφελος των πωλητών. Εάν δε η μεταμέλεια προέρχεται εκ των πωλητών τότε ούτοι υποχρεούνται να επιστρέψουσι τοις ανωτέρω αγοραστές δι’ εαυτούς και την άνω εκτεθείσαν ιδιότητά των τον αρραβώνα διπλασιαζόμενον και προς έτι πάσαν άλλην ζημίαν των ήτοις ήθελε προκύψει εκ της μη πραγματοποιήσεως της αγοραπωλήσιας του ειρημένου τεμαχίου 3) το οριστικόν συμβόλαιον της αγοραπωλησίας συνταχθήσεται την πρώτην Μαΐου του χιλιοστού εννεακοσιοστού εικοστού πέμπτου (1925) εν Λαμία και ενώπιον ενός των αυτόθι συμβολαιογράφων. 4) τα όρια του πωλουμένου τμήματος θέλουσι καθωρισθεί δι’ ορίων θετικών και παγίων δι’ επιτοπίου μεταβάσεως των ενδιαφερομένων μερών γενομένοις προ της συντάξεως του οριστικού της αγοραπωλησίας συμβολαίου 5) οι αγορασταί χορηγούσι το δικαίωμα τοις πωληταίς της ελευθέρας διαβάσεως παντός είδους ζώων είτε ομαδικώς είτε μεμονωμένως διά μέσου του πωλουμένου αυτοίς κτήματος προς επικοινωνίαν των μετά του υπολειπομένου κτήματος του παραμένοντος εις την κυριότητα και στην κατοχήν αυτών. Η διάβασις αύτη καθορισθήσεται διά τινών σημείων και θα γίνεται κατά την επιτόπιον ως άνω μετάβασιν των ενδιαφερομένων μερών προς καθορισμό των ορίων, ούτως ώστε αυτά να είναι πάγια και να μην εγείρονται περί τούτων αμφισβητήσεις 6) οι εκ των συμβαλλομένων κολλίγοι μέχρι της συντάξεως του οριστικού συμβολαίου θα ασκούν τα εκ των κολλιγικών σχέσεων νόμιμα δικαιώματά των επί του πωλουμένου τεμαχίου, απαγορευμένης πάσης νέας καλλιεργείας υπό τούτων. Οι δε κολλίγοι οι καλλιεργούντες επί του υπολοίπου τμήματος του μη πωλουμένου παραιτούνται του κολλιγικού δικαιώματος της καλλιεργείας και πάσης άλλης καλλιεργείας πλην μόνον του δικαιώματος να καλλιεργήσουν και να σπείρουν τους αγρούς τους εκτός του πωλουμένου κειμένους και μέχρι τούδε παρ’ αυτών καλλιεργουμένους επί πληρωμή του τρίτου της παραγωγής κατά τα μέχρι τούδε ειθισμένα 7) οι αγορασταί αναλαμβάνουσιν την υποχρέωσιν να αναγνωρίσουν τας συμφωνίας μεταξύ του Νικολάου Βελέντζα και του Ευαγγέλου Κοντογιάννη και Αναστασίας συζύγου Νικολάου Ξηρού προς τους υλοτόμους Νικόλαον Καρφήν, Νικόλαον Δρόσον, Αντώνιον Χονδρογιάννην και Βάγιαν Υφαντήν περί υλοτομίας ξυλανθράκων και εξαγωγής καυσοξύλων επί του πωλουμένου τεμαχίου 8) άπαντα εν γένει τα έξοδα του παρόντος, του συνταχθησομένου οριστικού συμβολαίου και της δαπάνης των αντιγράφων των εξόδων μεταγραφής, και εγγραφής υποθήκης και εξοφλήσεων εν γένει βαρύνουσιν αποκλειστικώς και μόνον τους αγοραστάς.
Ταύτα συνωμολογησάντων και συναποδεξαμένων των συμβαλλομένων συνετάγη το παρόν όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς και μεγαλοφώνως εις επήκοων πάντων και βεβαιωθέν νομίμως και υπεγράφη παρ’ όλων και εμού εκτός των Αθανασίου Κωνσταντίνου Ευθυμίου, Σεραφείμ Κωνσταντίνου Χριστοπούλου, Κωνσταντίνου Γεωργίου Ευθυμίου, Ιωάννου Χρήστου Λιασκώνη, Δημητρίου Ιωάννου Μπακογιάννη, Φωτίου Γεωργίου Μαραντιανού, Παναγιώτου Κωνσταντίνου Χριστοπούλου, Κωνσταντίνου Δημητρίου Ρήγα, Κωνσταντίνου Παναγιώτου Χριστοπούλου και Κωνσταντούλας χήρας Νικολάου Σεϊντή ομολογησάντων άγνοιαν γραμμάτων, δηλώσαντος επίσης άγνοιαν γραμμάτων και του Δημητρίου Ν. Υφαντή.
Οι συμβαλλόμενοι Οι μάρτυρες
Ο συμβολαιογράφος
2ον
Πληρεξούσιον
Επέχειν θέση καταστατικού και κανονισμού λειτουργίας
Αριθμός 5707
Εν Πέρα Κάψη και εν τω πανδοχείω του Ανδρέα Ιωάννη Ευθυμίου, ένθα κληθείς μετέβην προς σύνταξην του παρόντος, σήμερον την εβδόμην Δεκεμβρίου του χιλιοστού εννεακοσιοστού εικοστού τετάρτου έτους (1924) ημέραν Κυριακήν μετά μεσημβρίαν, ενώπιον εμού του συμβολαιογράφου Μακρακώμης Δημητρίου Κώνστα Τσαγκάρη κατοικοεδρεύοντος εν Βαρυμπόπη, παρουσία και των μαρτύρων Κώνστα Δημητρίου Μπαλωμένου δασικού κατοίκου Γραβιάς και διαμένοντος εκ της υπηρεσίας του εν Βαρυμπόπη, παρουσία και των μαρτύρων και Κώστα Νικολάου Τσάγκα γεωργού κατοίκους Λάσπης, γνωστών μοι πολιτών Ελλήνων και μη εξαιρουμένων ενεφανίσθησαν οι γνωστοί μοι και τοις μάρτυσι και μη εξαιρετέοι 1) Νικόλαος Κώνστα Κουτσονίκας 2) Κώστας Γεωργίου Γρηγορόπουλος 3) Ιωάννης Δημητρίου Κόντος 4) Γεώργιος Νικολάου Κουτσονίκας η Καραγιώργος 5) Σωτήριος Σπύρου Φύκας 6) Δημήτριος Νικολάου Κουτσονίκας ή Καραγιώργος 7) Μιχαήλ Νικολάου Μαλάμος 8) Νικόλαος Γρηγορίου Γιαννιτσόπουλος 9) Σωτήριος Αθανασίου Κωστορρίζος 10) Φώτιος Χαράλαμπου Τσιγκρέλης 11) Ευάγγελος Αθανασίου Κωστορρίζος 12) Κώνστας Δημητρίου Κόντος 13) Ευάγγελος Νικολάου Κωστορρίζος 14) Ευθύμιος Νικολάου Κωστορρίζος 15) Βασίλειος Γεωργίου Πρασσάς 16) Αριστείδης Αθανασίου Κωστορρίζος 17) Ιωάννης Βασιλείου Τσιγκρέλης 18) Βασίλειος Δημητρίου Κωστορρίζος 19) Ιωάννης Δημητρίου Παπαρούπας 20) Νικόλαος Δημητρίου Πρασσάς 21) Παναγιώτης Ιωάννου Ευθυμίου 22) Λουκάς Ιωάννου Πρασσάς 23) Σπύρος Πέτρου Πέτρου 24) Σπύρος Σωτηρίου Κουτσονίκας 25) Κώστας Παναγιώτη Χριστόπουλος 26) Κώνστας Ιωάννου Κόντος 27) Νικόλαος Κώνστα Μηλιωρίτσας 28) Κώστας Γεωργίου Μπουζάκης 29) Δημήτριος Ανδρέου Μπλατσούκας 30) Κώστας Νικολάου Μπλατσούκας 31) Φώτιος Δημητρίου Παπαρούπας 32) Ευάγγελος Κώνστα Μηλιωρίτσας 33) Αθανάσιος Ιωάννου Γιαννιτσόπουλος 34) Βάγιας Αθανασίου Κωνσταντίνου 35) Ευάγγελος Γρηγορίου Υφαντής 36) Αλέξανδρος Αντωνίου Φύκας, γεωργοί, 37) Αναστασία σύζυγος Κώστα Σπυρ. Πανέτσου 38) Ελένη σύζυγος Ευάγγελου Παπαρούπα 39) Μαρία σύζυγος Γεωργίου Ιωάν. Φυκα 40) Σπυρούλα χήρα Ιωάννου Χριστοπούλου 41) Σπυρούλα σύζυγος Παντελή Νικ. Παπαρούπα 42) Στυλιανή σύζυγος Παντελή Κωστορρίζου 43) Χαρίκλεια σύζυγος Κώστα Νικ. Παπαρούπα 44) Ελένη σύζυγος Θωμά Ηλία Φύκα 45) Αργυρή χήρα Δημητρίου Ρήγα 46) Φώτω χήρα Ταξιάρχη Φύκα 47) Ευτυχία σύζυγος Σωτηρίου Νικολάου, οικοδέσποιναι και 48) Κώστας Δημητρίου Ρήγας γεωργός, κάτοικοι άπαντες Πέρα Κάψης και εδήλωσαν ότι από κοινού συμφέροντος συνδεόμενοι και δι’ όλας αυτών τας υποθέσεις δίκας και διαφοράς διορίζουσι και αποκαθιστώσι γενικούς πληρεξούσιους και αντιπροσώπους και αντικλήτους των τους 1) Νικόλαον Γεωργίου Καρφήν 2) Ιωάννην Βασιλείου Χονδρογιάννην, ξυλεμπόρους κατοίκους Λαμίας 3) Δημήτριον Ευσταθίου Κουτσονίκαν, παντοπώλην κάτοικος Πέρα Κάψης 4) Αντρέαν Ιωάννου Ευθυμίου κτηματίαν και 5) Σωτήριον Ανδρέαν Μπλατσούκα κτηματίαν, κατοίκους Πέρα Κάψης προς ους χορηγούσι την εντολήν και πληρεξουσιότηταν, ίνα είτε πάντες ομού είτε ιδία έκαστος παριστώσι και αντιπροσωπεύουν αυτούς εις όλας εν γένει τας του διαδίκου ιδιότητας, ενώπιον παντός ελληνικού δικαστηρίου μηδέ αυτού του Αρείου Πάγου εξαιρουμένου.
Προσέτι δε εις τους αυτούς άνω πληρεξουσίους των παρέχουσι και την ειδικήν εντολή και πληρεξουσιότηταν ίνα ίτε πάντες ομού ή και τρεις εξ αυτών ήθελον εγκρίνει κατά πλειοψηφίαν να διαχειρίζονται το αγορασθησόμενον κτήμα (τεμάχιον) Μουτζουρακίου, εισπράττουσι τα εισοδήματα, ενοίκια, τους καρπούς αυτού, να αγοράσουσι και παραλάβουσι υπό την κατοχήν και κυριότητα των εντολέων των εν τμήμα (τεμάχιον) του κοινού και αδιαιρέτου όλου τμήματος υπό τη γενικήν ονομασίαν Μουτζουράκι, κειμένω εις την περιφέρειαν του Δήμου Τυμφρηστού περιγραφομένου ακριβώς εις το υπ’ αριθμόν 3765 ενεστώτος έτους προσύμφωνον αγοραπωλησίας συμβόλαιον, γενόμενον ενώπιον του εν Λαμία συμβολαιογράφου Νικολάου Αθανασίου Καρδάκου, με τους εν τω μνησθέντι προσύμφωνον όρους και υποχρεώσεις, να υπογράψουσι το σχετικό συμβόλαιον αγοραπωλησίας, να εισπράττουσι διά λογαριασμόν των χρήματα, να εκμπισθώνουσι τα λειβάδια και να εισπράττουσι το αντίτιμον αυτών, επίσης να εκμισθώνουσι την ξύλευσιν και υλοτομίαν αυτού. Να διορίζουσι φύλακας και δασοφύλακας προς φύλαξιν του κτήματος τούτου Μουτζουράκι, να προσλαβάνουσι και πάντα κάτοικον του χωρίου Πέρα Κάψης όστις ήθελεν με τους εν τω προμνησθέντι προσυμφώνου και υποχρεώσεις.
Διορίζουσι δε ελεγκτάς διά την τοιαύτην διαχείρισιν και διεύθυνσιν του κτήματος τους 1) Περικλήν Γεωργίου Φύκα 2) Κώσταν Γρηγορίου Παπαρούπαν 3) Σωτήριον Γεωργίου Ρήγαν 4) Ιωάννην Δημητρίου Μπακογιάννην, κτηματίας, κατοίκους Πέρα Κάψης και 5) Βάγιαν Ευαγγέλου Υφαντήν, ξυλέμπορον, κάτοικον Λαμίας. Ενταύθα προσήλθον και εδήλωσαν ότι επιθυμούσι να λάβουσι μέρος και οι Δημήτριος Γεωργίου Τσιγκρέλης και Ιωάννης Αθανασίου Λιασκώνης, γεωργοί, κάτοικοι Πέρα Κάψης, αποδεχόμενοι πάντα τα ανωτέρω εκτεθέντα.
Εις επήκοων πάντων συνετάγη το παρόν, όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς και μεγαλοφώνως και βεβαιωθέν νομίμως υπογράφεται παρ’ όλων και εμού πλην των Αθάν. Γιαννιτσόπουλο, Βάγια Κωνσταντίνου, Ευάγγ. Γρηγ. Υφαντή, Κώστα Δ. Ρήγα, Αλεξ. Αντ. Φύκα, Αναστασίας συζύγου Κώστα Π. Πανέτσου, Ελένης συζύγου Ευάγγ. Παπαρούπα, Μαρίας συζύγου Ιωάννου Γεωργίου Φύκα, Σπυρούλας χήρας Ιωάννου Χρστοπούλου, Σπυρούλας συζύγου Παντελή Ν. Παπαρούπα, Στυλιανής συζύγου Παντελή Κωστορρίζου, Ελένης συζύγου Θωμά Ηλία Φύκα, Αργυρή χήρας Δημ. Ρήγα, Φώτως χήρας Ταξ. Φύκα και Ευτυχίας συζύγου Σωτ. Νικολάου ομολογησάντων άγνοιαν γραμμάτων.
Οι λοιποί εντολείς Οι μάρτυρες
Ν. Κουτσονίκας
Κ. Γ. Γρηγορόπουλος
Ιωανν. Δ. Κόντος
Γεώργιος Ν. Κουτσονίκας
Σωτ. Σ. Φύκας
Δημ. Ν. Κουτσονίκας
Μιχ. Μαλάμος
Νικολ. Γ. Γιαννιτσόπουλος
Σωτ. Α. Κωστορρίζος
Φώτιος Χαρ. Τσουγκρέλης
Ευάγγ. Αθ. Κωστορρίζος
Κώστας Δ. Κόντος
Βασίλ. Γ. Πρασσάς
Αριστ. Αθ. Κωστορρίζος
Ιωάνν. Β. Τσουγκρέλης
Βασίλ. Δ. Κωστορρίζος
Ιωάνν. Δ. Παπαρούπας
Νικολ. Δ. Πρασσάς
Πανάγ. Ιω. Ευθυμίου
Λουκάς Πρασσάς
Σπυρ. Π. Πέτρου
Σπύρος Σ. Κουτσονίκας
Ιωάνν. Π. Χριστόπουλος
Κώστας Ιω. Κόντος
Νικ. Κ. Μηλιωρίτσας
Κώστας Γ. Μπουζάκης
Δημ. Α. Μπλατσούκας
Ι. Ν. Μπλατσούκας
Φ. Δ. Παπαρούπας
Ευάγγ. Κ. Μηλιωρίτσας
Δημ. Γ. Τσουγκρέλης
Ιωάννης Αθ. Λιασκώνης
Ευάγγ. Ν. Κωστορρίζος
Ευθυμ. Ν. Κωστορρίζος
Ο συμβολαιογράφος
ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ
Αριθμός 3834
Πωλητήριον ακινήτου διά δραχ. 1.000.000
Εν Λαμία και τω παρά την πλατείαν της Ελευθερίας εν τω αρκτικώ εργαστήριω σήμερον την δωδεκάτην (12) του μηνός Δεκεμβρίου του χιλιοστού εννεακοσιοστού εικοστού τετάρτου (1924) έτους ημέραν Παρασκευήν και προ μεσημβρίας, ενώπιον εμού του συμβολαιογράφου και κατοίκου Λαμίας Νικολάου Αθ. Καρδάκου, εδρεύοντος εν Λαμία παρουσία και των μαρτύρων Κωνσταντίνου Βασιλείου Παπαδοπούλου δικηγόρου και Ευθυμίου Χρήστου Τσιλιοπούλου δικαστικού κλητήρος, κατοίκων Λαμίας ενηλίκων γνωστών μοι, πολιτών Ελλήνων και μη εξαιρετέων ενεφανίσθησαν οι γνωστοί μοι και μη εξαιρούμενοι κ.κ. αφ’ ενός η Βικτωρία σύζυγος Νικολάου Γεωργίου Βελέτζα το γένος Δημητρίου ή Μήτσου Κοντογιάννη οικοδέποινα, κάτοικος Λαμίας, Νικόλαος Γεωργίου Βελέντζας δικηγόρος ενεργών εν προκειμένω ως πληρεξούσιος της Τασίας συζύγου Νικολάου Ξηρού το γένος Νικολάου Ευαγγέλου Κοντογιάννη κατοίκου Αθηνών τα οικιακά επαγγελομένην, εν οδώ Πολυτεχνείου αριθμός πρώτος. Ευάγγελος Νικολάου Κοντογιάννης δικηγόρος κάτοικος Αθηνών και διαμένων προσωρινώς εν Λαμία, ενεργών εν προκειμένω δι’ εαυτόν και ως πληρεξούσιος των Ελένης θυγατρός Νικολάου Κοντογιάννη και Ευφροσύνης χήρας Νικολάου Κοντογιάννη.
Και αφ’ ετέρου οι 1) Νικόλαος Γεωργίου Καρφής 2) Ιωάννης Βασιλείου Χονδρογιάννης ξυλέμποροι κάτοικοι Πέρα Κάψης 3) Δημήτριος Ευσταθίου Κουτσονίκας παντοπώλης κάτοικος Πέρα Κάψης, 4) Ανδρέας Ιωάννου Ευθυμίου κτηματίας και 5) Σωτήριος Ανδρέα Μπλατσούκας παντοπώλης κάτοικοι του αυτού χωρίου Πέρα Κάψης και διαμένοντες προσωρινώς εν Λαμία ενεργούντες εν προκειμένω δι’ εαυτούς και ως πληρεξούσιοι των 1) Διονυσίου Κωνσταντίνου Χριστοπούλου κτηματίου 2) Αναστασίας συζύγου Κωνσταντίνου Σ. Πανέτσου οικοδεσποίνης 3) Κωνσταντίνου Δημητρίου Κόντου γεωργού 4) Ναούμ Ευαγγέλου Ευαγγελίου 5) Κωνσταντίνου Παναγιώτου Χριστοπούλου 6) Κωνσταντίνου Ευαγγέλου Πανέτσου 7) Παναγιώτη Κωνσταντίνου Χριστοπούλου 8) Φωτίου Γεωργίου Μαραντιανού 9) Δημητρίου Αθανασίου Λιασκώνη 10) Σεραφείμ Κωνσταντίνου Χριστοπούλου 11) Κωνσταντίνου Γρηγορίου Υφαντή 12) Ευαγγέλου Δημητρίου Ρήγα 13) Κωνσταντίνου Δημητρίου Ρήγα 14) Ιωάννου Νικολάου Υφαντή 15) Δημητρίου Νικολάου Υφαντή 16) Παναγιώτου Σπύρου Φύκα 17) Κωνσταντίνου Γεωργίου Μπλατσούκα 18) Ιωάννου Βασιλείου Τσιγκρέλη 19) Ηρακλέως Γεωργίου Φύκα 20) Χρήστου Αθανασίου Παπαρούπα 21) Αθανασίου Κωνσταντίνου Ευθυμίου 22) Αθανασίου Γεωργίου Τσιγκρέλη 23) Νικολάου Ιωάννου Μπλατσούκα 24) Νικολάου Ευαγγέλου Χριστοπούλου 25) Γεωργίου Νικολάου Κωστορρίζου 26) Ευαγγέλου Νικολάου Κωστορρίζου 27) Δημητρίου Ιωάννου Ευθυμίου κτίστου 28) Φωτίου Ηλία Φύκα 29) Ανδρέου Δημητρίου Παστρομά 30) Ιωακείμ Δημητρίου Παστρομά 31) Νικολάου Δημητρίου Παστρομά 32) Σωτηρίου Ιωάννου Κουτσοκέρα 33) Δημητρίου Αποστόλου Κουτσονίκα 34) Κωνσταντίνου Γεωργίου Φύκα φανοποιού 35) Δημητρίου Ιωάννου Μπλατσούκα 36) Δημητρίου Γρηγορίου Παπαρούπα 37) Φωτίου Δημητρίου Παπαρούπα 38) Ιωάννου Αλεξάνδρου Ρήγα ράπτου 39) Κωνσταντίνου Γεωργίου Γρηγοροπούλου 40) Λουκά Ιωάννου Πρασσά 41) Σωτηρίου Αθανασίου Κωστορρίζου 42) Γεωργίου Ανδρέου Μπλατσούκα 43) Ευαγγέλου Αθανασίου Κωστορρίζου 44) Σωτηρίου Σπύρου Φύκα 45) Ιωάννου Παναγιώτου Χριστοπούλου 46) Σπύρου Σωτηρίου Κουτσονίκα 47) Βασιλείου Δημητρίου Κωστορρίζου 48) Κωνσταντίνου Ανδρέου Μπλατσούκα 49) Μιχαήλ Νικολάου Μαλάμου 50) Ευαγγέλου Γρηγορίου Υφαντή 51) Δημητρίου Ανδρέου Μπλατσούκα 52) Νικολάου Κωνσταντίνου Κουτσονίκα 53) Ιωάννου Δημητρίου Κόντου 54) Φωτίου Χαραλάμπου Τιγκρέλη 55) Κωνσταντίνου Χαραλάμπου Πανέτσου 56) Κωνσταντίνου Νικολάου Μπλατσούκα 57) Παναγιώτου Ιωάννου Ευθυμίου 58) Νικολάου Αλεξάνδρου Μηλιωρίτσα 59) Ιωάννου Δημητρίου Παπαρούπα 60) Ευαγγέλου Κωνσταντίνου Μηλιωρίτσα 61) Μαρία συζύγου Γεωργίου Φύκα 62) Στυλιανής συζύγου Παντελή Δ. Κωστορίζου εις τα γυναικεία έργα ασχολουμένην 63) Κωνσταντίνου Γεωργίου Ευθυμίου 64) Αντωνίου Αθανασίου Κωστορρίζου 65) Ιωάννου Κωνσταντίνου Ευθυμίου 66) Γεωργίου Κωνσταντίνου Υφαντή 67) Σπυρίδωνος Πέτρου Πέτρου 68) Νικολάου Γεωργίου Τσιγκρέλη 69) Ιωάννου Χρήστου Λιασκώνη 70) Πάνου Λαζάρου Κουτσονίκα 71) Στεφάνου Ιωάννου Λιασκώνη 72) Ευθυμίου Νικολάου Κωστορρίζου 73) Γρηγορίου Ιωάννου Πρασσά 74) Λεωνίδα Νικολάου Υφαντή 75) Αθανασίου Κωνσταντίνου Κόντου 76) Σεραφείμ Θεοδώρου Τσιρώνη 77) Κωνσταντίνου Αθανασίου Κωστορρίζου 78) Ιωάννου Δημητρίου Τσιγκρέλη 79) Νικολάου Γρηγορίου Γιαννιτσοπούλου 80) Βασιλείου Γεωργίου Πρασσά 81) Αριστείδου Αθανασίου Κωστορρίζου 82) Δημητρίου Γεωργίου Τσιγκρέλη 83) Αλεξάνδρου Αντωνίου Φύκα 84) Νικολάου Κωνσταντίνου Μηλιωρίτσα 85) Κωνσταντίνου Ιωάννου Κόντου 86) Δημητρίου Νικολάου Κουτσονίκα 87) Βάγια Αθανασίου Κωνσταντίνου 88) Νικολάου Δημητρίου Πρασσά 89) Αθανασίου Ιωάννου Γιαννιτσοπούλου 90) Γεωργίου Νικολάου Κουτσονίκα ή Καραγεώργου 91) Ελένης συζύγου Ευαγγέλου Παπαρούπα 92) Σπυρούλας συζύγου Παντελή Ν. Παπαρούπα 93) Ελένης συζύγου Θωμά Ηλία Φύκα 94) Φώτος χήρας ταξιάρχου Φύκα 95) Σπυρούλας χήρας Ιωάννου Χριστοπούλου 96) Χαρικλείας συζύγου Κωνσταντίνου Ν. Παπαρούπα 97) Ευτυχίας συζύγου Σωτηρίου Νικολάου τα γυναικεία επαγγελομένων έργα, των λοιπών απάντων γεωργών και κατοίκων του χωρίου Πέρα Κάψης. 6) Βάγιας Παπαευαγγέλου Υφαντής 7) Νικόλαος Αναγνώστου Δρόσος αμφότεροι ανθρακέμποροι και κάτοικοι Λαμίας και συνομολόγησαν και παρεδέχθησαν τα εξής.
Ό,τι προβαίνουσιν από κοινού και εκ συμφώνου σήμερον εις την σύνταξιν του παρόντος οριστικού συμβολαίου αγοραπωλησία δι’ ου συνομολογούσι τα εξής. Οι πρώτοι των συμβαλλομένων όντας συγκύριοι και συννομείς κοινώς και αδιαιρέτως, ενός τμήματος (τεμαχίου) του κοινού και αδιαιρέτου όλου κτήματος υπό την γνωστήν ονομασίαν “Μουτζουράκιον” κειμένου εις την περιφέρειαν του τ. Δήμου Τυμφρηστού και συνισταμένου εκ καλλιεργησίμου και μη τοιούτων γαιών, εκ δασώδους εκτάσεως εν η ενεργείται και υλοτομία και εκ βοσκησίμων γαιών.
Το τμήμα (τεμάχιον) τούτο του όλου κτήματος Μουτζουράκιον όσης εκτάσεως και αν είναι οριοθετείται ως εξής: Άρχεται από το ρεύμα Κατή κατ’ ευθείαν ως άγει ο παλαιός δρόμος Καρπενησίου εις την θέσιν ακριβώς Μαμούρι ή Βίγλα στρέφει ολίγον δεξιά και ακολουθούν κατεύθυνσιν από της θέσεως Μαμούρι - Βίγλα φθάνει κατ’ ευθείαν εις βρύσιν Κλεφτόβρυσιν, ολίγον άνωθεν του αύλακος και ακριβώς επάνω της βρύσεως ταύτης εκείθεν ακολουθεί την γραμμήν των επί των δένδρων χαραχθέντων σταυρών μέχρι του τέρματος της λάκκας πλατάνια και εις απόστασιν ακριβώς της βρύσεως είκοσι περίπου μέτρων από τον εν αυτή ογκολίθου, εκείθεν κατ’ ευθείαν εις το άνω μέρος της λάκκας ακολουθεί και πάλι τους σταυρούς και φθάνει κατ’ ευθείαν εις θέσιν βρύσιν Παναγιάς ένθα άρχεται και ο αύλαξ Παναγιάς και ένθα ακριβώς ο επί της καστανέας σταυρός και εκείθεν ακολουθούν το ρεύμα Παναγιάς και φθάνουν ακολουθούν την ροή του ρεύματος μέχρι της θέσεως Καμάρα. Από της θέσεως ταύτης ακολουθούν τον παλαιόν δημόσιον δρόμον Καρπενησίου κατ’ ευθείαν μέχρι του εικονίσματος του Αγίου Νικολάου και εκείθεν ακριβώς ολόραχα και παραπλεύρως ένθεν και εκείθεν του δρόμου Καρπενησίου μέχρι της θέσεως Αλογόκαστρον, αφ’ ης ακολουθούν την ράχην Βουβαλοκέρατο όπως γέρνουν τα νερά μέχρι των ορίων του κτήματος Ασπροχόρτι. Εκείθεν ακολουθούν τα γνωστά όρια μεταξύ του κτήματος Ασπροχόρτι και των κοινοτήτων Μεγάλης, Μεσαίας και Πέρα Κάψης και εκείθεν ακολουθούν το μεγάλο ρεύμα Πέρας Κάψης προς δυσμάς τούτου και φθάνουν εις την θέσιν Κατή ένθα κλείουν.
Καθορίζεται δε ρητώς μεταξύ των συμβαλλομένων ίνα από κοινού κατασκευάσουσι σταθερότερα και διακριτικότερα όρια των νυν τεθέντων τοιούτων και παγιότερα ως ο καιρός το επιτρέψει, καθόσον τούτω δεν είναι εφικτόν εν τω παρόντι λόγω του χειμώνος, ούτινων η δαπάνην κατασκευής θα βαρύνει εξίσου αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη.
Το τεμάχιον τούτο ως ανωτέρω περιεγράφει εκ του όλου του κοινού και αδιαιρέτου κτήματος Μουτζουράκιον εκτάσεως περίπου 7.000 στρεμμάτων ή όσης εκτάσεως κι αν είναι τούτο, οι ανωτέρω πρώτοι των συμβαλλομένων πωλούσι και μεταβιβάζουσι σήμερον διά του παρόντος κατά πλήρη κατοχήν, νομήν και κυριότητας και μεθ’ όλων εν γένει των συμπαραμαρτούντων δικαιωμάτων των προσωπικών τε και εμπραγμάτων και των συναφών αγωγών των προς τους δευτέρους των συμβαλλομένων Νικόλαο Γεωργίου Καρφήν, Ιωάννη Βασιλείου Χονδρογιάννη, Δημήτριο Ευσταθίου Κουτσονίκα, Ανδρέα Ιωάννου Ευθυμίου και Σωτήριον Ανδρέου Μπλατσούκα δι’ εαυτούς και υπό την άνω εκτεθείσαν ιδιότητά των.
Οι αγορασταί χορηγούσι τοις πωλητές το δικαίωμα της ελευθέρας διαβάσεως διά του πωλουμένου διά του παρόντος τεμαχίου παντός είδους ζώων είτε ομαδικώς είτε μεμονομένως προς επικοινωνίαν μετά του υπολοιπομένου κτήματος του παραμένοντος εις την κυριότηταν νομήν και κατοχήν των πωλητών. Αι διαβάσεις αύται είναι γνωσταί και συνήθεις αι μέχρι σήμερον χρησιμοποιούμεναι τόσο διά την διάβασιν των ποιμένων μετά των ποιμνίων των μεταβαινόντων καθ’ ομάδας εις τα θερινά λιβάδια των ιδιοκτητών, όσο και των φορτηγών ζώων των υλοτόμων προς μεταφοράν ξυλείας και πάσης έν γένει μεταφοράς, δηλονότι αι διαβάσεις θα γίνονται ακωλύτως ως και μέχρι σήμερον από αρχαιοτάτων χρόνων εκράτει.
Αι καλλιεργήσιμαι γαίες του πωλουμένου τεμαχίου και αι ποτιστικαί τοιαύται αι ποτιζόμενες μέχρι τούδε διά των γνωστών τοις συμβαλλομένοις αυλάκων λαμβάνουσι το προς ποτισμόν ύδωρ εκ πηγών κειμένων εντός του κτήματος των πωλητών του και οι ίδιοι παραμένοντος εις την κατοχήν νομήν και κυριότητα αυτών και οι πωληταί αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να διατηρήσωσι την μέχρι τούδε υφισταμένην κατάστασιν των προς ποτισμό υδάτων τούτων. Προσέτι δε συνομολογείται μεταξύ των συμβαλλομένων ότι από την θέσι Μαχαλάν και άνω καθ’ όλην την έκταση του ρεύματος το οποίον καθορισθήσεται ως ανωτέρω είρηται, ως όριο το χωρίζον το πωληθέν τεμάχιον από το υπόλοιπο κτήμα των ιδιοκτητών θα ποτίζουν ελευθέρως και ακωλύτως τα μικρά και μεγάλα ζώα είτε ομαδικώς είτε μεμονωμένος τόσο των συμβαλλομέμων ως και των μισθωτών αυτών δηλονότι εις τα ρεύματα ποτίστρας αι οποίαι ως ανωτέρω είρηται και καθορίσθησαν ως όρια, θα έχουν το δικαίωμα τόσο τα συμβαλλόμενα μέρη όσο και οι μισθωταί και οι ειδικοί διάδοχοι αυτών του ελευθέρου και ακωλύτου ποτισμού των ζώων των εις τα μνημονευομένας ποτίστρας ως και εις την βρύσιν Κλεφτόβρυσιν.
Οι πωληταί πωλούσι και μεταβιβάζουσι σήμερον δια του παρόντος κατά κατοχήν νομήν και κυριότηταν το ανωτέρω μνημονευόμενο και περιγραφόμενο τεμάχιον ως ανωτέρω εξετέθει προς τους ειρημένους αγοραστάς και κατά την εξής αναλογίαν ενί εκάστου τούτων εκ του πωλουμένου τεμαχίου, υποδιαιρημένου εις εκατόν είκοσι (120) αδιαιρέτους συνόλου ψήφους. Τουτέστιν ο μεν Νικόλας Γεωργίου Καρφής θα λάβει εξ (6) εξ αδιαιρέτου, ο δε Ιωάννης Βασιλείου Χονδρογιάννης θα λάβει οκτώ (8) ψήφους εξ αδιαιρέτου, ο Δημήτριος Ευσταθίου Κουτσονίκας θα λάβει τέσσερας (4) ψήφους εξ αδιαιρέτου, ο Ανδρέας Ιωάννου Ευθυμίου θα λάβει τέσσερας (4) ψήφους εξ αδιαιρέτου, ο Σωτήριος Ανδρέου Μπλατσούκας θα λάβει τρεις και ημίσειαν (3 1/2) ψήφους εξ αδιαιρέτου και ο Βάγιας Παπαευαγγέλου Υφαντής και ο Νικόλαος Αναγνώστου Δρόσος ανά μίαν (1) έκαστος ψήφο εξ αδιαιρέτου.
Η Αναστασία σύζυγος Κωνσταντίνου Σ. Πανέτσου δύο (2) ψήφους εξ αδιαιρέτου, ο Κωνσταντίνος Δημητρίου Κόντος και Διονύσιος Κωνσταντίνου Χριστόπουλος ανά μίαν και ημίσειαν (1 1/2) ψήφον έκαστος εξ αδιαιρέτου. Οι δε εκ των εντολέων αγοραστών των ανωτέρω αναφερομένων πληρεξουσίων από του αριθμού του παρόντος και τούτους συμπεριλαμβανομένου ήτοι από του ονοματεπωνύμου Ναούμ Ευαγγέλου Ευαγγελίου κατά σειράν και εφεξής και κατ’ αύξοντα αριθμόν μέχρι του αύξοντος αριθμού του παρόντος υπ’ αριθμόν εξήκοντα δύο (62) και τούτου συμπεριλαμβανομένου ήτοι μέχρι του ονοματεπωνύμου Στυλιανής συζύγου Παντελή Δ. Κωστορρίζου θα λάβει έκαστος ανά μία ψήφον εξ αδιαιρέτου και πάντες οι λοιποί εκ των εντολέων τούτων αγοραστών υπό του αύξοντος αριθμού του παρόντος εξήκοντα τρία (63) ήτοι από του ονοματεπωνύμου Κωνσταντίνου Γεωργίου Ευθυμίου εφ’ εξής και κατά σειράν κατ’ αύξοντα αριθμόν μέχρι του αύξοντα αριθμού του παρόντος ενενήκοντα επτά (97) και τούτου συμπεριλαμβανομένου ήτοι μέχρι του ονοματεπωνύμου Ευτυχίας συζύγου Σωτηρίου Νικολάου ανά ημίσιαν ψήφον έκαστος εξ αδιαιρέτου.
Ενταύθα οι άνω αγορασταί, δι’ εαυτούς και υπό την εκτεθείσαν ιδιότητάν του Νικόλαος Γεωργίου Καρφής, Ιωάννης Βασιλείου Χονδρογιάννης, Δημήτριος Ευσταθίου Κουτσονίκας, Ανδρέας Ιωάννου Ευθυμίου και Σωτήριος Ανδρέου Μπλατσούκας δηλούσιν ρητώς: ότι την προκειμένη αγοραπωλησίαν του προαναφερομένου κτήματος ποιούνται ου μόνον δι’ εαυτούς και των άνω αναφερομένων εντολέων των, αλλά και διά λογαριασμόν και κατ’ εντολήν των μη συμπεριληφθέντων εν τοις μνησθήσι πληρεξουσίοις συμβολαίοις ήτοι 1) Ιωάννου Δημητρίου Μπακογιάννη όστις θα λάβει δύο (2) ψήφους εξ αδιαιρέτου 2) Περικλέους Γεωργίου Φύκα 3) Σωτηρίου Γεωργίου Ρήγα 4) Κωνσταντίνου Γρηγορίου Παπαρούπα 5) Γεωργίου Δημητρίου Κωστορρίζου 6) Δημητρίου Ιωάννου Μπακογιάννη 7) Γεωργίου Δημητρίου Φύκα 8) Ιωάννου Γεωργίου Φύκα, έκαστος των οποίων θα λάβει ανά μίαν ψήφον εξ αδιαιρέτου 9) Κωνσταντίνου Ιωάννη Λιασκώνη 10) Δημητρίου Σπύρου Φύκα 11) Ηλία Γεωργίου Πλάλης 12) Σπύρου Ηλία Φύκα, έκαστος των οποίων θα λάβει ανά ημίσιαν ψήφον εξ αδιαιρέτου, γεωργών απάντων και κάτοικοι του χωρίου Πέρα Κάψης ως καταβαλλόντων αυτοίς την αναλογούσαν μερίδαν εκ του τιμήματος διά τας αναλογούσας προς αυτούς ανωτέρω μερίδας των. Υπόσχονται δε και υποχρεούνται ούτοι ίνα μεταβιβάσουσι την νομήν, κατοχήν και κυριότητα δι’ επισήμου συμβολαιογραφικής πράξεως των εις αυτούς ως άνω αναλογουσών μερίδων εξ αδιαιρέτου του αγορασθέντος άνω ακριβώς περιγραφομένου τεμαχίου. Τοιουτοτρόπως οι πωληταί απεκδύονται και αποξενούνται παντός δικαιώματος κυριότητος και κατοχής όπερ έχαιρον άχρι τούδε επί του πωλουμένου και άνω ακριβώς περιγραφομένου τεμαχίου κτήματος αποκαθιστόντες ούτοι τους αγοραστάς τελείους κυρίους και νομίμους διακατόχους, δυναμένους του λοιπού να διακατέχουσι, νέμονται και διαθέτουσι τούτο ως βούλονται και κατά πλήρες ιδιοκτησίας δικαίωμα και παραιτούνται τους δικαιώματος περί διαρρήξεως της προκειμένης αγοραπωλησίας.
Γίνεται ενταύθα μνεία ότι οι άνω αγορασταί τόσον δι’ εαυτούς όσον και υπό την άνω εκτεθείσαν ιδιότητάν των αναλαμβάνουσι την υποχρέωσιν να αναγνωρίσουν τας συμφωνίας μεταξύ του Νικολάου Βελέντζα, Ευαγγέλου Κοντογιάνννη και Αναστασίας συζύγου Νικολάου Ξηρού προς τους υλοτόμους Νικόλαον Καρφήν και Νικόλαον Δρόσον, Αντώνιον Χονδρογιάννην και Βάγιαν Υφαντήν περί υλοτομίας ξυλανθράκων και καυσοξύλων επί του πωλουμένου τεμαχίου, υποκαθιστάμενοι ούτοι εις τα δικαιώματα και συμφωνίας ταύτας δυνάμενοι να εισπράττωσι παρά των μνησθέντων υλοτόμων το δικαίωμα υλοτομίας συμφώνως και κατά τους όρους της διαληφθείσης συμφωνίας ως ούτοι έχουσι γνώσιν προς ίδιο αυτόν λογαριασμόν και όφελος, εάν και εφ’ όσον η υλοτομία αύτη ήθελε πραγματοποιηθεί εκ των εν τω πωλουμένω τεμαχίω εγκεκριμένων δασικών θέσεων, απεκδυομένων ούτω των πολιτών πάσης ευθύνης ή αποζημιώσεως τινός και αιτίας ταύτης.
Συμφωνείται δε μεταξύ των συμβαλλομένων όπως διά πάσαν κοινοποίησιν προς τους αγοραστάς και επιταγής προς πληρωμήν κατασχέσεως και πάσης άλλης εν γένει προς αυτούς κοινοποιήσεως ορίζεται διά του παρόντος αντίκλητος αυτών ο γραμματεύς του Δικαστηρίου των εν Λαμία Πρωτοδικών, διά δε τους πωλητάς διά πάσαν κοινοποίησιν και είσπραξιν του άνω τιμήματος διά μεν την Βικτωρίαν ο σύζυγος Νικόλαος Γεωργίου Βελέντζας και Κωνσταντίνος Βασιλείου Παπαδόπουλος δικηγόροι κάτοικοι Λαμίας.
Οι δε αγορασταί Νικόλαος Γεωργίου Καρφής, Ιωάννης Βασιλείου Χονδρογιάννης, Δημήτριος Ευσταθίου Κουτσονίκας, Ανδρέας Ιωάννου Ευθυμίου και Σωτήριος Ανδρέου Μπλατσούκας, δι’ εαυτούς και υπό την εκτεθείσαν ιδιότητά των, Βάγιας Παπαευαγγέλου Υφαντής και Νικόλαος Αναγνώστου Δρόσος εδήλωσαν ότι αποδέχονται την αγοραπωλησίας ταύτην και καταβαλλόντες εις τους πωλητάς δι’ εαυτούς και υπό την άνω εκτεθείσαν ιδιότητάν των, ως προεξετέθη δραχμάς μεν εκατό χιλιάδας (100.000), τας δε υπολοίπους του τιμήματος δραχμάς εκατό χιλιάδας υπόσχονται και υποχρεούνται ούτοι να πληρώσουσι προς τους πολιτάς ενταύθα αλληλεγγύως και αδιαιρέτως ως ανωτέρω εξετέθη και αποδεχθέντες πάντα τα ανωτέρω εκετεθέντα παρέλαβον το πωλούμενον ακίνητον εις την κατοχήν και κυριότητά των. Προσαρτάται ώδε το υπ’ αριθμόν χίλια οχτακόσια τεσσαράκοντα (1840) της ογδόης Δεκεμβρίου ενεστώτος έτους (1924) έγγραφον τα ου γραφείου εποικισμού Λαμίας δι’ ου κοινοποιείται προς τους πωλητάς οι υπ’ αριθμόν εκατόν τριάκοντα οκτώ χιλιάδες επτακόσια εβδομήκοντα επτά (138.777) διαταγή του υπουργείου της Γεωργίας, δι’ ης αίρεται πάσα υφισταμένη απαγόρευσης επί τμήματος κοινού και αδιαιρέτου όλου κτήματος υπό την γνωστήν ονομασίαν Μουτζουράκιον κειμένω εις την περιφέρειαν του τέως Δήμου Τυμφρηστού και συνισταμένου εκ καλλιεργησίμων γαιών και μη τοιούτων και εκ δασώδους εκτάσεως και λοιπά και δι’ ης επιτρέπεται η πώλησις τούτου προς πάντας τους δικαιωμένους αποκαταστάσεως κατοίκους Πέρα Κάψης. Επίσης προσαρτάται ώδε και η υπ’ αριθμόν χίλια οχτακόσια τεσσαράκοντα εννέα της ογδόης (8) Δεκεμβρίου ενεστώτος έτους (1924) βεβαίωσις του προϊσταμένου του εν Λαμία Γραφείου Εποικισμού δι’ ης βεβαιούται ότι δικαιούνται και πάντες οι κάτοικοι Πέρα Κάψης οι επιθυμούντες να μετάσχουσι της προκειμένης αγοραπωλησίας.
Η προμνησθείσα άδεια εδημοσιεύθη εις την εν Αθήναις εκδιδομένην εφημερίδα “Βροντή”. Εν τέλει συνομολογείται μεταξύ των συμβαλλομένων ότι οι εκ των Συμβαλλομένων κολλήγοι οι καλλιεργούντες επί του υπολοίπου κτήματος Μουτζουράκι του μη πωλουμένου αλλά παραμένοντος εις την κατοχήν και κυριότηταν των ιδιοκτητών πωλητών παραιτούνται εν δυνάμει κολληγικού δικαιώματος καλλιεργείας και παντός άλλου δικαιώματος απορρέοντος καλλιεργείας, πλην μόνο του δικαιώματος να θερίσωσι τους ήδη παρ’ αυτών σπαρέντας ή σπαρησομένους κατά την περίοδο ταύτην αγρούς διά σίτου επί καταβολή του τρίτου της παραγωγής και κατά τα μέχρι τούδε ειθισμένα.
Ταύτα συνωμολογησάντων και συναποδεξαμένων των συμβαλλομένων, εις ους υπέμνησα τον περί μεταγραφής νόμον και τα συνεπείας της παραλείψεως αυτής. Εις πίστωσιν και κατ’ αίτησίν των συνετάγη το παρόν όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς και μεγαλοφώνως εις επήκοων πάντων και βεβαιωθέν νομίμως, υπογράφεται παρ’ όλων και εμού του συμβολαιογράφου.
Οι συμβαλλόμενοι Οι μάρτυρες
Ο συμβολαιογράφος
Από εδώ και πέρα, πλέον, είχε ανοίξει ο δρόμος για τους καινούριους συνιδιοκτήτες και αγοραστάς, όχι μόνο το δικαίωμα της καλλιέργειας και της εκμετάλλευσης του όλου αγορασθέντος δασοκτήματος, αλλά παράλληλα τους εδίδετο η ευκαιρία να επενδύουν ταυτόχρονα στον πολιτισμό και τη θεραπεία της ψυχής των, μέσα από μία σειρά αυθόρμητων εκδηλώσεων και διαδικασιών.
Α) Ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής στο Μουτζουράκι
Ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής στο Μουτζουράκι, στη σημερινή του μορφή
Σύμφωνα με τη διήγηση του Κ. Φ. Π. ο σημερινός ναός είναι ο τρίτος κατά σειράν, με πρώτον αυτόν του χωριού Μουτζουράκι (προεπαναστατικός), που βρισκόταν νοτιότερα του σημερινού και που τα ερείπιά του εφάπτονται με τη σημερινή δασική οδό που διαχωρίζει αυτούς τους δύο ναούς. Τον ναό επυρπόλησαν τα κλεφτομπούλουκα της περιοχής, όπως και το χωριό, κατ’ άλλους ο ίδιος ο Κοντογιάννης, αμέσως μετά την αναχώρηση των κατοίκων. Αποκλείοντας έτσι οποιαδήποτε πιθανότητα επιστροφής τους στο χωριό.
Αργότερα και στα μισά του 19ου αιώνα, περί το 1850, ο Κοντογιάννης ανήγειρε εκ νέου και εκ θεμελίων νέο ναό και στη θέση του σημερινού ιερού ναού. Τον ναό αυτό κοσμούσε ξύλινο τέμπλο (νεροπλάτανος), απλοϊκής μεν έμπνευσης, έργο άγνωστου λαϊκού τεχνίτη, που ξεχωρίζει όμως από την πρώτη ματιά και διακρίνεται για τη γνήσια τέχνη που διακόνησε ο δημιουργός του, χωρίς μεγάλες λεπτομέρειες βέβαια, τις περίτεχνες προοπτικές και τις παραστάσεις.
Διότι και μέσα στο πνεύμα της Ορθόδοξης παράδοσης βρίσκεται και όλα τα στοιχεία που συνθέτουν αυτές τις δημιουργίες διαθέτει. Εκείνο όμως που αποτελεί άμεση προτεραιότητα, σήμερα, είναι η συντήρησή του, διότι η διαβρωτική δραστηριότητα των μυκήτων και οι άλλοι δυσμενείς περιβαλλοντικοί παράγοντες, καθιστούν τη βιωσιμότητά του οριακή και προβληματική. Η 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας προς την οποία και θα πρέπει να απευθυνθούν οι αρμόδιοι, διαθέτει την υποδομή και το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό, ώστε να φέρει σε πέρας, με επιτυχία, το έργο αυτό. Είναι καιρός ακόμα…
Το τέμπλο αυτό έφερε τέσσερεις φορητές εικόνες, της ιδίας εποχής, αφιερώματα του ιδίου του Ευαγγέλη Κοντογιάννη αλλά και επίσημων Καρπενησιωτών προυχόντων, που χρησιμοποιούσαν αυτή την οδό, μέχρι και το 1880 που έγινε η καινούρια αμαξιτή οδός Λαμίας - Μακρακώμης - Τυμφρηστού - Καρπενησίου. Οι εικόνες αυτές γνωρίζουμε σήμερα πως ήσαν έργα Αγιογράφων της λεγόμενης Καρπενησιώτικης Σχολής . Οι εικόνες αυτές, δύο τον αριθμό τουλάχιστον αγνοώ που σήμερα ευρίσκονται.
Η τεχνική της κατασκευής της είναι που την καθιστούσε, πάντα, ευάλωτη στις αντίξοες καιρικές συνθήκες και την φθορά του χρόνου. Η τεχνική της γυψοσανίδας, η άγνοια, η αδιαφορία, η υπερεκτίμηση των γνώσεών μας και των δυνατοτήτων μας, οι πλημμελείς συνθήκες φύλαξης και διατήρησης, προϊόν και αποτέλεσμα, αρκετές φορές, της εγωιστικής ιδιοκτησιακής αντίληψης που μας διέπει, ενίοτε, είναι που συνέβαλλαν, σε έναν βαθμό, στην φθορά και την τελική καταστροφή, μιας σειράς παρόμοιων έργων, που κοσμούσαν, άλλοτε, τόσο τον συγκεκριμένο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, όσο και τον Κοιμητηριακό Ναό του Τυμφρηστού.
Η λεγόμενη Καρπενησιώτικη Σχολή εκείνων των αγιογράφων που δραστηριοποιούνται σ’ όλο τον 19ο αιώνα εκτελώντας παραγγελίες για φορητές εικόνες κατάγονται μεν από την Ευρυτανία έχουν την έδρα τους όμως στις Καρυές του Αγίου Όρους, πρωτεύουσα της Μοναστικής Πολιτείας του Άθω και εγκαταβιώνουν στο Καρακαληνό κελί των Αγίων Πάντων, στις Καρυές. Το εργαστήριο αυτό ίδρυσε και διηύθυνε ο κύριος εκπρόσωπος της Σχολής αυτής, ο Μοναχός Νικηφόρος Β’. Ταυτόχρονα και την ίδια εποχή λειτουργεί στις Καρυές ένα ακόμα αγιογραφικό εργαστήριο, αυτό των Γαλατιστινών μοναχών που κατάγονται από την Γαλάτιστα της Χαλκιδικής και έχουν επικεφαλής τον Μοναχό Μακάριο2.
Το αγιογραφικό έργο των ζωγράφων των λεγόμενων της Σχολής του Καρπενησίου διακρίνεται για τις μικρογραφικές επιγραφές με το όνομα του ζωγράφου και τη χρονολογία του έργου. Χρησιμοποιούν επίσης φυσικά και επίγεια φωτεινά χρώματα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της τέχνης αυτής της Σχολής είναι οι λαϊκότροπες μορφές των Αγίων με τις πολλές λεπτομέρειες.
Ο ναός αυτός παρέμεινε στη θέση του, ανέγγιχτος και απείραχτος και τον σεβάστηκαν διαχρονικά οι πάντες. Μέχρι που στα 1935 ο εκ Τυμφρηστού Ανδρέας Ευθυμίου ανήγειρε νέον, έργο των δικών του χειρών και προϊόν της δικιάς του ευλάβειας, αφού διατήρησε την κόγχη του παλαιού ναού και το τέμπλο. Τον υπόλοιπο ναό τον επιμήκυνε και τον εκαλώπισε ναοδομικά. Μεγάλη εντύπωση προκαλούν και δεσμεύουν το βλέμμα του επισκέπτη τα δίλοβα παράθυρα της νοτίας πλευράς, διακοσμημένα με ομοειδείς οπτοπλίνθους.
Ο ναός παρέμεινε σ’ αυτή την κατάσταση μέχρι και το 1960, όταν άρχισαν να εκδηλώνονται διάφορες προθέσεις αφιερωτών, οι οποίες προϊόντος του χρόνου αλλοίωσαν την αρχική μνημειακή μορφή του οικοδομήματος.
Τότε και στα 2009 είναι που ήλθε η μεγάλη χορηγία της οικογένειας του τεθνεώτος Λουκά Πανέτσου αλλά και η γενναιότητα που επέδειξε το, υπό τον κ. Αναστάσιο Μαρανδιανό, τότε διοικητικό συμβούλιο, που υπερθεμάτισε σε σωστές επιλογές και ορθολογιστικές αποφάσεις, αναζήτησης των υλικών και των μαστόρων. Το αποτέλεσμα υπήρξε άψογο και αναγνωρίσιμο, ένα μνημειακό έργο που έδεσε με το περιβάλλον και την ιστορία. Δεν απομένει πλέον και επειδή ο προσανατολισμός του ναού είναι βορειοανατολικός, η κατασκευή ενός περιστυλίου (λόντζια), όχι κατεβατό, που θα αναδεικνύει όλο το οικοδόμημα και ταυτόχρονα θα το προστατεύει από τα καιρικά φαινόμενα της φύσης.
2. Ν. Μ. Μπονόβας....................................................................................
Β) Η ετήσια εαρινή Ιεροτελεστία
(Και τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν)
Η Παρασκευή της Διακαινησίμου, και η, επί το λαϊκότερον, η πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα του έτους 1925, υπήρξε μια ξεχωριστή ημέρα για τους κατοίκους του Τυμφρηστού και τότε Πέρα-Κάψι. Είναι η ημέρα που καθιερώθηκε και αφιερώθηκε στη Μνήμη του Χωριού Μουτζουράκι και των κατοίκων του, αλλά και στο γεγονός της αγοράς του Κτήματος και ότι αυτό εσήμαινε, τη δημιουργία, δηλαδή, των ελεύθερων αγροτών.
Εκείνα τα προπολεμικά χρόνια, αλλά και στις μετέπειτα δεκαετίες, την ημέρα αυτή, εκτός από τους γέροντες και τους αναξιοπαθούντες, όλο το χωριό ήτανε εκεί. Δεν ήτανε απλό πανηγύρι αυτό, ήτανε τελετουργία, ήτανε μύηση, ήτανε φόρος τιμής και ταυτόχρονα, μέρα χαράς, διασκέδασης και ευφροσύνης.
Δύο ήταν οι διαδρομές που ακολουθούσε το χωριό την ημέρα εκείνη για να φτάσει στο Μουτζουράκι. Η μία, η πλέον πολυσύχναστη και ασφαλής, περνούσε από το νεκροταφείο, Ποτάμι, Άνω Γούβα, Κρανιές και εκκλησία. Μία προοδευτική ανωφέρεια σε ομαλό τόπο με ένα δασωμένο τοπίο και ενδιαφέρον. Τη διαδρομή αυτή ακολουθούσε το ογδόντα τοις εκατό του συνόλου του χωριού. Η άλλη διαδρομή, η πλέον δύσκολη αλλά και η πλέον σύντομη, απαγορευτική για τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες, που την επέλεγαν περισσότερο αυτοί που κατοικούσαν στο νοτιοδυτικό άκρο του χωριού, πέρναγε από Βρωμονέρια, Κρυονέρι και στη συνέχεια ακολουθούσε μία δύσκολη-κάθετη ανωφέρεια τον “Γκρέκα”, ό,τι το πιο δύσκολο και στη συνέχεια μετά από ένα σύντομο ξαπόσταμα στη μικρή Ζερβόλακκα φτάνανε στην εκκλησία. Τη διαδρομή αυτή ακολουθούσε κατά κύριο λόγο η μεγάλη παρέα των Αφών Ανδρέα και Γεώργιου Ιωάννου Φύκα, αλλά και του Δημητρίου Σπ. Φύκα. Περί το 1990 είχανε αλλάξει όλα αυτά, αφού το Μουτζουράκι συνδέθηκε με το χωριό με αμαξιτό δρόμο. Τώρα μεταβαίνουν με τα αυτοκίνητα για τη λειτουργία και βιαστικά επιστρέφουν.
Με το πέρασμα των χρόνων εξέλειπαν και ξεχάστηκαν όλα αυτά -ένεκα η τεχνολογία-, όπως και εξαφανίσθηκαν παντελώς τα λογής συμπαθητικά υποζύγια, που μας οδηγούσαν, μέσα από ημιονικές οδούς και ατραπούς, ξέφωτα και λακοπούλες, ρεματιές κι απόσκια, στο όνειρο και την γη των Μακάρων. Παρ' όλα αυτά, θα συνεχίσουν να τελούνται οι συνάξεις αυτές, προσαρμοσμένες στη σύγχρονη πραγματικότητα. Για όσους όμως δεν γνώρισαν τις δεκαετίες του πενήντα και του εξήντα, ακόμα και το σήμερα, αλλά και για όσους από εμάς ζήσαμε και γευτήκαμε αυτό το παρελθόν, τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα και τίποτα δεν θα είναι όπως το αύριο...
Γ) Το πέτρινο μονότοξο γεφύρι στο ρέμα Μουτζουράκι
Πάντα με γοήτευε η επίσκεψη στο γεφύρι, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, ένα σημαντικό προεπαναστατικό Μνημείο που ωστόσο είχε αρχίσει να γερνάει σε επικίνδυνο βαθμό. Άρχισα να κουβεντιάζω γι’ αυτό, στην προσπάθειά μου να το κάνω γνωστό έξω και πέρα από το χωριό, ώστε να ευαισθητοποιήσω κάποιους ανθρώπους. Με το που κυκλοφόρησε η εφημερίδα μας «Η Φωνή του Τυμφρηστού», εδημοσίευσα άρθρο όπου έκρουα τον κώδωνα του κινδύνου και προέτρεπα όλους να δραστηριοποιηθούμε.
Αποδείχθηκε πως απευθυνόμουνα σε ώτα μη ακουόντων, πέρα από το γεγονός ότι εισέπραξα αρνητικά σχόλια και κριτική. Δεν απογοητεύτηκα όμως και δεν το έβαλα κάτω. Στα 1999 άρπαξα την ευκαιρία και διαμέσου της Καποδιστριακής Κοινότητας Τυμφρηστού απέστειλα προς την τότε 5η Εφορία Νεώτερων Μνημείων Υπόμνημα. Η υπηρεσία αυτή ανταποκρίθηκε άμεσα και το θέμα πήρε τον δρόμο του. Με απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού Θεόδωρου Πάγκαλου το Μνημείο αναγνωρίστηκε ως διατηρητέο που χρήζει προστασίας.
Από εδώ και πέρα και για να μην θεωρηθώ υπερβολικός, ανόητος ή και μυθομανής ακόμα, θα δώσω τον λόγο και πάλι στα γραπτά ντοκουμέντα.
ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ
& ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
& ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Τμήμα Προστασίας Νεωτέρων Μνημείων
Ταχ. Δ/νση: Μεταμορφώσεως 41 & Ανθ. Γαζή
38001, Βόλος
ΠΡΟΣ: κ. Φύκα Περικλή
Κραββαρίτου 4
35100, ΛΑΜΙΑ Απάντηση
ΘΕΜΑ: Χορήγηση αντιγράφων από το αρχείο της Υπηρεσίας μας για το χαρακτηρισμένο ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο του παλιού μονότοξου γεφυριού στη θέση «Μουτζουράκη» Τυμφρηστού Φθιώτιδας.
ΣΧΕΤ.: Η με αρ. πρωτ.: ΥΠΠΟΑ/398028/19-08-2022 αίτησή σας.
Σε απάντηση της αίτησή σας, και μετά από έρευνα στο αρχείο της Υπηρεσίας μας, σας αποστέλλουμε συνημμένα το υπ' αρ.612/13-06-1999 έγγραφο της Κοινότητας Τυμφρηστού προς την Υπηρεσία μας, με συνημμένο το υπόμνημα σας, για το προσωπικό σας αρχείο.
Συνημμένα:
Το υπ' αρ.612/13-06-1999 έγγραφο της Κοινότητας Τυμφρηστού.
Η Προϊσταμένη της Υπηρεσίας
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Του ΦΥΚΑ ΠΕΡΙΚΛΗ του Κων\νου, κατοίκου Λαμίας, οδό Κραββαρίτου 4, Λαμία - Τ.Κ. 35100 (ΤΗΛ\ΝΟ 0231-36539 και FAX 0231-31344).
ΠΡΟΣ:
Την 5η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, Μεταμορφώσεως 51 και Ανθίμου Γαζή, Βόλος - Τ.Κ.38333.
Σας γνωρίζω ότι: Στην Κοινοτική Περιφέρεια ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΥ, και επί της κοίτης του Ρέματος ΜΟΥΤΖΟΥΡΑΚΙ (κλάδος της πάνω κοίτης του Ποταμού ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ), βρίσκεται λίθινο μονότοξο γεφύρι, γνωστό στους κατοίκους του Τυμφρηστού με την γενική και παραδοσιακή ονομασία «ΚΑΜΑΡΑ». Το γεφύρι συνέδεε και εξυπηρετούσε την παλαιά λιθόστρωτη Εθνική Οδό ΛΑΜΙΑΣ -ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ, (γνωστή και αυτή στους κατοίκους της περιοχής με την ονομασία «ΣΤΡΑΤΑ»), και η οποία εγκαταλείφθηκε περί το 1880, όταν η πρωτόγνωρη τότε, για τα δεδομένα της χώρας μας συγκοινωνιακή πολιτική του ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ, μετατόπισε βορειότερα τον άξονα της Οδού αυτής, με το να διέρχεται, όπως και σήμερα, πέραν Μακρακώμης και μέσα από το χωριό Τυμφρηστός, όπου και τα όρια Φθιώτιδας - Ευρυτανίας.
Το γεφύρι βρίσκεται, γεωγραφικά, στην καρδιά του πάλαι-ποτέ Αινιανικού Δάσους της Αρχαιότητας, απομεινάρια του οποίου αποτελούν σήμερα τα απείρου φυσικού κάλλους, το από (12.000) στρέμματα Κοινοτικό Ελατόδασος «ΜΟΥΤΖΟΥΡΑΚΙ» και το από (5.000) στρέμματα συνιδιόκτητο μικτό Δάσος Δρυός Ελάτης (Αναγκαστικός Συνεταιρισμός Τυμφρηστού). Είναι κατασκευασμένο περί το 1800, με την γνωστή τεχνοτροπία και τις τεχνικές της συγκεκριμένης εποχής, με ευδιάκριτες τις «αρκάδες του» και το χαρακτηριστικό ελαφρά, οξυκόρυφο τόξο του. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 το κτίσμα παρέμενε άθικτο και στην αρχική του μορφή, ότε και ήρχισαν οι παράνομες δραστηριότητες των «χρυσοθήρων» της περιοχής με την αποκόλληση τμημάτων του, αλλά και προϊόντος του χρόνου, σήμερα, να καθίστανται ορατά επί του Μνημείου τα δυσμενή αποτελέσματα της οργιώδης βλάστησης της περιοχής, και η καταστρεπτική διεισδυτική της ικανότητα, ώστε να καθίσταται, πλέον σήμερα, πέρα από αναγκαία και οριακή η δρομολόγηση της διαδικασίας της διάσωσής του!
Διό και παρακαλώ όπως προβείτε στις δέουσες ενέργειες για τον χαρακτηρισμό του ως «ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ» και στη συνέχεια, σε συνεργασία πάντα με την Κοινότητα Τυμφρηστού (ΟΤΑ), πού είναι και ο κατ' εξοχήν διάδικος και συμμέτοχος, όπως μεριμνήσετε για την συντήρησή του την διάσωσή του και την απόδοσή του στον περιβάλλοντα χώρο και τους κατοίκους του Τυμφρηστού!
Για το σκοπό αυτό σας αποστέλλω πρόχειρο σκαρίφημα του κτίσματος, με στοιχεία που έχω λάβει κατά τις πολλαπλές επισκέψεις μου, ως επίσης φωτογραφικό υλικό του Μνημείου, αλλά και διατηρητέου υλικού της γύρω περιοχής, ως επίσης και προσανατολιστικούς χάρτες.
Σας γνωρίζω επίσης πως εγγύς του μνημείου έκειτο το προεπαναστατικό κεφαλοχώρι «ΜΟΥΤΖΟΥΡΑΚΙ», που δεν υπάρχει σήμερα, αφού περί το 1810 έτος, «εξηφανίσθη» από τους τότε ισχυρούς της περιοχής Κλεφτοαρματωλούς Κοντογιανναίους, όπως τους ενδιέφερε ο ζωτικός περιβάλλοντας χώρος και ο πλούτος του χωριού αυτού. Από το χωριό αυτό σώζεται μέχρι σήμερα το εκκλησάκι της ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ (νεώτερο κτίσμα), όπου ενυπάρχουν, ξύλινο ΤΕΜΠΛΟ απλοϊκής τέχνης και φορητές εικόνες θαυμάσιας Λαϊκής Τέχνης, αγνώστου Αγιογράφου, του προηγούμενου αιώνα.
ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΣ 15-6-1999
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΦΥΚΑΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ
ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΙΚΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Τυμφρηστός 13 Ιουλίου 1999
ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ Αριθ.πρωτ.:612
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΥ ΠΡΟΣ: Την 5" Εφορεία Νεωτέρων
ΤΗΛΕΦ.ΚΑΙ ΦΑΞ:0236.91203 Μνημείων
ΤΑΧ. ΚΩΔ.: 35017 Μεταμορφώσεως 51 και Ανθίμου Γαζή
38333 Βόλος
ΘΕΜΑ: Χαρακτηρισμός Διατηρητέου Μνημείου, Μονότοξου Λίθινου
Γεφυριού στη περιοχή της Κοινότητας ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΥ.
Σας διαβιβάζουμε τεκμηριωμένη πρόταση του Δημότη μας Περικλή Φύκα που αφορά το συγκεκριμένο ΜΝΗΜΕΙΟ και παρακαλούμε για τις δικές σας άμεσες ενέργειες, προκειμένου να προχωρήσουμε στη συνέχεια, και κάτω από την επιστημονική σας καθοδήγηση, στην δρομολόγηση της σχετικής διαδικασίας.
Σας γνωρίζουμε επίσης πως ήδη η Κοινότητά μας, στα πλαίσια της ανάδειξης των σύγχρονων περιβαλλοντικών προβλημάτων, και στο βαθμό που αυτά συναρτώνται και με τις καθημερινές δραστηριότητες των κατοίκων αλλά και με τον ευρύτερο ΦΘΙΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ, μέσα από την διάσταση της διοχέτευσης του πολιτισμού και των ευεγερτημάτων που προϋποθέτει και ανταποδίδει έχει προχωρήσει στην εκπόνηση αναγνωριστικής μελέτης μέσα από την οποία αφού καταγράψαμε τα αρχαία μονοπάτια, του προηγούμενου και αυτού που ήδη διανύσαμε αιώνα, οριοθετήσαμε ένα κεντρικό «ΜΟΝΟΠΑΤΙ» απείρου φυσικού κάλλους και σημαντικής ξεχωριστής ιστορικής διαδρομής, το οποίο θα διανύει καθ’ όλο σχεδόν το μήκος του την παλαιά λιθόστρωτη οδό ΛΑΜΙΑΣ-ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ [ΣΤΡΑΤΑ] και θα διέρχεται και από την συγκεκριμένη παραδοσιακή Γέφυρα [ΚΑΜΑΡΑ].
Στην ίδια διαδρομή υφίστανται οι χρηστικές εγκαταστάσεις ερειπωμένες, από έναν παμπάλαιο ΥΔΡΟΜΥΛΟ, έναν αρχαίο ΜΠΑΡΟΥΤΟΜΥΛΟ και ένα παραδοσιακό ΥΔΡΟΠΡΙΟΝΟ.
Η σύνταξη της οριστικής μελέτης του ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ και τα προτεινόμενα έργα θα πραγματοποιηθούν ευθύς ως η Κοινότητά μας εξασφαλίσει τα σχετικά κονδύλια.
Συνημμένα: 10
Νικόλαος Μηλιωρίτσας
Πρόεδρος
Ιδού τώρα πως ανώνυμος χρονικογράφος, σε ολοσέλιδο ανυπόγραφο κατεβατό, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται στο γεγονός και διαλαμβάνει και τούτα:
«Με ενέργειες της κοινότητας αναγνωρίστηκε ως διατηρητέο, από το Υπουργείο Πολιτισμού, το μονότοξο γεφύρι του 17ου αιώνα στη θέση Μουτζουράκι»3.
Άγνωστε κύριε πολλά τας χρονίας, υγείαν ευλογίαν η Παναΐα…
3. Εφημερίδα «Η Φωνή του Τυμφρηστού», Αρ. Φυλ. 4, σελίδα 6, Ιανουάριος 002, Λαμία.
Επιμέλεια-Επιλογή φωτογραφίας-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου