Η μαγεία του σεληνόφωτος

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟΥ

ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ

του Τάκη Ευθυμίου

Το ολόγιομο αυγουστιάτικο φεγγάρι κόβει βόλτες  πάνω από τ' άλογα
του αρματοδρόμου ομηρικού Αχιλλέα, σκορπίζοντας μαγεία!

Ο Αύγουστος για μας τους Αγιωργίτες έχει ιδιαίτερη ομορφιά και χάρη γιατί έχοντας ως σημείο αναφοράς το γιορτασμό της Παναγίας των λόφων της Ζιώψης, ανταμώνουμε και απολαμβάνουμε το θαυμάσιο τοπίο του χωριού μας. Τοπίο που μετουσιώνεται εντυπωσιακά σε ειδυλλιακό με την εμφάνιση του ολόγιομου αυγουστιάτικου, αγιωργίτικου φεγγαριού.

Σύμφωνα με την επιστημονική άποψη, η σελήνη έλκει τη γη και η γη πολύ περισσότερο τη σελήνη. Το αποτέλεσμα αυτής της αμοιβαίας έλξης είναι οι παλίρροιες, ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται κάθε εξάωρο, κάτι που εμείς το παρατηρούμε οφθαλμοφανέστατα στον πορθμό του Ευρίπου στην Χαλκίδα. Αυτή είναι η μόνη μεγάλη και σημαντική επίδραση της σελήνης στον πλανήτη μας. Βέβαια, το φως του φεγγαριού, ειδικά για τους ρομαντικούς, κάνει πιο όμορφες τις νύχτες και επομένως επιδρά εποικοδομητικά στη διάθεση μας. Η πανσέληνος είναι φάση της σελήνης όπου αυτή βρίσκεται σε γωνία αποχής 180° από τον ήλιο και είναι στραμμένη προς τη γη με όλο το φωτισμένο ημισφαίριο της που μοιάζει με φωτεινό κύκλο. Η φάση αυτή ονομάζεται δεύτερο τέταρτο και εμφανίζεται 14,75 ημέρες μετά από τη νέα σελήνη. Στην Ελλάδα η πανσέληνος μεσουρανεί στις 12 και 17' τα μεσάνυχτα και ανατέλλει μόλις δύει ο ήλιος. Η φημισμένη πανσέληνος του Αυγούστου έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει, είναι συνήθως «έγχρωμη». Ειδικά λίγο μετά την ανατολή της, αλλά και προς τη δύση της, όταν παίρνει το χρώμα της πορφύρας. Επειδή η σελήνη του Αυγούστου, όταν μεσουρανεί, δε φτάνει πολύ ψηλά πάνω από τον ορίζοντα, το φως φτάνει σε μας διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να διαχέεται και να απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματος και να φτάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο. Η φύση, δηλαδή, μας απατάει με τα χρώματα της σελήνης. Ένας άλλος λόγος που η αυγουστιάτικη πανσέληνος είναι τόσο φημισμένη επειδή την εποχή αυτή τη βλέπουμε σχετικά χαμηλά, κοντά στον ορίζοντα και φυσικά επειδή το καλοκαίρι ο ουρανός είναι συνήθως ανέφελος και επομένως πιο εύκολα παρατηρήσιμη. Μπορούμε να τη βλέπουμε είτε περπατώντας είτε από το παράθυρο του σπιτιού μας.

Όσοι πιστοί, λοιπόν, ρομαντικοί, φυσιολάτρες και ονειροπόλοι, προσέλθετε τις αυγουστιάτικες αυτές μέρες στο χωριό μας και απολαύστε τη μαγεία του σεληνόφωτος, τότε που συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες. Με τα ξωτικά και τις νεράιδες να πλημμυρίζουν τη νύχτα της αυγουστιάτικης πανσελήνου τα δάση για να σκορπίζουν έρωτα σε ό,τι αγγίζουν με το ραβδί τους και να φεύγουν, λίγο προτού ξημερώσει, μαγεμένες και οι ίδιες, μοιράζοντας λήθη και συγχώρεση ! Με τις μάγισσες που μαζεύονται στα ποτάμια, λούζουν τα μαλλιά τους στα κρυστάλλινα νερά, φτιάχνουν μελόπιτες και με επικλήσεις κατεβάζουν το αυγουστιάτικο φεγγάρι για να κλέψουν λίγη από την πολύτιμη φεγγαρόσκονή του που γιατρεύει τις ματιασμένες κοπέλες και έχει τη δύναμη ν' αλλάξει και να μεταμορφώσει τα πάντα.

Οι προγονοί μας βάφτισαν στη μυθολογία μας τη σελήνη Εκάτη. Τη λάτρευαν και την έτρεμαν, έτσι όπως μόνο στους θεούς αρμόζει. Η Εκάτη έβγαινε τις νύχτες στα σταυροδρόμια μαζί μ' ένα πλήθος λευκά σκυλιά που γάβγιζαν άγρια και προκαλούσαν ρίγη τρόμου σε όσους είχαν αμαρτήσει ή είχαν αφήσει κάποιο νεκρό άταφο. Οι πλούσιοι Αθηναίοι για να αποκτήσουν την εύνοια της ετοίμαζαν και της αφιέρωναν ειδικές τελετές, γνωστές ως τα «Δείπνα της Εκάτης» με διάφορα ακριβά φαγώσιμα που τα άπλωναν στο σεληνόφως, ώσπου να χαθούν.

Μπορεί η θεά Εκάτη ν' ανήκει στη μυθολογία. Ίσως, τελικά οι νεράιδες, τα ξωτικά και οι μάγισσες να κυκλοφορούν ελεύθερες μόνο στα παραμύθια. Το αυγουστιάτικο, ολόγιομο φεγγάρι, όμως, θα κόβει βόλτες στον αγιωργίτικο ουρανό, θα στεφανώνει χρυσίζοντας τις κορφές του Βελουχιού και θ' αντικατοπτρίζεται παιχνιδιάρικα στα καθάρια νερά του Σπερχειού. Αφεθείτε, λοιπόν, στη νυχτιάτικη μαγεία του, χαλαρώστε και ρουφήξτε αχόρταγα κάθε καλοκαίρι τις μοναδικές στιγμές του, φορτίζοντας τις μπαταρίες της διάθεσης σας ευχάριστα για τους επόμενους φθινοπωρινούς μήνες. Ποτέ κανείς δεν έχασε σπουδάζοντας τη μαγεία της φύσης. Πανσέληνος είναι και δυστυχώς θα περάσει!