TREILER

Το παρόν Ιστολόγιο έχει σκοπό να περισώσει & να προβάλλει τη ρουμελιώτικη ιστοριολαογραφία -

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Δώδεκα Κοντογιαναίοι

ΔΩΔΕΚΑ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΙΟΙ
ΔΕΚΑ ΤΡΕΙΣ ΤΑΜΠΟΥΡΑΔΕΣ
του Κώστα Γ. Μπούκα από το βιβλίο του:
«Αληθινό παραμύθι» τόμος πρώτος
Μια φορά και έναν καιρό σε μια επαρχία ενός νομού ήταν ένας Αγάς. Αυτό έγινε επί Τουρκοκρατίας. Ο Αγάς τότε ήταν, όπως λέμε σήμερα, ο Έπαρχος. Ήταν καλός και τα πήγαινε ωραία με τους Έλληνες της περιοχής του. Άλλωστε, όπως ήταν τότε τα πράγματα, τι μπορούσαν να κά­νουν οι υπόδουλοι κάτοικοι και όταν ο άρχων ήταν παλιάνθρωπος το κακό ήταν μεγαλύτερο.
Στην άκρη της επαρχίας του υπήρχαν, με όλα τα κτήματα τους συγκεντρωμένα εκεί, δώδεκα αδέλφια που λεγότανε Κοντογιανναίοι, με τις οικογένειες τους.
Αυτοί με τις οικογένειες τους, ήταν μονοιασμένοι, είχαν ως αρχηγό το μεγαλύτερο αδελφό τους, εις τον οποίον υπάκουγαν όλοι και ζούσαν, όσο ήταν δυνατόν, καλύτερα.
Στον Αγά δίνανε τους φόρους που έπρεπε, αλλά δεν τα πηγαίνανε και τόσο καλά. Για τον Αγά μια ομάδα ανθρώπων με τέτοια συνοχή στην περιοχή του ήταν, έστω και μικρό, κάποιο πρόβλημα.
Γι' αυτό όλο και σκεφτότανε να βρει τρόπο να τους κάνει να μαλώσουν και να διαλυθούν. Και πράγματι βρήκε τον τρόπο. Εκμε­ταλλεύθηκε την αγάπη που είχαν και ακόμα έχουν οι Έλληνες για τα αξιώματα.
Μια Πέμπτη τους παραγγέλλει ότι την ερχόμενη Κυριακή θα τους είχε τραπέζι όλους. Ήθελε, τους είπε, να φάνε, να πιούνε και να γνωρισθούν καλύτερα.
Τους είπε μάλιστα, μπέσα για μπέσα ότι θα τους περίμενε με τα όπλα τους. Η μπέσα ήταν ο λόγος τιμής που λέμε τώρα και αυ­τόν τον λόγο τον κρατούσαν πολύ τότε.
Την Κυριακή πήγανε στο σπίτι του Αγά ο οποίος τους δέχθη­κε με τόση χαρά και ενδιαφέρον, που τους φάνηκε παράξενο.
Όταν ήλθε η ώρα φάγανε αρκετά, ήπιανε κρασί, είπανε και τραγούδια και τα περάσανε πολύ ωραία.
Ενδιάμεσα όμως ο Αγάς κάλεσε ιδιαίτερα στο γραφείο του το μεγάλο αδελφό και αφού συζήτησαν αρκετά, τον ρωτά.
- Ποιόν έχετε αρχηγό μεταξύ σας; Φυσικά αυτός απάντησε ότι αυτός που είναι ο μεγαλύτερος είναι ο αρχηγός. Εντάξει λέγει ο Αγάς, πάρε αυτό το έγγραφο με το οποίο σε αναγνωρίζω και εγώ ως αρχηγό.  Μετά από λίγη, ώρα κάλεσε τον δεύτερο αδελφό στο γραφείο του και αφού κουβέντιασαν αρκετά του λέγει.
- Ποιόν έχετε αρχηγό εσείς οι Κοντογιανναίοι;
Αγά μου, του απαντά, το μεγαλύτερο αδελφό μας έχουμε.
- Μα αυτός μπρε, του απαντά, είναι νέος. Αν περιμένεις να πεθάνει για να γίνεις αρχηγός, δεν πρόκειται να γίνεις ποτέ.
Να πάρε αυτό το έγγραφο με το οποίο σε διορίζω αρχηγό σε όλους τους Κοντογιανναίους.
Το ίδιο έκανε ο πανούργος Αγάς με όλα τα αδέλφια.
Όταν τελείωσε το γλέντι, αγκαλιασθήκανε, φιληθήκανε και ευ­χαριστημένοι όλοι χαιρετηθήκανε και τα αδέλφια έφυγαν.
Ο Αγάς τους χαιρετούσε κουνώντας το μαντήλι, ώσπου χάθη­καν στο βάθος του δρόμου.
Στη συνέχεια καθένα από τα αδέλφια περίμενε την ευκαιρία να ανακοινώσει στους άλλους ότι στο εξής, σύμφωνα με το έγγραφο του Αγά, αρχηγός θα είναι αυτός.
Έτσι προχωρώντας για το κτήμα τους στο δρόμο βρήκανε μια βρύση. Εκεί σταμάτησαν, κατέβηκαν από τα άλογα τους, τα δέσανε για να μην φύγουν και πήγαν προς τη βρύση να πιούνε νερό. οπότε, όπως γινότανε πριν, πηγαίνει πρώτος ο μεγάλος αδελφός να πιεί νερό ως αρχηγός που ήτανε. Τότε όμως πετιέται ο δεύτε­ρος και του λέει: «Στη πάντα, αδελφέ, από εδώ και πέρα εγώ είμαι ο αρχηγός να το έγγραφο του Αγά».
Κατά τον ίδιο τρόπο μπήκε στη συζήτηση για το ποιος είναι αρχηγός και ο τρίτος και ο τέταρτος και όλα τα αδέλφια καθώς και ο πρώτος, γιατί και αυτός είχε έγγραφο, οπότε έγιναν μαλλιά κου­βάρια.
Έτσι έγινε τέτοιος καυγάς για την αρχηγία που ευτυχώς δεν σφαχτήκανε. Όμως διαλυθήκανε, καθένας γύρισε μόνος στην οι­κογένεια του και πήγανε κατά διαβόλου.
Από τότε βγήκε η παροιμία «Δώδεκα Κοντογιανναίοι, δέκα τρεις ταμπουράδες». Ο ταμπουράς είναι μουσικό όργανο. Δηλα­δή δώδεκα οι επίσημοι αρχηγοί από τον Αγά και ένας ο ανεπίσημος ο μεγάλος αδελφός, πώς να υπάρχει διοίκηση;
Όμως πόση αλήθεια κρύβουν αυτά τα λόγια και πόση μεγάλη εφαρμογή έχουν και τώρα το καταλαβαίνουμε όλοι.
Συνήθως λέμε γιατί δεν γίνεται ένα νέο κόμμα, το οποίο να πλαισιώνουνε νέοι άνθρωποι και άριστοι από όλα τα άλλα κόμματο να δει ο τόπος άσπρη μέρα! Σωστά όλα αυτά αλλά ποιος θα ανα­λάβει αρχηγός; Εκεί χαλάει το πράγμα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: