Κεραμικό πιάτο από Ελάτεια

ΕΝΑ ΚΕΡΑΜΙΚΟ ΠΙΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΑΤΕΙΑ

[Του Παναγιώτη Δημάκη, υπεύθυνου του Ιστορικού Αρχείου Δήμου Αμφίκλειας-Ελάτειας]

Με φρούτα εποχής, από τήν Ελάτεια, ένα πινάκιο φαγητού κεραμικό, με εφυάλωση, χρώματα και τεχνική, πού θυμίζουν αμυδρά, Κάτω-Ιταλικά εργαστήρια, πού ανήκε, σε εύπορη οικογένεια τής Ελάτειας και τής έδινε στα τέλη τού 1900, μίαν αύρα αρχοντιάς, στο Τραπέζι τότε. Σήμερα είναι ένα στοιχείο συμπληρωματικό, τής οικονομικής και κοινωνικής εξέλιξης, σε μίαν περίκλειστη επαρχιακή πολίχνη, πού όμως αποτελεί και κυτταρικό δείγμα τής "αναγεννωμένης Ελλάδος" 

Στα παλιά κελλάρια, κατώγια, υπόγεια, αποθήκες, κασέλες, στα σπίτια ιδίως, τών πιό ευκατάστατων οικογενειών, όπως π.χ. τών Κοτοπούληδων, πού κυριάρχησαν, τουλάχιστον επί ένα αιώνα, με τήν κοινωνική, οικονομική και διοικητική τους παρουσία, στήν Δυτική Λοκρίδα και τήν Ελάτεια, σώζονται ακόμη πενιχρά κειμήλια, ιδίως καθημερινής χρήσεως, όπως αυτό το κεραμικό, χωρίς επισήμανση, πιάτο φαγητού, με εφυάλωση και ανθάκια στο περιχείλωμα, μεσαίου βάθους. Σε μία αγροτική Κοινότητα, το είδος, το σκεύος αυτό εστιάσεως, δεν ήταν συνηθισμένο και μάς οδηγεί, στήν διαμορφωμένη τότε, κοινωνική διαστρωμάτωση, μίας μετασχηματιζόμενης αργά κοινωνίας, και τα γένη, πού περνούσαν, από τήν ποιμενική και αγροτική δραστηριότητα, σε παράλληλες, αλλά διαφορετικές εκμεταλλεύσεις, τών περισσευμάτων τής παραγωγής, μίας εύφορης και πολυπαραγωγικής γής. Ήδη όμως έχουμε υπερβεί, τήν δικαιοχρησία αναλύσεως τού πινακίου αυτού, πού αποτελεί ένα πολιτισμικό τοπικό asset, σπάνιο μάλιστα, αφού τα είδη αυτά, καθημερινής χρήσεως, ήσαν εύθραυστα και θεωρήθηκαν, αργότερα ευτελή και πετάχτηκαν. Το συγκεκριμένο γνωρίζουμε σε ποιόν και πού ανήκε και πού βρέθηκε, στήν παλαιά οικία Κοτοπούλη, πού κατέχει σήμερα, η οικογένεια Χριστοδουλάκου, διεσώθη δε, χάρη στήν πρόνοια, τού αγαπητού μας συμπατριώτη, ιατρού κ. Γιάννη Λάκη Χριστοδουλάκου, τον οποίον ευχαριστώ.

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου