Η χρήση του καπνού από τους Ευρωπαίους

 

Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ

[Του Γιάννη Έλατου Μάκκα]

Μια ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ μάς κουβαλήθηκε απ' την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Η Ευρώπη μαθαίνει τη χρήση του καπνού από τους ινδιάνους. Ο έμπορος Γουόλτερ Ράνεϊ στις 27 Ιουλίου 1576 μετέφερε το πρώτο φορτίο καπνού από την Βιρτζίνια των ΗΠΑ στην Αγγλία.

Γνωστή η «πίπα Ειρήνης», που κάπνιζαν λευκοί και ινδιάνοι.

Μια συνήθεια, που ευτυχώς, εδώ και αρκετά χρόνια, την έστειλα στον...αγύριστο!

(Στη φωτογραφία καπνικά είδη συλλογής  Γιάννη Μάκκα: αναπτήρας, τσιγάρα Νο 7, καπνοσακούλα, πριόβολος και το πραγματικό τσακμάκι με το φυτίλι όπου η τσακμακόπετρα τοποθετούνταν κάτω από τη ροδέλα)

Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

"Όσα λέει η σιωπή"

 

Όσα λέει η σιωπή

Λαογραφήματα του Γιώργου Ζούγρου, δασκάλου

Η αγάπη λένε δε φωνάζει, αφήνει τα μάτια να μιλήσουν, αφήνει το χάδι ν’ απλωθεί σα λευκό απαλό ντύμα σ’ ολόκληρο το κορμί, αφήνει το νου να διαλέξει τα χρώματα που συμπαθεί, για να ζωγραφίσει το συναίσθημα της ψυχής.

Αν είχα στόμα και φωνή, πόσα τραγούδια θα σου ‘λεγα και πόσα λόγια ταιριασμένα θ’ αράδιαζα στου δειλινού το κάλλος.

«Άνοιξε στόμα μου χρυσό και γλώσσα μ’ ασημένια…»

Ο Βλάσης γεννήθηκε κωφάλαλος, δεν άκουσε ποτέ το τραγούδι της θάλασσας, το κελάηδημα τ’ αηδονιού, το νανούρισμα της μάνας. Πάντα ήταν περιφρονημένος σε μια

γωνιά, στο περιθώριο μιας σκληρής σαν πέτρα κοινωνίας, που πληγώνει, κατακρίνει τον αδύναμο και που δεν αποδέχεται το διαφορετικό.

Σε ηλικία είκοσι χρονών έφυγε απ’ το χωριό του, σα ζώο τρομαγμένο που όλοι το προγκάνε κι ήρθε στην πόλη. Στη σχολή που γράφτηκε γνώρισε τη Φιλιώ, που είχε κι αυτή το ίδιο βάσανο. Ταίριαξαν απ’ την πρώτη στιγμή, απ’ την πρώτη ματιά κι άρχισαν να κάνουν παρέα και στο τέλος αποφάσισαν να ζήσουν μαζί. Όμως τα προβλήματα ήταν πολλά και ξεφύτρωναν στο δρόμο τους, σαν τα κεφάλια Λερναίας Ύδρας.

"Ανδρομέδα"

 

« Α Ν Δ Ρ Ο Μ Ε Δ Α »

                       Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
                       Τραγούδι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
                       Από το CD: Στην Ανδρομέδα και στη γη / 1995
                       Αρχική Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου,

                       Σωκράτης Μάλαμας

                                                             ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ

    
Άντε, μες στης γης το πυρωμένο κέντρο, 
  άντε, δυο πουλιά φιλιούνται σ' ένα δέντρο. 
άντε, πέφτει λάβα, λάβα απ' τα φιλιά τους 
           άντε και φτερά απολιθωμένα απ' τα κορμιά τους.

Άντε, κει μακριά, μακριά στην Ανδρομέδα  

άντε, πίνουν τσίπουρο και τρων λακέρδα 

                                                άντε, κάτι όντα περίεργα κι ωραία 
                   άντε, πού 'ναι μόνα και ψάχνουν για παρέα. 

                   Άντε, κει ψηλά στην άκαρπη Μελούνα 
                  άντε, φύτρωσε, φύτρωσε μια παπαρούνα 
                  άντε, που 'χει στόμα, στόμα και δαγκάνει 
                  άντε, κι όλο λέει πως δεν το ξανακάνει. 

                  Άντε, κει βαθιά, βαθιά στα σωθικά μου 
                 άντε, κάτι γίνεται κυρά μου. 
                 άντε, χίλια άλογα τυφλά γυρίζουν,
                 άντε, έξοδο ζητάν και μ' αλωνίζουν. 

                Άντε, δω σιμά, κοντά δυο μέτρα βάθος, 
                άντε, λεν πως φυλακίζουνε το πάθος. 
                άντε, ρίχνουν χώμα, με λουλούδια ραίνουν

                                            άντε, και θαρρούν, θαρρούν πως ξεμπερδεύουν.

 

Επιλογή-Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου

 

 

Ευρυτανικές αναμνήσεις

 

ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

[Του Γιάννη Μάκκα]

Ένας από τους δασκάλους μου στα ΑΓΡΑΦΑ Ευρυτανίας. Σήμερα ζει στην πατρίδα του το Ξυλόκαστρο Κορινθίας!

Πηγή:  Facebook Ioannis Elatos Makkas

Επιλογή-Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου