Στην Κλεπά ορεινής
Ναυπακτίας για το τέμπλο, δεσποτικό, κλπ,
του ξυλογλύπτη Στ. Δ.
Υφαντή, στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών
Νίκος Δημητρίου
Παπαδιονυσίου
10:00 Ιούνη 2019 στα Σελλά
Ευρυτανίας, καθώς τελειώνοντας ενωρίς την φωτογράφηση της εκκλησιάς τους και
λίγα απ΄ το χωριό, αντιλήφθηκα ότι έχω όλη την ημέρα μπροστά μου για να
συνεχίσω το πρόγραμμά μου φωτογράφησης τέμπλων, κλπ, του παππού μου, του Αγραφιώτη-
Μεγαλοκαψιώτη Στέλιου Δ. Υφαντή.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με συντροφιά
τον Μεσαιοκαψιώτης φίλο Νίκο Παπαηρακλή για.. Κλεπά της ορεινής Ναυπακτίας, τον
Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών, όπου βρίσκεται το δεύτερο τέμπλο που σχεδίασε και
κατασκεύασε ο Υφαντής το 1899-1900, με πρώτο το καμένο με την εκκλησιά του
Αγίου Νικολάου (Λάσπης) από τους Γερμανούς («Τα
τέσσερα καμένα τέμπλεα του ξυλογλύπτη Στυλιανού Δ. Υφαντή» https://fthiotikostymfristos.blogspot.com/2018/12/blogpost_11.html?spref=fb&fbclid=IwAR0JGqex99espijdCiV4w4tARHE9z_HzxhCCE6w7c0BZku7eRkhAUOdrdVQ) και τρίτο αυτό του
Αγίου Γεωργίου Μυρίσης Ευρυτανίας.
(«Στους γενέθλιους τόπους:«Αποστολή»στη Μυρίκη Ευρυτανίας »
Ταυτόχρονα, σαν δεύτερο στόχο
εφόσον υπάρξει χρόνος, έβαλα για την επιστροφή μας την Τσεκλίστα (Σκοπιά)
Ευρυτανίας, την εκκλησιά του Αγίου Νικολάου με το τέμπλο της κλπ.
του ίδιου δημιουργού, του Υφαντή, παρόλο ήδη είχα εισπράξει τηλεφωνικά την
άρνηση του επιτρόπου να μου ανοίξει την εκκλησιά χωρίς να λάβω την άδεια της
αρχαιολογικής υπηρεσίας στη Λαμία (!)…
Ξεκινήσαμε λοιπόν από Σελλά και
Καρπενήσι, Ράχες Τυμφρηστού, Κρίκελλο Ευρυτανίας, Δομνίστα, μπήκαμε
Αιτωλοακαρνανία…
Καθώς οδηγούσα με έτρωγε η
ανησυχία ότι πηγαίναμε στο άγνωστο καθώς με τις
τόσες δυσκολίες χρόνων να βρω κλειδοκράτορες, επιτρόπους και μάλιστα
πρόθυμους να με εξυπηρετήσουν ή ιερείς στα ερημικά συνήθως χωριά μας στην
Ευρυτανία και Ορεινή Φθιώτιδα όπου μέχρι τώρα ενεργούσα, όπου συχνά όλο και
κάποιον γνωρίζουμε, πώς θα μπορούσα να βρω κάποιον να μας ανοίξει την εκκλησιά
στην Κλεπά όπου ούτε κάποιον κάτοικο γνωρίζαμε..
Η λίμνη του
Εύηνου που τροφοδοτεί τον Μόρνο. Φωτό λίγο πριν την Αράχοβα Ναυπακτίας
Πριν την Αράχοβα Ναυπακτίας
σταμάτησα σε κάποιο σταυροδρόμι να εξετάσω στις πάμπολλες οδικές πινακίδες-δείκτες
ποια δείχνει για Κλεπά… Καμιά τελικά δεν
έδειχνε. Αναρωτιόμουν προς τα πού να πάω…
Κάποιος χωριανός με έναν εργάτη
κοσκίνιζαν άμμο πιο πέρα και φόρτωναν ένα αγροτικό. Μας πλησίασε με διάθεση να
μας βοηθήσει..
-
Προς τα πού πάτε ;
-
Προς Κλεπά αλλά δεν βλέπω πινακίδα.
-
Από πού είστε;
-
Από Μεγάλη Κάψη εγώ, από Μεσαία Κάψη ο φίλος
μου.
-
Βρέεε!... Από Μεγάλη Κάψη.. Από κει είναι ο
παλιός μου διοικητής ο Γιάννης ο Τσιρώνης, παλιός Αττικάρχης και πολύ καλός
φίλος μου. Είμαι συνταξιούχος αστυνομικός… Που πάτε στην Κλεπά;
Του εξήγησα
τον σκοπό μας και τον προβληματισμό μας για κλειδοκράτορα.
-
Μην στεναχωριέσαι καθόλου. Έπεσες στον κατάλληλο
άνθρωπο.. Θα πάρεις τηλέφωνο τον παπα-Δανιά Χρήστο στην Αράχοβα, (έγραψα
το τηλέφωνο του ιερέα), πες του ότι στο έδωσε ο μάστρο-Κώστας, πες του τι
θέλεις και θα σε εξυπηρετήσει…
Έτσι και έγινε… Μετά κάποια
δυσκολία να βρούμε τον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο μεγάλο αυτό χωριό με τις
τρεις συνοικίες και αρκετούς κατοίκους στα μαγαζιά τους να απολαμβάνουν την
σκιά κάτω από μουριές και κληματαριές, έξω από την εκκλησιά, μας αντάμωσε ο
λίαν εξυπηρετικός επίτροπός της.
Άρχισα την φωτογράφηση. Την
εξωτερική του Ι.Ν. πρώτα, την εσωτερικά στη συνέχεια. Εντύπωση μου έκανε το
μέγεθος του τέμπλου, το ύψος του με τις δυο σειρές εικόνων…
Ομολογώ ταυτόχρονα την κάθε
άλλο παρά ευχάριστη εντύπωση από το βάψιμο του τέμπλου και τα διάφορα
χρώματα και στολίδια και σ΄ αυτό στο δεσποτικό, άμβωνα και προσκυνητάρι που δεν
ήσαν του παππού μου του Υφαντή ο οποίος πάντοτε χρησιμοποιούσε λούστρο
λουστράροντας το ξύλο της καρυδιάς. αποδίδοντας την ιερότητα, σοβαρότητα και
μεγαλοπρέπεια του διαχωρισμού του κυρίως ναού, του Καθολικού, από το άδυτο του
Ιερού, χρήση που προέρχεται με εξέλιξη από πρωτοχριστιανικούς και βυζαντινούς
ναούς, πιθανά και παλιότερους ακόμα, ελληνικούς ή και ανατολικών πολιτισμών.
Τα χρώματα και στολίδια αυτά,
επήρεια δυτικών τεχνοτροπιών, ήσαν ίσως υπόδειξη κάποιων σε εποχή που το παλιό
τέμπλο, κλπ, ήθελε φρεσκάρισμα στο λούστρο του…
Το δεσποτικό, ο άμβωνας και το προσκυνητάρι του Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών
της Κλεπά Ναυπακτίας..
Τελειώνοντας, πήραμε τον δρόμο
επιστροφής στην Ευρυτανίας-Ορεινή Φθιώτιδα.
Λίγο πριν την Δομνίστα, κάνοντας αριστερά, πήραμε τον δρόμο για Τσεκλίστα
(Σκοπιά).
Ευχαριστώ τον αγαπητό Κώστα
Καραγιάννη ή Μάστρο- Κώστα, τον Παπά-Δανιά Χρήστο και τον επίτροπο
της εκκλησιάς για τις εξαιρετικές υπηρεσίες που μας προσέφεραν…
Νικόλαος Δημητρίου
Παπαδιονυσίου
26.06.2019
Επιμέλεια-Ανάρτηση:
Τάκης Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου