Η σιταρήθρα

Η ΣΙΤΑΡΗΘΡΑ

του Γιάννη Αν. Σαντάρμη

       

[Η  σιταρήθρα είναι πουλί που μοιάζει με τον κορυδαλλό, χωρίς όμως λοφίο, γι’ αυτό η ζωολογία ονομάζει τη σιταρήθρα «κορυδαλλό  αγροδίαιτο». Έχει ξανθό φτέρωμα και αρέσκεται να φωλιάζει και να πετάει στα σιταροχώραφα, για το λόγο αυτό ονομάσθηκε και σιταρήθρα.]

                                                           Η ΣΙΤΑΡΗΘΡΑ

                           Τώρα το πήρε η άνοιξη, το πήρε καλοκαίρι,

                           τώρα φωλιάζουν τα πουλιά και κλώθουν ταίρι-ταίρι,

                           τώρα με τ’ άλλα τα πουλιά βγαίνει κι η σιταρήθρα,

                           που σαν το μέλι είναι χρυσή, ξανθή σαν την κερήθρα.

                           Απ’ το βαθύ το χάραμα, μέχρι να  ’ρθει το βράδυ,

                           πετά απ’ αγρό σ’ άλλον αγρό, λιβάδι σε λιβάδι

                           κι όπου σιτάρι είναι χλωρό, μελίχλωρο σιτάρι

                           στάχυ σε στάχυ κάθεται, κλωνάρι σε κλωνάρι.

                           Άλλα πουλιά κλώθουν ψηλά κι άλλα σε κοντοπούρνια,

                           μα η σιταρήθρα χαμηλά στο στάρι έχει την κούρνια,

                           δεν αλαργεύει απ’ τη φωλιά, μόνο σ’ αυτής το πλάι

                           τρεμοφτερουζυγιάζεται και χαμηλοπετάει.

                           Έχει φωλιά κι έχει πουλιά κι όλο για τα παιδιά της

                           ξεχύνει τη μακρόσυρτη γλυκιά-γλυκιά λαλιά της

                           και με το ταίρι πλάγι της, το ταίρι το γλυκό της

                           με το τραγούδι μαρτυρά τον αναγαλλιασμό της.