Β΄ Βραβείο 6ου Διεθνούς λογοτεχνικού διαγωνισμού φιλοζωίας 2017
στον Μπάμπη Τσέλο
Πηγή φωτο: http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story
Στο κρύο μάρμαρο
Πέρασα
ξανά απ' την παλιά μου γειτονιά.
Κλειστή και πάλι η πόρτα
του χαμένου φίλου.
Στο διπλανό στενό
περιπλανήθηκα
και κοντοστάθηκα στους
κάδους
για ένα φαγώσιμο
σκουπίδι.
Στη γωνία ώρες περίμενα.
Σ' όλους
τους παλιούς μου γείτονες
μιλούσα καθαρά, όπως
μπορούσα
με το βλέμμα μου, με
την ουρά μου.
Δεν μου 'δωσε κανένας
σημασία.
Ούτε ένα βλέμμα, ένα
χαμόγελο
ένα τους νεύμα, ένα
σινιάλο.
Άγρια και σκυθρωπά τα
πρόσωπά τους
κι εγώ παρείσακτος
κρυμμένος στη γωνία
μόνο με το δέρμα και τα
κόκκαλά μου.
Μα τη μυρίστηκα την
ταραχή τους.
Αυτή η αδιαφορία τους το
πόσο με πληγώνει.
Η ελπίδα μου έσβησε
και πήρα πάλι την
απόφαση να φύγω.
Να το ξέρουν, δεν τους
κρατώ κακία.
Περιπλανήθηκα στους
δρόμους
μέχρι που έφτασα ξανά
στα κυπαρίσσια.
Πλησίασα τον παιδικό μου
φίλο.
Σταμάτησα σ' εκείνο εκεί
το κρύο μάρμαρο
και ξάπλωσα επάνω του,
να το ζεστάνω.
Θα κάτσω όλη νύχτα, αν
χρειαστεί
κι αύριο πάλι. Όσο
αντέξω.
Θα τον καλέσω με
γαβγίσματα.
Ποιος ξέρει;
Η αγάπη έχω ακούσει,
ανασταίνει.
Μπάμπης
Τσέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου