TREILER

Το παρόν Ιστολόγιο έχει σκοπό να περισώσει & να προβάλλει τη ρουμελιώτικη ιστοριολαογραφία -

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Βράβευση Βασίλη Πολίτη

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΧΩΡΙΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΒΑΣΙΛΗ ΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΝΕΧΩΡΙΤΩΝ ΥΠΑΤΗΣ
Ο Βασίλης Πολίτης με τον πίνακα-δώρο του Συλλόγου Νεχωριτών

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νεχωριτών Υπάτης στον ετήσιο χορό του που πραγματοποίησε στο Ξενοδοχείο «Αμαλία» στην Αθήνα σε μια σεμνή τελετή βράβευσε το Νεχωρίτη συγγραφέα Βασίλη Ντίνου Πολίτη για το πλούσιο συγγραφικό του έργο που αναφέρεται στα «Χρόνια του ονείρου» που βίωσε τα παιδικά του χρόνια στη γενέτειρά του το Νεχώρι.
Προλόγισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γιώργος Ζακυνθινός και στη συνέχεια το Δ.Σ. του Συλλόγου χάρισε στο Βασίλη έναν ζωγραφικό πίνακα με συμβολικές παραστάσεις, όπως το καράβι που χρόνια ταξίδευε, το χωριό του το Νεχώρι και τα αγαπημένα του πρόσωπα, γονείς και αδέρφια που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.
Στη συνέχεια ο Βασίλης ευχαρίστησε με συγκινητικά λόγια και ακολούθησε αναλυτικότερη αναφορά στο έργο του από το συγγραφέα Τάκη Ευθυμίου που έχει ως εξής:
«Αγαπητοί Νεχωρίτες!
Νιώθω ιδιαίτερη τιμή που απόψε βρίσκομαι κοντά σας σ’ αυτό σας το συναπάντημα, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου του Συλλόγου σας και άλλων φίλων Νεχωριτών.
Είχα την τύχη να γνωρίσω αρκετούς Νεχωρίτες αξιόλογους πνευματικούς ανθρώπους και μέσα απ’ αυτούς να καλογνωρίσω το χωριό σας και τη νεχωρίτικη κουλτούρα. Εσείς οι Νεχωρίτες αποτελείται μια σπάνια, περήφανη κι αδούλωτη ράτσα, ως γνήσιοι απόγονοι των Σουλιωτών. Το χωριό σας είναι από τα λίγο στην Ελλάδα χωριά που αναβιώνει και διατηρεί αναλλοίωτα τα προγονικά σας ήθη και έθιμα.
Ο ίδιος έχω κι ένα άλλο λόγο να σας εκτιμώ και να σας συναναστρέφομαι. Οι ρίζες μας είναι κοινές μιας και οι δικοί μου πρόγονοι οι Ευθυμιαίοι κατάγονται από το Σούλι και εγκαταστάθηκαν στα Παρατυμφρήστια χωριά ύστερα από τη Μάχη του Κεφαλόβρυσου το 1823 που κατέφθασαν με τον Μάρκο Μπότσαρη.

Απόψε όμως νιώθουμε μεγάλη συγκίνηση αλλά και τρανή χαρά  επειδή ο Σύλλογός σας μα επιφύλαξε την έκπληξη να τιμήσει ένα δικό σας πνευματικό άνθρωπο το Βασίλη Πολίτη. Είναι σημαντικότατο να εκτιμάμε και να τιμάμε τους δικούς μας ανθρώπους εν ζωή, επειδή συνήθως οι ανθρώπινοι εγωισμοί δεν μας το επιτρέπουν.
Τον αγαπημένο μας Βασίλη Πολίτη τον γνώρισα αρχικά μέσα από τα γλαφυρά γραφόμενά του. Προσωπικά με ανακάλυψε ο ίδιος από τις πολιτιστικές δραστηριότητες.
Όταν ανταμώσαμε για πρώτη φορά είχα την αίσθηση ότι γνωριζόμαστε χρόνια. Ο αδαμάντινος χαρακτήρας του Βασίλη δεν σου αφήνει περιθώρια για άλλες σκέψεις παρά μονάχα ότι είσαι τυχερός που βρίσκεσαι μαζί του. Ο Βασίλης τα χρόνια του ταξιδεμού του δεν επαναπαύθηκε αλλά αγωνιούσε και πάσχιζε ν’ ανασύρει στη μνήμη του και να καταγράψει με λεπτομέρεια τα περασμένα που αποτελούν πολιτισμικά και εθιμικά θυμητάρια του πολυαγαπημένου του χωριού, για να τα διαφυλάξει ως θησαύρισμα για τις επερχόμενες γενιές.
Και τα κατάφερε και με το παραπάνω. Κι όλα αυτά από μνήμης, δίχως την παραμικρή σημείωση. Βλέπετε το θυμητικό του αποτελεί προίκα ακριβοθώρητη της μάνας του της Παναϊούς. Αλλά και το λεπτό χιούμορ που διανθίζει το έργο του, αποφορτίζει κάθε συγκινησιακή φόρτιση. Κι αυτό φαίνεται είναι χάρισμα ακριβό του πατέρα του Ντίνου.
Η περισπούδαστη νεχωρίτικη ντοπιολαλιά ομορφοστολίζει και ζωντανεύει κάθε του γραφή. Ο προσωπικός διδακτισμός του Βασίλη διακριτικός αλλά χρησιμότατος, αφού καταθέτει τα ψήγματα της σοφίας που αποκόμισε από την «οδύσσεια» της ζωής του.
Ο χωριανός σας Βασίλης Πολίτης έπραξε το χρέος του. Όμως αγαπητοί Νεχωρίτες προσέξτε. Το ανεκτίμητο έργο του δεν πρέπει να παραμερισθεί και να καταχωνιασθεί στα συρτάρια. Πρέπει να γίνει κτήμα όλων σας. Είμαι βέβαιος πως ο Σύλλογος θα πράξει τα δέοντα.
Αγαπητέ μας Βασίλη για όσα σπουδαία μας κληροδοτείς από τα «Χρόνια του Ονείρου» σ’ ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς και της ψυχής μας!
Η κλεψύδρα του χρόνου ας είναι απλοχέρα μαζί σου για να σου χαρίσει μακροημέρευση και πνευματική διαύγεια για νέες δημιουργίες και ευκαιρίες να χαίρεσαι τη λατρεμένη σου οικογένεια!
Φίλοι Νεχωρίτες ας μην ξεχνάμε, όταν μας δίνετε η ευκαιρία, να επισκεπτόμαστε τα χωριά μας επειδή μονάχα τότε θ’ απολαμβάνουμε τη μεγαλύτερη ευτυχία της ζωής μας, επανασυνδεόμενοι με τις πατρογονικές μας ρίζες!».