Ο ιερός τόπος

Ο ΙΕΡΟΣ ΤΟΠΟΣ
των  Αγίων Αποστόλων

Το ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων, περιοχής Αγίου Γεωργίου Φθιώτιδας, που χτίστηκε στον ιερό χώρο του «Παλιοκλησιού», ύστερα από όραμα της ευσεβής γυναίκας Σωτήρως Κωστούλα, ανάμεσα στις βακούφικες βελανιδιές, οι οποίες, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των κατοίκων, ήταν ιερές αφού εκεί ούτε τα ζώα βοσκούσαν ούτε τα ξύλα καίγονταν.


                                               Ο ΙΕΡΟΣ ΤΟΠΟΣ

                  Εδώ εγώ δένω τ’ άλογο αυτό, σα φεύγω, λυέται,

                  θε να φυλάξω, για να ιδώ ποιος θα ’ρθει να το λύσει.

                  -Αυτό μονάχα βλέπεται, αυτό δε μολογιέται,

                  εδώ ’ναι τόπος ιερός, εδώ ’ναι Παλιοκλήσι.

                  Τ’ άλογο δένει ο Υφαντής και το ’στησε καρτέρι

                  και βλέπει στ’ άλογο μπροστά, καταμεσίς στη μέρα,

                  μια φλόγα βλέπει κόκκινη, σαν φλόγα από αγιοκέρι

                  σχοινοξεκομποθιάζεται και φεύγει τ’ άτι πέρα.

Γλωσσάρι

Υφαντής= είναι ο Γιάννης Β. Υφαντής, κάτοικος της περιοχής, ο οποίος το 1861 παρατήρησε ένα περίεργο φαινόμενο. Ενώ έδενε το άλογό του στις βελανιδιές του «Παλιοκλησιού» για να βοσκήσει, ύστερα από λίγο το έβρισκε λυμένο. Παραφύλαξε να δει ποιος το λύνει και προς μεγάλη του έκπληξη είδε, καταμεσήμερο, μια μικρή φλόγα σαν του κεριού να τρεμοσβήνει και να πλησιάζει το άλογο. Το ζώο τρομαγμένο, τράβαγε το σχοινί και αυτό λυνόταν. Τότε το άλογο έφευγε μακριά.

                                  Ποίηση: Γιάννης Αν. Σαντάρμης

Φωτο-Επιμέλεια: Τάκης Ευθυμίου