Ο ΤΥΜΒΟΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΩΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ
(Μυθοπλασία και Μυθιστορία)[Του Τάκη Ευθυμίου]
Ο Μ. Αλέξανδρος μπροστά στον τύμβο του Αχιλλέα, πίνακας του Hubert Robert (1733 -1808), μουσείο Λούβρου
Συχνά ο μύθος με την ιστορία περιπλέκονται δημιουργώντας συναρπαστικές μυθιστορίες, όπως τα Ομηρικά ‘Επη, τα Κύπρια Έπη, την Αιθιοπίδα και τη Μικρή Ιλιάδα που εξυμνούν τον Τρωικό Πόλεμο και τους ήρωές του.
Έτσι, μετά το θάνατο του ήρωα Αχιλλέα οι Έλληνες τον θρήνησαν δεκαεφτά ολόκληρα ημερόνυχτα και ύστερα τοποθέτησαν τη σορό του πάνω στην πυρά όπου παραδόθηκε στις φλόγες. Την επομένη η τέφρα του Αχιλλέα τοποθετήθηκε σε χρυσό αμφορέα που περιείχε και την τέφρα του Πάτροκλου και στη συνέχεια θάφτηκε σε ένα μεγαλοπρεπή τύμβο, σε βράχο, με θέα τον Ελλήσποντο για να τον βλέπουν οι ναυτικοί.
Από τότε ο τύμβος του Αχιλλέα έγινε προσκυνηματικός τόπος για πολλούς επώνυμους και ανώνυμους.
Ο Μέγας Αλέξανδρος επισκέφθηκε τον τάφο και καταθέτοντας στεφάνι και εξυμνώντας τον, απότισε φόρο τιμής.
Πεντακόσια χρόνια αργότερα ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Καρακάλας επισκέφθηκε το τάφο και για να τιμήσει τον Αχιλλέα τέλεσε θυσίες και του πρόσφερε χάλκινο άγαλμα.
Σύμφωνα με κάποιον μύθο, ο ίδιος ο Όμηρος, σε νεαρή ηλικία ως βοσκός στην Τρωάδα, επισκέφθηκε αρκετές φορές τον τάφο, προσφέροντας σπονδές, προσευχόμενος να τον δει έστω μια φορά. Τελικά, η επιθυμία του ικανοποιήθηκε αφού ο Αχιλλέας εμφανίστηκε μπροστά του λαμπρά με την απαστράπτουσα πανοπλία του. Όμως, τα μάτια του Ομήρου δεν άντεξαν αυτό το εκθαμβωτικό όραμα και από τότε τυφλώθηκε. Η Θέτιδα και οι Μούσες τον λυπήθηκαν και του χάρισαν την ποιητική έμπνευση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Όμηρος κατάφερε να δημιουργήσει τα αθάνατα Έπη του που εξυμνούν αιώνια και τον Αχιλλέα.
Ωστόσο, δεν έχει αποσαφηνισθεί ποιος από τους πολλούς τύμβους που υπήρχαν στην Τρωάδα, κατά την αρχαιότητα, περιείχε τα λείψανα του ήρωα Αχιλλέα. Από τον 16ο αιώνα ένα κτίσμα στην περιοχή του ακρωτηρίου Σιγείου θεωρήθηκε ως τύμβος του Αχιλλέα, το οποίο ανέσκαψε και ο Σλήμαν, χωρίς όμως να εντοπίσει κάτι σχετικό με τον Αχιλλέα. Αργότερα, συνεχείς ανασκαφές επιβεβαίωσαν ότι ένας επιβλητικός τύμβος στο Σιβρί Τεπέ που ένα τμήμα του χρονολογείται από την ύστερη Νεολιθική Περίοδο, με ύψος πέντε μέτρα, ανακατασκευάσθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ., φτάνοντας το ύψος του στα δεκατρία μέτρα. Πιθανότατα, σύμφωνα με ειδικούς, αυτός να είναι ο τάφος που οι αρχαίοι πίστευαν ότι ήταν θαμμένος ο Αχιλλέας.
Στα κυκλικά ποιήματα και στην Εκάβη του Ευριπίδη συναντάμε μια παράδοση που κάνει λόγο πως στον τύμβο του Αχιλλέα συνέβη ένα τρομερό συμβάν. Οι Έλληνες έφεραν στον τάφο του Αχιλλέα το γιο του Νεοπτόλεμο και την Πολυξένη, κόρη του βασιλιά Πριάμου, που επρόκειτο να παντρευτεί ο Αχιλλέας. Στη συνέχεια τη θυσιάσανε πάνω στον τάφο του, επειδή το πνεύμα του Αχιλλέα επιθυμούσε να την πάρει μαζί του στην άλλη ζωή. Η σκηνή της θυσίας απεικονίζεται σε μια σαρκοφάγο του 6ου αιώνα που ανακαλύφθηκε το 1994 στο Κιζολντούν της Τρωάδας και τώρα φυλάσσεται στο Μουσείο Τσανάκαλε.
Άσχετα εάν ο Αχιλλέας υπήρξε ήρωας της Μυθολογίας ή της Προϊστορίας, το παγκόσμιο ενδιαφέρον για χάρη του είναι τεράστιο και εμείς ως απόγονοι Έλληνες του Σπερχειού που διέρρεε το βασικό βασίλειό του, σύμφωνα με τον Όμηρο και πολλούς αρχαίους και νεότερους συγγραφείς, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι καθώς και για το λόγο ότι ο ανδριάντας του κοσμεί την πλατεία του χωριού μας, ύστερα από τεκμηρίωση του Υπουργείου Πολιτισμού, με το επίγραμμα:
«ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΥΣ ΟΜΗΡΙΚΟΥ
ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ ΕΣΤΗΣΑΝ ΤΟΥΤΟ»
Πηγή:
- «Αχιλλέας ο ευάλωτος πολεμιστής», Μεγάλοι Μύθοι των Αρχαίων Ελλήνων, εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου