Το στεφάνι της Μάνας
Πηγή φωτο: https://www.google.com/search?q
- Το Μεσολόγγι έπεσε, το Μεσολόγγι πάει,
κλάψε, καημένη Ρούμελη, κλάψε, θλιμμένη Μάνα,
του αντρειωμένου πια η καρδιά παιδιού σου δε χτυπάει,
τώρα γι’ αυτό λυπητερά θανής βαρεί καμπάνα.
- Ποιός είπε πως απέθανε τ’ ολάκριβό μου σπλάχνο;
Κι αν έγειρε σαν γίγαντας το ξέσαρκο κορμί του,
εγώ δεν το μοιρολογώ, στεφάνι εγώ του φτιάχνω,
να βάλει φωτοκύκλωτο στην άξια κεφαλή του.
Γιάννης Ανδ. Σαντάρμης
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου