ΤΑ ΕΞΟΧΙΤΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ & ΟΙ
ΕΞΟΧΙΤΕΣ
[Του Στέφανου Σταμέλλου]
Τα αραιά εξοχίτικα σπίτια και οι εξοχίτες χαρακτηρίζονταν από μια διαφορετική νοοτροπία∙ και η οικονομία «κλειστού τύπου», με ιδιοπαραγωγή για ιδιοκατανάλωση, ήταν κάπως διαφορετική και πιο χαρακτηριστική. Ήμασταν μακριά από το χωριό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και το Ποτάμι για μας ήταν κομμάτι της ζωής μας. Παλιότερα η ρεματιά ήταν τόπος για χειμαδιά των κοπαδιών, το πλούσιο νερό να ποτίζουν τις λογγιές, τόπος να δοκιμάζουν τις τύχες τους ψαρεύοντας πέστροφες, χέλια και μπριάνια και να πιλατεύουν τη ζωή τους κυνηγημένοι, κρυμμένοι στις εσοχές των απόκρημνων βράχων του δύσβατου φαραγγιού και σε «γιατάκια» ανάμεσα στα πουρνάρια, όπως τα άγρια ζώα. Πότε κλέφτες και πότε αντάρτες, με την ελευθερία «ζωγραφισμένη» ανεξίτηλα στο κούτελο. Ο Σταμελο-Γιώργης, ως κλέφτης και ληστής, σίγουρα εκεί θα απάγκιαζε την ελευθερία του και τις έμμονες ιδέες της αδικίας.
[Είναι το καλύβι μας στην Ασβεσταριά. Η φωτογραφία είναι πριν δέκα χρόνια, τώρα πρέπει να είναι ερείπιο...]
Επιμέλεια-Ανάρτηση: Τάκης Ευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου